Tag: histamine

Wat is zonuline?

Heb je histamine klachten door het eten van voedingsmiddelen die histamine vrijmaken of histamine bevatten, dan is de kans groot dat je een lekke darm hebt. Niet iedereen met histamine klachten heeft een lekke darm, maar het komt wel veel voor, zoveel zelfs dat het laboratorium waar ik mee samenwerk een Stresspakket heeft samengesteld voor ontlastingsonderzoek, hierin wordt de darmflora en spijsvertering onderzocht, maar ook de zonuline en histamine.

Een verhoogd zonuline gehalte geeft aan of er sprake is van een lekke darm.Een lekke darm kan veel klachten en aandoeningen veroorzaken, ik zie dan vaak ook dat mensen naast de histamine klachten ook last hebben van vermoeidheid, gewrichtspijn, migraine en concentratieproblemen.

Zonuline is een enzym dat in de epitheelcellen in de darmwand wordt vrijgelaten. De darmwand is bekleed met microscopisch kleine flubbertjes, ook wel vingertjes genoemd, dit zijn de villi. Tussen de villi in zijn de tight junctions, zonuline verhoogt de doorlaatbaarheid van de deze tight junctions, zo kunnen er meer stoffen de darmwand passeren.

Dit kunnen moleculen zijn die het lichaam nodig heeft, maar het kunnen ook schadelijke stoffen zijn die het lichaam niet wil, zoals bijvoorbeeld bacterien. Als je in de darmen een grote hoeveelheid histamine vrijlating uit mestcellen hebt, veranderd de morfologie in de darm. De darmwand wordt mechanisch beschadigd. Hierdoor wordt zonuline getriggerd. Dus je hebt nu een dubbel probleem, je weefsels worden door de histamine beschadigd en er worden ook andere factoren uitgescheiden waardoor er meer zonuline vrijkomt en de tight junctions verder open gaan staan.

Zo ontstaat een lekke darm. Door de hoeveelheid zonuline te meten weten we of, en in welke mate de darm doorlaatbaar is.

Vraag een consult aan om zonuline te laten onderzoeken. Hier vind je meer informatie over onderzoek.

Ontstekingen verminderen

Bij MCAS is er een overmatige van mestceldegranulatie. Er zijn teveel mestcellen die geactiveerd worden op momenten dat er lichaamsvreemde stoffen binnen komen, ook op stoffen die niet gevaarlijk zijn. Het openbreken van de mestcel en vrijlaten van de mediatoren, heet mestceldegranulatie. Hierbij komt er voornamelijk histamine vrij, daarnaast zijn er nog meer stoffen die vrijgelaten worden, een van die stoffen is cytokine.

Cytokinen zijn eiwitten, en meer specifiek, peptiden en hebben een signaalfunctie. Ze zijn betrokken bij de afweer, het immuunsysteem en de vorming van bloedcellen. Er zijn ