Jaar:

Ontstekingen verminderen

Bij MCAS is er een overmatige van mestceldegranulatie. Er zijn teveel mestcellen die geactiveerd worden op momenten dat er lichaamsvreemde stoffen binnen komen, ook op stoffen die niet gevaarlijk zijn. Het openbreken van de mestcel en vrijlaten van de mediatoren, heet mestceldegranulatie. Hierbij komt er voornamelijk histamine vrij, daarnaast zijn er nog meer stoffen die vrijgelaten worden, een van die stoffen is cytokine.

Cytokinen zijn eiwitten, en meer specifiek, peptiden en hebben een signaalfunctie. Ze zijn betrokken bij de afweer, het immuunsysteem en de vorming van bloedcellen. Er zijn ontstekingsbevorderende en ontstekingsremmende cytokinen.

De ontstekingsbevorderende cytokinen zijn IL-1β, IL-6 en TNF-α, deze cytokinen spelen rol bij ontstekingsziekten in de darmen, zoals bij het prikkelbare darm syndroom de ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa.

Ontstekingsremmende cytokinen zijn IL-4, Il-10 en IL13.
Ontstekingsremmende cytokinen zorgen voor een gezond productieve immuunrespons.

Ontstekingsbevorderende cytokinen zorgen voor:

Auto-immuunziekten
Allergien/intoleranties
Metabole stoornissen
Neurologische ziekten
Kanker
Sepsis
Hart- en vaatziekten

Het is belangrijk dat de ontstekingsremmende en ontstekingsbevorderende cytokinen in balans zijn, zo kunnen ontstekingen opgelost worden. Als de cytokinen uit balans zijn kun je de darmziekten niet oplossen.
Als je een darmziekte hebt, kan je darmflora flink uit balans zijn waardoor histamine niet goed afgebroken wordt, histamine is ook een ontstekingsstof, het verhoogt de ontstekingsbevorderende cytokinen.

Heb je mestcel activatie dan komen er regelmatig histamine en cytokinen vrij. En zijn er meer ontstekingsbevorderende cytokinen dan ontstekingsremmende.

Het is dus essentieel om de ontstekingsgevoeligheid van je lichaam te verlagen als je weer gezond wil worden, geen mestcel reactie meer wilt hebben, geen histamine klachten. Maar veel mensen met histamine intolerantie en/of MCAS hebben ook darmklachten of een darmziekte en/of auto-immuunziekte door het hoge cytokinen gehalte.

Nogmaals: alleen histamine arm eten is niet genoeg: Pak de ontstekingsgevoeligheid aan,anders kun je niet beter worden. Uiteindelijk gaat je lichaam steeds een stukje verder om je te laten weten dat je je anders moet voeden en je levensstijl aan moet passen.

Hoe breng je de cytokinen in balans en verminder je ontstekingen en daarmee dus ook mestcelactivatie?

Eet ontstekingsremmend: kijk hier hoe je dat doet.

Gebruik ontstekingsremmende supplementen: kijk hier welke supplementen ontstekingsremmend zijn.

Verbeter de darmflora met voeding en probiotica.

Histamine klachten door melk

Krijg je door het drinken van melk of gebruik van zuivel klachten? Dan denk je in eerste instantie aan lactose intolerantie of caseine allergie. Maar dit hoeft niet het geval te zijn. Je kunt ook reageren op het aminozuur histidine in melk en dan specifiek A1 melk. Dit is de melk, en alle zuivel die hiervan gemaakt wordt, die in Nederland wordt gebruikt in supermarkten maar ook bij veel boeren. Daarnaast kun je last hebben van deze melk doordat je er suf van wordt en niet goed kunt nadenken.

Als melk niet lekker valt, lees dan verder!

Want wist je dat er naast A1 melk ook A2 melk is? Deze A2 melk en dus alle zuivel die hiervan gemaakt wordt, is melk die ook voor mensen met darm- en histamine klachten goed te verteren is. Dit is melk van koeien die niet zo ver doorgefokt zijn en nog de goeie set genen hebben die meer A2 melk produceren.

Onder andere de Friese en Holsteiner koeien, zeg maar waar in Nederland bijna alle melkproducten van worden gemaakt is, geven A1 melk. Jersey, Guernsey, Normande en Bruine koeien (bijvoorbeeld in Frankrijk en Italie), maar ook de echte Afrikaanse en Indiase koeien, geven A2 melk. Dus eigenlijk is alles goed behalve de Hollandse koe die zo lekker veel melk geeft……

We zijn, als ons zuinige Hollanders die vooral rijk willen worden, weer eens voor kwantiteit gegaan in plaats van kwaliteit, ten koste van de gezondheid, what’s new..

Type A1 en A2 melk hebben bijna dezelfde aminozuursamenstelling. Ze verschillen echter op 1 specifieke plek. De een heeft daar het aminozuur histidine zitten en de ander proline.

In A1 melk, de melk die door mensen met een zwakke darmflora en lekke darm moeilijk verdragen breekt een stof af, die we liever niet afgebroken willen hebben. Caseine zijn melkeiwitten en deze worden in A1 melk verder afgebroken dan in A2 melk.

Waardoor krijg je klachten?

Je alvleesklier maakt enzymen aan voor de spijsvertering, een van deze enzymen is elastase. Dit enzym kan de bèta caseïne A1 splitsen op de histidine plek. (A2 heeft geen histidine en wordt zodoende ook niet gesplitst)

Bij de splitsing wordt de peptide BCM-7 (beta casomorfine-7)van histidine afgehaald. En dit is precies wat we niet willen. Die BCM-7 moet vast blijven zitten aan de peptide. Want als het losgekoppeld is kan het door een lekke darm passeren en komt het in de bloedcirculatie terecht. BCM-7 is een zeer sterke opioïde en oxidant en kan veel verschillende klachten veroorzaken.

Opioïden zijn sufmakende en verslavende stoffen, net als opioïde drugs. Je kunt je dus suf voelen na het gebruik van A1 zuivel. Tegelijkertijd kun je verslaafd raken aan dit fijne suffe gevoel, het kalmeert je. Dit is waarom sommige mensen een liter melk per dag drinken en zich suf voelen, een wattig hoofd hebben.

Bij A2 melk gebeurt dit niet. Daarom wordt deze melk vaak wel goed verdragen, ook bij een lekke darm.

Histamine

Zoals eerder vermeld bevat A1 melk histidine en A2 melk proline. Histidine is een aminozuur wat in het lichaam omgezet wordt naar histamine. Als je histamine intolerantie hebt, kun je dus problemen hebben met deze melk. Je kunt dit merken doordat je na het gebruik van zuivel van A1 melk, meer slijmvorming hebt. Dit is een histamine reactie.

Heb je histamine- en darmklachten en wil je graag zuivel gebruiken, zonder suf te worden, probeer dan eens Jerseymelk of Franse/Italiaanse kaas met keurmerk. Het keurmerk is geen garantie dat de kaas van A2 melk is gemaakt, maar in Frankrijk en Italië worden de meeste kazen wel van melk van het koeienras Normande, Race Brun en Montbéliarde gemaakt, dit zijn allemaal A2 koeienrassen.

Insulineresistentie en histamine

Wist je dat histamine een rol speelt in het reguleren van de bloedsuikerspiegel bij diabetici?

Wist je dat histamine ook de werking en productie van insuline beinvloed? En dat mestcellen bijdragen aan de ontwikkeling van insulineresistentie en diabetes?

Vaker dan je denkt speelt de regulatie van je bloedsuikerspiegel een rol bij histamine klachten en ontstekingen.

Bij onderzoek onder muizen zag men dat dikke muizen meer mestcellen hadden in het witte vetweefsel dan slanke muizen. Mestcellen dragen bij aan de ontwikkeling van obesitas en glucose intolerantie doordat zij ontstekingsstoffen produceren (*)(*).

Over actief immuunsysteem zorgt voor extra insuline afgifte

Als het immuunsysteem met gevaarlijke stoffen in aanraking komt zal het de insuline gevoeligheid van de skeletspieren verminderen om een verhoogde insuline vrijlating te veroorzaken hierdoor verbetert de antivirale immuniteit.

Als er langere tijd extra insuline wordt vrijgegeven kan dit uiteindelijk leiden tot glucose-intolerantie en insuline resistentie.

Insuline resistentie is de voorloper van Diabetes type 2. Dit is vooral belangrijk bij mensen met overgewicht omdat deze meer vetweefsel hebben en dus ook meer mestcellen en ontstekingsstoffen.

Ontstekingen en mestcelactivatie verminderen met medicatie?

Het is dus belangrijk om ontstekingen te verminderen en mestcelactivatie te voorkomen. In het onderzoek zag men dat als er Cromolyn (een mestcel stabilisator) wordt gegeven, obesitas en diabetes verminderen. Zo kunnen metabolische verstoringen met medicatie worden behandeld. Het is natuurlijk beter om de onderliggende oorzaak te onderzoeken en deze te behandelen.

Wat gebeurt er bij insulineresistentie?

Als er eenmaal insulineresistentie is, zijn de glucose moleculen niet meer zo gevoelig voor de insuline en duurt het langer voordat het suiker uit het bloed wordt gehaald en naar de organen wordt gebracht waar het gebruikt kan worden. Bij diabetes is er zo weinig of geen insuline waardoor het suiker niet uit het bloed gehaald kan worden.

Suiker droogt de cellen uit, histamine red de cellen

Bij een hoog glucose gehalte in het bloed, door insuline resistentie, drogen cellen uit. Om cellen van voldoende vocht te voorzien is er water en zout nodig, suiker in het bloed zorgt voor een verminderde vochtigheid in de cellen, hierdoor laten mestcellen histamine vrij, histamine zorgt voor verwijding van vaten zodat er meer vocht in en rond de cellen kan komen. Zo zorgt histamine ervoor dat cellen niet afsterven.

Het is dus een vicieuze cirkel: mestcel activatie waarbij ontstekingsstoffen vrijkomen >insulineresistentie> mestcelreactie om histamine vrij te maken.

Waarom onderzoekt je huisarts je niet op insuline resistentie?

Veel meer mensen dan nu bekend hebben insulineresistentie, je hoeft helemaal niet te merken dat je het hebt en je kunt er jarenlang mee rond lopen. Je hebt dan wel wat klachten, maar legt geen verband met insulineresistentie en diabetes. Er zijn dan ook meer mensen dan we nu weten, die voordat de histamine klachten zich openbaren, al jaren insulineresistentie hebben. Ik ben er zelf één van. Histamine intolerantie en MCAS is een van de gevolgen van insuline resistentie, maar men denkt nu dat veel meer chronische ziekten hier het gevolg van zijn.

De reden waarom men insuline resistentie niet zo snel diagnosticeert komt doordat je aan vijf criteria moet voldoen voordat een arts of dietiste een vermoeden van insuline resistentie krijgt en je zal onderzoeken. Ook de manier van onderzoeken kan verschillen.

De criteria zijn:

Verhoogde nuchtere bloedglucosewaarden (mannen en vrouwen ≥ 6,1 mmol/l, en/of medicatie)
Verhoogde bloeddruk (mannen en vrouwen ≥ 130/85 mm Hg en/of medicatie)
Laag HDL-cholesterolgehalte (mannen ≤ 1,04 mmmol/l; vrouwen ≤ 1,29 mmol/l)
Verhoogde serumtriglyceriden (mannen en vrouwen ≥ 1,7 mmol/l)
Verhoogde buikomvang (mannen > 102 cm; vrouwen > 88 cm). BMI ≥ 30 kg/m2 en een taille-heup ratio van > 0.90 bij mannen en > 0.85 bij vrouwen

Ook zonder alle criteria kun je insuline resistentie hebben

Maar het blijkt dat ook mensen met een lage bloeddruk insulineresistentie kunnen hebben, dit komt vaker voor bij MCAS en histamine intolerantie (door het hoge histamine gehalte, wat de bloedvaten verwijdt en daardoor de bloeddruk verlaagt).

De buikomvang zegt ook niet alles, ook slanke mensen kunnen insulineresistentie hebben. Toen ik startte met het aanpakken van de insuline resistentie was mijn BMI 24,8, wat prima is, geen overgewicht. De buikomvang is ook wat verwarrend, het is de maat van je taille, niet van je heupen. Mijn taille was 86, ook nog binnen de norm.

De nuchtere bloedsuikerspiegel kan ook lager zijn.

Hierdoor worden mensen met een normaal tot slank figuur over het hoofd gezien en de lage bloeddruk geeft een arts niet het signaal dat er men tot handeling over moet gaan.

Onderzoek zelf je bloedsuiker

Het is dus belangrijk dat je zelf je bloedsuiker meet. De eerste keer dat je meet is om een diagnose vast te stellen. Je meet je bloed dan vijf uur lang ieder half uur volgens een vast protocol. Zie dit als een ziekenhuis onderzoek, maak hier tijd voor vrij, zeg je afspraken af, want je moet vijf uur lang stil zitten. Dit is anders dan een ziekenhuis onderzoek naar bloedsuiker. Je stuurt de gegevens naar mij op en ik maak een grafiek en kijk of er sprake is van insulineresistentie of andere bloedsuiker problemen zoals reactieve hypoglycemie.

Het meten doe je met een glucosemeter, deze kun je het makkelijkst online aanschaffen. Het handigst vind ik zelf een combinatie meter die ook ketonen meet omdat als je insuline resistentie hebt, je het beste een ketogeen dieet kunt volgen.

Je prikt je vinger dan met een heel klein gesteriliseerd lancet en je doet een druppel bloed op de teststrip die je in de glucosemeter stopt, dit meet dan je bloedsuiker.

Als je je bloedwaarden hebt opgestuurd kan ik zien hoeveel koolhydraten, eiwitten en vetten je in je dieet kunt gebruiken zodat je je bloedsuiker onder controle kunt krijgen en insuline resistentie kunt terugdraaien. Dit terugdraaien duurt bij de één een maand, bij een ander een half jaar of een jaar, afhankelijk van je overgewicht en de ernst van de resistentie.

Insuline resistentie is één van de oorzaken van de ontregeling van je lichaamssystemen waardoor ook het immuunsysteem ontregeld raakt. Het wil dus niet zeggen dat iedereen met MCAS/histamine intolerantie insuline resistentie heeft.

Voor mijzelf merkte ik na drie maanden ketogeen eten dat ik me niet alleen fitter voelde en slanker werd, maar dat ik ook minder gevoelig werd voor histamine. Zo kon ik na drie maanden weer collageenpoeder en bottenbouillonpoeder gebruiken. Iets wat ik al jaren niet meer had gedaan omdat ik er klachten van kreeg. Tegenwoordig krijg ik er energie van en voel me vrolijker en meer ontspannen.

Wat ook weg is gegaan door het ketogeen dieet en de verminderde insuline resistentie (ik heb reactieve hypoglykemie) is dat ik helemaal ontspannen in de auto zit en ik helemaal geen probleem meer heb met file’s terwijl ik daar tot een jaar terug nog spontane darmkramp door een paniekaanval van kon krijgen.

Ik merk dat mijn lichaam echt tot rust is gekomen en ik beter herstel sinds ik mij onder andere richt op herstel van de insuline resistentie. Een andere belangrijke remedie voor mij persoonlijk is het toevoegen van extra zout en water. Dit is vooral voor mensen met ook migraine erg belangrijk.

Herken je je dit verhaal? Dan kan je bloedsuikerspiegel een rol spelen bij jouw histamine intolerantie en kan ik je helpen om je bloedsuikerspiegel te stabiliseren met een persoonlijk dieet.

Bron:

https://alisonvickery.com.au/histamine-and-blood-sugar/

Oestrogeen dominantie omkeren

Oestrogeen dominantie komt heel veel voor en draagt bij aan de verhoging van histamine. Je kunt dit hier lezen. Je merkt dit vooral als je in de overgang komt en de hormonen gaan veranderen, zo’n 70% van mijn clienten zijn vrouwen van 40 jaar en ouder, waarbij de hormonen aan het veranderen zijn en een teveel aan oestrogeen is en een tekort aan progesteron.

Maar ook jonge vrouwen en zelfs mannen hebben er last van. Wil je je klachten verminderen dan zul je dus het oestrogeen gehalte moeten verlagen.

Dit is belangrijk om te onthouden: Progesteron verhogen met cremes is niet de oplossing, het probleem is een te hoog oestrogeengehalte, niet alleen het lage progesteron gehalte. Bovendien, als je progesteron gaat suppleren, zal je lichaam denken dat er voldoende progesteron is waardoor het zelf nog minder aanmaakt dan voorheen, je wordt nu afhankelijk van creme’s en pillen.

Om te begrijpen wat je moet doen om het oestrogeen gehalte te verlagen, moet je eerst weten wat oestrogeen precies en wat het doet.

Wat is oestrogeen?

Oestrogeen is je primaire vrouwelijke geslachtshormoon. Hieronder zie je een aantal van de belangrijke rollen die oestrogeen in je lichaam speelt.

Borstgroei (oestrogeen is een reden waarom je borsten opzwellen tijdens bepaalde delen van je cyclus)
Je menstruatiecyclus starten en reguleren
Evenwicht tussen cholesterolwaarden
Regulerende stemming en emotionele controle
Behoud van botsterkte

Oestrogeen werkt samen met progesteron, het andere belangrijkste vrouwelijke geslachtshormoon, om alle bovengenoemde processen in je lichaam te beheersen.

Oestrogeen en progesteron reguleren elkaar in een ingewikkeld systeem van controle en balans. Als ze allebei op het niveau zijn dat ze zouden moeten zijn, gaat het goed. Maar als een van beide domineert, raakt de andere uit balans.

Er zijn twee soorten oestrogeen dominantie:

Je lichaam produceert te veel oestrogeen.
Je progesteronspiegel is abnormaal laag, wat leidt tot een onbalans in de hoeveelheid oestrogeen die je hebt ten opzichte van progesteron.

Hoge oestrogeenspiegels kunnen verschillende bijwerkingen veroorzaken die variëren van mild tot ernstig.

Meer informatie over histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op mestcelactivatiesyndroom.nl

9 symptomen van oestrogeen dominantie

Zowel mannen als vrouwen kunnen oestrogeen dominantie ervaren, maar de gezondheidsproblemen die het veroorzaakt zien er een beetje anders uit tussen de geslachten.

Bij vrouwen kan een hoog oestrogeengehalte het volgende veroorzaken:

Gewichtstoename (vooral in de heupen en taille)
Menstruatieproblemen, zware menstruatie of onregelmatige menstruatie
Fibrocystische mastopathie in de borsten (niet-kankerachtige knobbeltjes)
Vleesbomen (niet-kwaadaardige tumoren in de baarmoeder)
Premenstrueel syndroom en / of stemmingswisselingen
Laag libido
Vermoeidheid
Depressie
Angst

Bij mannen kan oestrogeen dominantie veroorzaken:

Vergrote borsten
Erectiestoornissen
Onvruchtbaarheid

Als je een van deze symptomen ervaart, of als ze op regelmatige momenten tijdens je cyclus komen en gaan (als je een vrouw bent), kunt je oestrogeen dominantie hebben.

De beste manier om er zeker van te zijn, is om je huisarts om een bloed- of urinetest te vragen om je oestrogeen- en progesteronspiegels te meten.

5 Oorzaken van oestrogeen dominantie

Hier zijn de meest voorkomende oorzaken van oestrogeen dominantie:

# 1: Suikerconsumptie

Same old story, suiker….op nummer 1! Je hormoonbalans is echt afhankelijk van je dieet. Vooral suiker en geraffineerde koolhydraten zijn verstorend voor je hormonen.

Suiker zorgt voor een stijging van insuline, hierdoor wordt een ander hormoon, geslachtshormoon-bindend globuline (SHBG), verlaagd . SHBG bindt zich aan oestrogeen in je bloed en houdt het in balans.

Wanneer SHBG laag is, is er niet genoeg om het oestrogeen in je bloed te binden en stijgen je oestrogeenspiegels meer dan zou moeten

Dit is een goed voorbeeld van hoe je hormonen met elkaar verbonden zijn. Suiker beïnvloedt insuline >>>die SHBG beïnvloedt>>> wat oestrogeen verhoogt >>>en dit kan na verloop van tijd bijdragen aan oestrogeen dominantie.

# 2: Chronische stress

Stress beïnvloedt elk systeem in je lichaam, maar het heeft het meest duidelijke effect op je hormonen.

Een van de meest eenvoudige manieren waarop stress kan leiden tot oestrogeen dominantie is via een proces genaamd de “pregnenolone stelen.”

Dit is hoe het werkt:

Pregnenolon is de voorloper van vele andere hormonen – inclusief je geslachtshormonen en stresshormonen.

Het probleem is dat er maar zoveel pregnenolon in de buurt is en als je er veel van gebruikt om cortisol te maken, heb je minder beschikbaar om geslachtshormonen zoals oestrogeen en progesteron te maken.

Als je onder stress staat, denkt je lichaam dat er een bedreiging is waarmee je moet omgaan. Het verplaatst pregnenolon naar het maken van veel cortisol , het belangrijkste stresshormoon van uw lichaam.

Als stress de productie van oestrogeen en progesteron vermindert, hoe veroorzaakt het dan oestrogeen dominantie?

Progesteron fungeert als een voorloper van cortisol. Dus wanneer stress hoog is, raakt progesteron op als een voorloper en kan het zijn normale geslachtshormoonactiviteit in je lichaam niet uitvoeren.

De bruikbare progesteron daalt hierdoor aanzienlijk, waardoor je een relatieve oestrogeen dominantie overhoudt.

# 3: Producten voor persoonlijke verzorging

Veel producten voor persoonlijke verzorging bevatten xenoestrogenen, chemicaliën die het gedrag van oestrogeen in uw lichaam nabootsen. Xenoestrogenen worden geclassificeerd als “hormoonontregelaars” vanwege hun vermogen om met je hormonale systeem te knoeien.

De meest voorkomende manier waarop xenoestrogenen hun effecten uitoefenen, is door oestrogeenreceptoren te binden en te activeren. Ze leggen je receptoren vast, net als oestrogeen, maar omdat ze niet chemisch identiek zijn aan oestrogeen, kunnen ze routes op een onvoorspelbare manier in- of uitschakelen.

Parabenen zijn mild oestrogeen en recent onderzoek suggereert dat je moeite hebt om ze te elimineren. In plaats daarvan accumuleren parabenen bioaccumulerend en beïnvloeden geleidelijk je oestrogeenspiegels naarmate je de producten langer gebruikt..

UV-filters zijn ook oestrogeen. Deze komen veel voor in zonnebrandcrèmes en UV-beschermende crèmes en hebben verschillende namen, waaronder octylmethoxycinnamaat , benzofenon , kamferderivaten en cinnamaatderivaten . UV-filters verstoren zowel oestrogeen als testosteron.

Als je wilt weten hoe veilig je producten voor persoonlijke verzorging zijn (en welke alternatieven je daarvoor kunt gebruiken), kijk dan op de website van de Environmental Working Group .

Het EWG beoordeelt cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging op basis van hun ingrediënten. Je kunt naar de producten die je gebruikt zoeken en zien hoe ze zich stapelen.

# 4 Plastic

Je hebt waarschijnlijk het groeiende aantal “BPA-vrije” labels op waterflessen, voedselopslagcontainers en andere plastic producten opgemerkt.

BPA staat voor bisfenol A. Het is een hormoonontregelaar en oestrogeen uit de omgeving. Langdurige blootstelling hangt samen met het risico op obesitas, diabetes type 2, onvruchtbaarheid en bepaalde soorten kanker.

BPA wordt gebruikt om plastic producten zoals voedselcontainers te maken. Het wordt ook toegevoegd aan de voering van ingeblikte goederen. Je lichaam absorbeert BPA en kan het moeilijk afbreken. Dus, net als parabenen, wordt BPA geleidelijk in je lichaam opgestapeld.

Veel bedrijven zijn gestopt met het gebruik van BPA in hun plastic materialen. Het zien van de “BPA-vrije” sticker is echter mogelijk niet voldoende om jee veiligheid tegen xeno-oestrogenen te waarborgen.

Sommige BPA-vervangingen hebben ook xenoestrogen-activiteit in ouw lichaam. Eén studie toonde aan dat acryl-, polystyreen-, polyethersulfon- en Tritan ™ -harsen ook hormoonontregelende chemicaliën kunnen uitlogen

Je kunt het beste plastic vermijden zover je kunt. Glazen en roestvrijstalen containers zijn beter voor zowel je gezondheid als voor het milieu.

# 5 Overtollig lichaamsvet

Overmatig lichaamsvet verhoogt ook de oestrogeenactiviteit. Zwaarlijvige vrouwen hebben aanzienlijk hogere niveaus van oestrogeen, wat overeenkomt met een verhoogd risico op borstkanker.

Het is vooral belangrijk om overtollig lichaamsvet kwijt te raken als je postmenopauzaal bent. Voordat je door de menopauze gaat, synthetiseert je lichaam voornamelijk oestrogeen in je eierstokken.

Na de menopauze, wanneer je eierstokken niet langer een actieve bron van oestrogeen zijn, neemt je vetweefsel (vetcellen) de plaats in van je eierstokken en beginnen ze meer oestrogeen te produceren.

Dat betekent dat hoe meer lichaamsvet je hebt, hoe meer oestrogeen je produceert.

Dit wordt een probleem bij zwaarlijvige vrouwen na de menopauze en kan leiden tot overmatige oestrogeenproductie.

Hoe oestrogeen dominantie om te keren

Hormonale onevenwichtigheden kunnen frustrerend zijn. Het goede nieuws is dat er verschillende dingen zijn die u kunt doen om ze te corrigeren.

De twee sleutels tot het voorkomen of omkeren van oestrogeen dominantie zijn om uw oestrogeenblootstelling te beperken en overtollig oestrogeen uit uw systeem te verwijderen. Hier zijn een paar manieren om het hormonale evenwicht te herstellen:

# 1: Vermijd suiker

Suiker is ronduit slecht voor je. Het is meer dan alleen oestrogeen , suiker draagt bij aan hartziekten, diabetes, obesitas, ontsteking, leverschade en meer.

Welk dieet je ook volgt, probeer minder dan 20 gram suiker per dag te eten. Je zult er beter uitzien en je er beter door voelen, en het helpt om oestrogeen dominantie te voorkomen.

# 2: Ondersteun je lever

Je lever is het primaire orgaan dat oestrogeenuitscheiding reguleert. Het optimaliseren van uw leverfunctie helpt uw lichaam te ontgiften door een teveel aan oestrogeen. Hier zijn een paar levervriendelijke tips:

Neem leverondersteunende supplementen zoals melkdistel, NAC (n-acetylcysteïne), calcium d-glucaraat en kliswortel.
Train regelmatig. Oefening verbetert uw leverfunctie.
Gebruik culinaire kruiden zoals peterselie, kurkuma, koriander en oregano – ze stimuleren allemaal je lever.

# 3 Wees een bewuste consument

Het is moeilijk om plastic helemaal te vermijden, dus zorg er bij het kopen van plastic voor dat ze “BPA-vrij” op de verpakking vermelden.

Bewaar uw voedsel indien mogelijk in glazen containers en gebruik een herbruikbare BPA-vrije waterfles in plaats van plastic te kopen.

Cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging bevatten te veel hormoonverstorende chemicaliën om hier te vermelden. Neem het giswerk weg en koop producten die zijn gerangschikt door bedrijven zoals EWG .

# 4 Beheer stress

Je stresshormonen en geslachtshormonen hebben een intieme en onafscheidelijke relatie. Door je stress te beheersen en je stresshormonen in balans te houden, heb je ook direct invloed op de balans van je geslachtshormonen. Enkele manieren om stress op afstand te houden zijn:

Meditatie
Beweging
Ademhaling, yoga prana
Een dagboek bijhouden

Hoe een Ketogeen dieet kan helpen

Het volgen van een ketogeen dieet kan je hormonen op verschillende manieren in evenwicht brengen.

Het meest eenvoudige effect van het keto-dieet op uw geslachtshormonen is een afname van insuline . Door koolhydraten te verwijderen, blijft je insuline stabiel en laag, wat je SHBG in evenwicht houdt en dit helpt je oestrogeenspiegels onder controle te houden [ * ].

Een andere manier waarop het ketogeen dieet je hormoongezondheid kan ondersteunen, is door ontstekingen te verminderen.

Hoge ontstekingsniveaus kunnen de activiteit van het oestrogeen-synthetiserend hormoon aromatase verhogen . Dat betekent dat hoe meer ontstekingen je hebt, hoe meer oestrogeen je lichaam produceert. Hoge aromatase als gevolg van chronische ontsteking is zelfs gekoppeld aan een verhoogd risico op borstkanker als gevolg van overmatige oestrogeenproductie [ * ].

Wanneer je een ketogeen dieet volgt, creëert je lichaam een overvloed aan keton beta-hydroxybutyraat (BHB). BHB remt ontstekingsroutes in je lichaam, die op hun beurt de overactivering van aromatase kunnen voorkomen [ * ].

Hoe oestrogeen dominantie aan te pakken

Samenvattend, hier zijn vier manieren om overtollig oestrogeen kwijt te raken:

Vermijd suiker
Beheer stress als een professional
Vermijd hormoonverstorende producten voor persoonlijke verzorging
Probeer een ketogeen dieet

Een ketogeen dieet heeft een breed scala aan voordelen buiten het balanceren van uw hormonen.

Het vermindert ontstekingen, versnelt uw metabolisme, maakt gewichtsverlies gemakkelijker en kan u de hele dag stabiele energie geven.

Wil je meer weten en zelf aan de slag? Lees dan het boek Oestrogeendominantie, met extra aandacht voor de overgang, MCAS en histamine intolerantie. Koop hem hier.

Meer informatie over histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op mestcelactivatiesyndroom.nl

Mestcelreacties verminderen door rust, rust, rust

Als je histamine intolerantie hebt gekregen na een moeilijke stressvolle periode in je leven, lees dit artikel dan even door. Je leert wat stress met je lichaam doet en waarom je histamine intolerant bent geworden. Ik heb hier al eerder een artikel over geschreven, deze keer gaan we in op wat er in je lichaam gebeurt.

Als je hersenen een stressreactie krijgen laat je hypothalamus een hormoon vrij. Dit is het Corticotropine Releasing Hormoon (CRH), hierdoor gaat het cortisol omhoog.

Door cortisol zelf krijg je geen verhoogd histaminegehalte, maar het CRH activeert de mestcellen waardoor deze histamine vrijlaten.

Cortisol zelf verlaagd dan weer de histamine uitstoot.

Als je chronische stress hebt, komt er constant cortisol vrij en wordt je er ongevoelig voor, hierdoor laat de cortisol de histamine uitstoot zijn gang laat gaan. Ondertussen blijft het CRH gehalte verhoogt.

CRH activeert de mestcellen in de hersenen om ontstekingsbevorderende cytokinen vrij te laten. Door die activatie wordt de doorlaatbaarheid van de hersenbarriere groter. Sommige mensen produceren heel veel CRH en minder cortisol waardoor zij veel histamine intolerantie klachten hebben.

Stress is echt funest voor je lichaam, want naast de verhoogde CRH, zorgt stress ook nog voor een overactieve hypothalamus, hypofyse en bijnieren, hierdoor ontstaan veel gezondheidsproblemen.

Het kan zelfs de doorlaatbaarheid van je hersencellen vergroten, je zou dan kunnen zeggen dat je “lekkende hersenen” hebt, net zoiets als lekkende darmen. Bij een onderzoek bij muizen zag men dat de muizen bij acute stress sneller Multiple Sclerose ontwikkelden. Bij muizen die geen mestcellen of het CRH hormoon hadden, verdween deze aandoening.

Het belangrijkste wat je moet doen als histamine klachten hebt door stress, is alle stress uit je leven verminderen en liefst helemaal verbannen, neem complete rust. Zowel lichamelijk als geestelijk. Intensief sporten of streng dieten zorgen ook voor stress. Wees lief voor jezelf, dat is het beste medicijn.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9629233

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17127408

http://dujs.dartmouth.edu/2011/02/the-physiology-of-stress-cortisol-and-the-hypothalamic-pituitary-adrenal-axis/#.VN9JHFXF8a4

Kwarteleieren verlagen stress beter dan diazepam

Eieren worden veel voor het ontbijt gegeten, ze vullen goed en zijn heerlijk! Eiwitten worden niet door iedereen even goed verdragen maar de eidooiers, die juist heel veel goede voedingsstoffen bevatten gaan vaak prima.

Als je niet tegen kippen-eiwit kunt, kun je proberen kwarteleieren te nemen. Dit gaat vaak wel goed. En het zou mij niet verbazen dat dit komt doordat kwartels niet zo massaal als kippen worden gehouden en dus ook minder of geen antibiotica krijgen. Zo is er ook verschil tussen biologische eieren of nog idealer, eieren van je eigen kippen en scharrelkipeieren.

Eieren zit dus vol vitaminen en mineralen die je lichaam hard nodig heeft, denk hierbij aan cysteine, biotine en zwavel, ook veel vitamine D.

In een onderzoek uit 2017 naar antioxidant activiteiten van kwarteleieren zag men dat de eidooiers een hoger stressverlagende werking hadden dan de eiwitten, al scheelde het niet zo heel veel. De eidooier had ook een hoger antioxidant en antistress werking dan diazepam. De activiteit van 5 mg/mL/kg BW diazepam is een giftige dosis.

De antistress eigenschap van het eiwit zou het gevolg kunnen zijn van een groep vrije peptiden van de R-groep die verantwoordelijk is voor de biologische rollen van aminozuren.

Dit onderzoek heeft vastgesteld dat het eten van kwarteleieren psychologische stress kan verminderen.

Eieren helpen ook andere voedingsstoffen beter op te nemen, denk hierbij aan carotenoïden: bètacaroteen, luteïne en lycopeen. Vooral de vetten in de eidooier zouden hiervoor zorgen.

Kwartel eieren voorkomen lipide peroxidatie, maar niet zoveel als quercetine.

Wil je stress verlagen eet dan voeding met veel quercetine en eieren.

Bronnen:

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/fsn3.397

https://www.nutraingredients.com/Article/2016/10/25/A-fortified-egg-a-day-could-keep-winter-vitamin-D-deficiency-away

https://www.nutraingredients.com/Article/2016/11/03/Meta-analysis-shows-eggs-can-reduce-stroke-risk-by-12

Symptomen

Huidklachten

flushing (gevoel van warmte en roodheid van de huid)
netelroos (jeukende uitslag op de huid)
rode jeukende zwellingen op de huid
oedeem (vochtophoping in de huid)
huiduitslag
melasma

Lichamelijke klachten

hartkloppingen (onregelmatige hartslag)
tachycardie
diarree
darmkrampen
lage bloeddruk
benauwdheid
winderigheid
hoofdpijn
loopneus
niezen
jeuk

Psychische klachten

depressie
angsten
verslavingen
mistig hoofd
concentratieproblemen

Download hier de factsheet Histamineintolerantie/MCAS/Mastocytose

Histamine intolerantie en MCAS

Histamine intolerantie

Histaminose of histamine intolerantie zijn de algemene benamingen voor een teveel aan histamine in het lichaam (lokaal of systemisch).

Het verstoort je welzijn en de lichamelijke/mentale functies.
Anders dan bij een allergie zijn er geen antilichamen betrokken bij histamine intolerantie.
Dat is ook de reden dat je bij een allergietest een negatieve uitslag hebt ondanks je klachten.

MestcelActivatieSyndroom (MCAS)

Het mestcel activatie syndroom is een aandoening die nog niet zo lang bestaat, eind jaren negentig werd er voor het eerst melding gemaakt van patienten met mestcel activatie symptomen zonder aantoonbaar bewijs van een proliferatieve mestcel stoornis. In de afgelopen 20 jaar zijn de methoden om abnormale mestcellen te identificeren verbeterd en werd het duidelijk dat er patienten waren die symptomen vertoonden van afgifte van mestcel mediatoren die niet voldeden aan de criteria voor Systemische Mastocytose. Zo begon de evolutie van discussies over andere vormen van mestcel aandoeningen, dat bekend werd als Mestcel Activatie Syndroom (MCAS).

De voornaamste symptomen van MCAS zijn:

blozen
jeuk (pruritus)
netelroos (urticaria)
hoofdpijn
maag-darm klachten (waaronder diarree, misselijkheid, braken, buikpijn, opgeblazen gevoel, brandend maagzuur)
lage bloeddruk (hypotensie)

Bij het mestcel activatie syndroom worden de mestcellen te snel geactiveerd. Je hebt dan naast voeding die histamine vrijmaakt in mestcellen ook last van warmte, beweging (sport) en stress. Alles wat de mestcellen prikkelt kan zorgen voor reacties. Spelen bij histamine Intolerantie vooral een tekort aan enzymen een rol, bij MCAS zorgen ontstekingen en slap bindweefsel voor de overactiviteit van mestcellen. Wil je je in het ziekenhuis laten testen download dan dit document waarin uitgelegd wordt hoe er getest moet worden en welke waarden er gehanteerd moeten worden.

Oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken van histamine intolerantie, hierdoor is het soms moeilijk te achterhalen wat de oorzaak is.

Het is vaak een combinatie van factoren waarbij de ene verstoring de andere in de hand werkt.

Histamine intolerantie is niet een op zichzelf staande aandoening, er is altijd een onderliggend probleem in het systeem of een orgaan waardoor het hele lichaam betrokken kan worden bij de histamine problemen. Zo zal alleen een histamine arm dieet dan ook niet de oorzaak verhelpen, alleen de huidige klachten verlichten.

Het lichaam is een geheel, werkt er één onderdeel van het lichaam niet goed, dan moet een ander onderdeel dit opvangen; totdat deze het niet meer aan kan en er meerdere onderdelen aangetast zijn.

Zo kan een maagprobleem leiden tot een darmprobleem en een schildklierprobleem tot een psychisch probleem.

Vaak zie je dat er bij mensen met ernstige gezondheidsklachten waarbij histamine klachten zijn ontstaan, veel organen betrokken zijn bij het onderliggende probleem. Door de oorzaak te achterhalen kan er stap voor stap begonnen worden met herstel.

In de Westerse wereld is het voorgestelde gezonde eetpatroon van de afgelopen 50 jaar niet goed geweest, tel hierbij de milieuvervuiling (uitlaatgassen, zware metalen in voeding, amalgaamvullingen, straling) bij op, vul dit aan met de constante stress door de prestatiemaatschappij en zowel de darmen, lever als bijnieren zijn dan ontregeld.

Herstel heeft tijd nodig. Je bent niet in drie maanden klaar. Je lichaam heeft tenslotte ook niet al die klachten in drie maanden opgebouwd.
Een jaar of langer is realistischer. Een voordeel is, je kunt sneller genezen dan dat het heeft geduurd voordat je ziek werd.

In de artikelen op deze website worden meerdere oorzaken en oplossingen besproken.

Mestcellen

Histamine bevind zich in je lichaam in mestcellen. De mestcellen bevinden zich in weefsels die in contact staan met de buitenwereld: je neus, je mond, je maag, je darmen, je huid, je longen en in bindweefsel. Ook in de baarmoeder bevinden zich mestcellen. Als er teveel histamine in je lichaam is, ontstaat er een constante alarmfase: de mestcellen laten dan bij het minste geringste histamine vrij om indringers buiten de deur te houden. Ook als die indringers helemaal geen indringers zijn. Gifstoffen zijn bijvoorbeeld indringers maar een eiwit van een gekookt ei is niet gevaarlijk voor het lichaam. En toch is er alarm. Voor niets. De histamine-reactie is altijd een reactie op eiwitten, zowel dierlijk als plantaardig. Als je voornamelijk mestcelreacties hebt, los van voeding, laat je dan onderzoeken op MestCelActivatieSyndroom.

Lees hier verder over mestcellen.

Voeding met histamine

Daarnaast is er voeding met histamine, alle gefermenteerde, gerijpte, gedroogde en gerookte voedingsmiddelen bevatten in meer of mindere mate histamine en/of andere biogene aminen. Daarnaast zijn er veel fruit- en sommige groentensoorten die histamine vrijmaken uit mestcellen.

Aangezien histamine uit voeding in de darmen wordt afgebroken door het enzym diamine oxidase, kun je als je darmproblemen hebt, een tekort aan dit enzym krijgen waardoor histamine niet of niet goed afgebroken kan worden. Bij teveel histamine in je systeem ontstaan er klachten.

Is histamine slecht?

Nee, histamine is zelfs heel goed en het is een heel belangrijke stof. Je moet er alleen niet te veel van hebben. Eet je bedorven tonijn dan krijgt zelfs de meest gezonde mens nog klachten door het te hoge histamine gehalte en ken je iemand die rode wangen en neus krijgt van het drinken van rode wijn? Dit is histamine!

DAO

Histamine wordt in de darm afgebroken door het enzym diamine oxidase (DAO). Bij mensen met een lage DAO activiteit of lage aanwezigheid van DAO,dit kan ook genetisch zijn, wordt histamine niet gemetaboliseerd waardoor er teveel in het lichaam achterblijft, dit geeft verschillende klachten.

DAO is het belangrijkste enzym voor de afbraak van histamine.

HNMT

Het tweede enzym wat histamine afbreekt is Histamine-N-methyltransferase (HNMT). Dit enzym is werkzaam in de cellen zelf en werkt voornamelijk in de hersenen, nieren en lever en speelt een rol bij psychische klachten.

Een teveel aan histamine lokt tal van klachten uit, zoals bijvoorbeeld rhinitis, hoofdpijn, maag- en darmklachten, hartkloppingen, netelroos en jeuk, maar ook tal van psychische klachten waarbij angst het meest voorkomt.

Naast DAO en HNMT wordt histamine in mindere mate ook afgebroken door DPP-IV en MAO enzymen.

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.

Koper

Ik heb al vaker over koper geschreven, het is een mineraal waar zoveel over te vertellen valt dat ik er zo wel tien artikelen over kan schrijven. Omdat koper zo belangrijk is voor je immuunsysteem en je weerstand tegen pathogene organismen kan ik niet genoeg benadrukken: Check je koperstatus! Niet alleen koper in bloed maar ook in je haar, dit geeft samen aan of er voldoende koper beschikbaar is.

Het menselijke lichaam bevat circa 80-120 mg koper, waarvan het meeste in de lever is opgeslagen. Een ernstig kopertekort komt zelden voor. Een niet-optimale, verlaagde koperstatus komt vermoedelijk wel geregeld voor en kan het gevolg zijn van een lage koperinname uit voeding en/of door langdurige inname van bepaalde medicijnen of zinksupplementen zonder koper.

Een verlaagde koperstatus kan een rol spelen bij ontstaan en progressie van uiteenlopende aandoeningen, waaronder

bloedarmoede
atherosclerose (aderverkalking)
aneurysma (lokale verwijding van een bloedvat)
hartritmestoornissen
maagzweer
decubitus (doorligwonden)
osteoporose
reumatoïde artritis
osteoartritis
hypercholesterolemie (hoog cholesterol)
hypoglycemie (laag bloedsuikergehalte)
polyneuropathie
vitiligo (een pigment verstoring)
MCAS

Heb je één of meer van deze aandoeningen en histamine klachten: check je koperstatus! ( ik heb 2 van deze aandoeningen en MCAS)

Je wil dus geen kopertekort, een maar ook geen teveel aan koper. Een koperstapeling is geassocieerd met een verhoogde kans op cognitieve achteruitgang en de ziekte van Alzheimer, doen ouderen er goed aan altijd te letten op voldoende ceruloplasmine productie en activatie.

Mestcellen

Voor ons is koper en de mestcel reactie belangrijk. (En eigenlijk ook voor heel veel andere ontstekingsziekten, omdat mestcellen ontstekingsstoffen afgeven en mestcel activatie waarschijnlijk veel vaker voorkomt dan we nu denken, lees hierover in het boek Dr.Afrin, Never Bet Against the Occam)

Mestcellen reageren op koper omdat koper betrokken is bij immuunresponsen. Als je lichaam een kopertekort heeft, zorgt dit ervoor dat de korrels in mestcellen sneller rijpen waardoor je sneller mestceldegranulatie hebt. Een mestcel geeft dan dus sneller histamine en vooral tryptase af waardoor je histamine en ontstekingsklachten krijgt.

De hoeveelheid koper in je lichaam heeft geen invloed op hoeveel histamine er in een mestcel zit, maar het zorgt wel voor een hoger tryptase gehalte, dit zou dan wel voor een snellere mestcelrijping en daardoor snellere reactie zorgen. Lees het hierin een onderzoek in 2017 in het Journal of Immunology.

In dit onderzoek zag men dat als je een koperstapeling hebt dit juist het tryptase-gehalte in de mestcellen zou verlagen. Ditzelfde zag men ook op genetisch niveau. Waarbij koper het tryptase gen beïnvloedt. Een kopertekort zorgt zo voor een snellere mestcelreactie en meer tryptase.

Een overbelasting van koper zou de rijping juist vertragen.

We spreken hierbij dan over koper in het bloed: biologisch beschikbaar koper.

Soms hebben mensen een koperstapeling en daardoor een overmatige mestcel activatie, dit is wat anders dan koper in het bloed. Je hebt dan in de weefsels een teveel aan koper (hersenen, lever, vrouwelijke organen), maar daardoor nog steeds een laag kopergehalte in het bloed.

Het blijft dan een tekort aan biologisch beschikbaar koper en waarschijnlijk een tekort aan geactiveerd ceruloplasmine. Probeer dan het ceruloplasmine te verhogen en als het goed op niveau is, en je hebt toch een koperstapeling, zorg dan dat de ceruloplasmine ook geactiveerd kan worden..

Infecties

Teveel koper maakt je gevoelig voor infecties. Als je de juiste hoeveelheid koper hebt, kun je makkelijk gist (candida) in toom houden en zal een teveel snel afgebroken worden. Als het koper uit balans is wordt dit veel moeilijker. Je krijgt dan sneller gist- en schimmelinfecties, maar ook sinus en oorproblemen, vaginale schimmel, winderigheid door schimmel in de darmen, pijn in de maag en andere verteringsproblemen.

Sommige antibiotica werken doordat ze koper mobiliseren. Maar deze antibiotica zijn erg giftig. Je kunt beter natuurlijke antibiotica gebruiken zoals propolis of vitamine A en je moet uiteraard stoppen met slecht voedsel en veel groenten eten.

Koper Ontgiften

Bronnen:

https://drlwilson.com/Articles/copper_toxicity_syndrome.htm

https://www.orthokennis.nl/nutrienten/koper

Zwavel intolerantie

Allereerst een uitleg over de term ‘zwavel intolerantie’. je hebt een intolerantie als je een voedingsstof niet goed kunt verdragen. Je kunt het ook een sensitiviteit noemen. De vraag is echter: Zijn de klachten die je krijgt door het ten van zwavelrijke producten een intolerantie of is het iets anders?

Eiwitten zijn een van de drie soorten macronutriënten (de andere twee zijn koolhydraten en vet) en bestaan uit 20 bouwstenen: de aminozuren. Twee van deze aminozuren bevatten een zwavelatoom: methionine en cysteine. Een thiol is een zwavelhoudende stof gebonden aan een waterstofatoom(in de biologische chemie een sulfhydryl genoemd). Van deze twee aminozuren bevat alleen cysteine een thiol groep.

Waarom heb je zwavel nodig?

Zwavel heb je nodig voor drie processen in de ontgifting van de Fase II in de lever:

de sulferatie
de glucuronidatie
de glutathion-S-transferase.

Glutathion is de sterkste antioxidant in het lichaam en is samengesteld uit drie aminozuren: cysteïne(bevat zwavel), glutamine en glycine. Je hebt zwavel nodig en je kunt het niet helemaal uit je dieet weglaten.

Glutathion is belangrijk om te ontgiften, als je klachten krijgt van onderstaande producten, ontgift je lichaam gifstoffen, hierdoor voel je je ziek.

Geen histamine maar een zwavel en/of thiol intolerantie

Sommige mensen kunnen zwavel niet in grote hoeveelheden verdragen. Een zwavel intolerantie lijkt erg veel op een histamine reactie, inclusief netelroos, jeuk, astma, hoofdpijn, misselijkheid, rode huid en een mistig hoofd.

Voor mensen met zwavel intolerantie (of sulfiet, dit zijn zwavelatomen met drie zuurstofatomen), voeding en supplementen met veel zwavelhoudende aminozuren kan dit een probleem zijn.

Wat is thiol?

Thiol, vroeger ook wel mercaptaan genoemd, zijn een groep chemische stoffen, vergelijkbaar met alcoholen en fenolen. Thiolen bevatten een zwavelhoudende stof gebonden aan een waterstofatoom(in de biologische chemie een sulfhydryl genoemd) waarbij een koolstofatoom een zwavelatoom (in plaats van een zuurstofatoom) en een waterstofatoom aan zich gehecht heeft. Sommige zwavelrijke voedingsmiddelen bevatten thiolen maar niet allemaal.

Kijk hier voor meer informatie over thiol intolerantie.

Wat veroorzaakt Zwavel Intolerantie?

Dr. Lauren Deville deed onderzoek naar de oorzaak en kwam op twee dingen:

een homozygote (twee slechte kopien) genetische mutatie van het CBS enzym (Cystathionine beta-synthase)
en zware metalen vergiftiging

Het CBS enzym katalyseert(of drijft aan) de recycling van zwavelhoudende stoffen zodat ze gebruikt kunnen worden voor andere dingen, hierbij ontstaat ammoniak als bijproduct.
Cysteïne kan dan weer opgenomen in glutathion. Een mutatie in het CBS gen is vaak een verhoogd regulerende werking (het gen werkt sneller dan normaal), hierdoor zijn er dan teveel zwavelhoudende stoffen en ook een teveel aan ammoniak.
Klachten van teveel ammoniak zijn: verwarring, vermoeidheid, zwakte, slechte eetlust, misselijkheid, rug- of buikpijn).
Deze mensen hebben al te veel zwavel in hun lichaam, als zij dan zwavelrijke voeding of een supplement met zwavel nemen worden de klachten alleen maar erger.

Mensen met zware metalen vergiftiging kun sterk reageren op zwavelrijke voeding omdat er een sterk verband is tussen zwavel en zware metalen: de zwavelhoudende stoffen mobiliseren zware metalen. Iedereen die een zware metalen chelatie heeft gedaan middels IV(intraveneus/infuus) kan je vertellen dat het losmaken van metalen uit je weefsels, je heel beroerd maakt. Je hebt dan geen intolerantie op zwavel, maar de zwavel zorgt voor ontgifting, wat op zich goed is, maar op het moment dat de gifstoffen uit de lever en de nieren worden getrokken, komen ze in het bloed, hierdoor voel je je beroerd. Het is dan belangrijk om de zware metalen voorzichtig te verwijderen, soms met microdoses van supplementen of voedingsstoffen, omdat de belasting bij sommige mensen zo hoog is dat er zware angstaanvallen, despressie en paniek ontstaat als er teveel zware metalen vrij komen. Een goede begeleiding is dus belangrijk.

Testen op Zwavel Intolerantie

Omdat het moeilijk is om op symptomen af te gaan, de klachten van zwavel intolerantie, allergien of histamine intolerantie lijken veel op elkaar, kan de diagnose alleen gedaan worden door een OAT test (urine organische zuur test). Deze geeft de volgende stoffen aan: hoge sulfaat, ammoniak, orotaat, citraat, isocitraat, vitamine B6 (pyridoxine)

De meeste laboratoria testen ook op sulfaat in urine (als het gehalte hoger dan 800 is, kan dit een teken van te hoog zwavel zijn). Andere tekens zijn een verhoogd taurine gehalte (meestal moet je een volledig aminozuur test doen om dit resultaat te kunnen waarnemen) of een laag homocysteine gehalte (minder dan 6)

Een haarmineralentest geeft of er een zware metalen belasting is. Er is vaak sprake van teveel kwik en daarnaast zijn er veel andere zware metalen die via het milieu en voeding n ons lichaam opgeslagen worden, zoals lood, cadmium, aluminium e.a.

Om een CBS mutatie te achterhalen kun je een genetische test doen, deze kun je online bestellen, bijvoorbeeld bij Ancestry.com of 23andme.com en dan kan ik de raw data verwerken en interpreteren.

Behandeling van zwavel intolerantie

Als je teveel zwavel of sulfiet hebt, moet je voeding met zwavel en thiol en ook supplementen een tijd vermijden.

De laatste stap om zwavel te verwijderen wordt uitgevoerd door het enzym sulfiet oxidase, dit enzym gebruikt molybdeen als cofactor. Meer molybdeen uit je voeding kan dan helpen. Donkere bladgroenten als spinazie, boerenkool en snijbiet kan helpen het teveel aan ammoniak te neutraliseren. Je kunt ook suppleren met vloeibaar chlorophyl.

En de een zware metalen belasting moet je voorzichtig verwijderen om de klachten van een zwavel intolerantie te verbeteren.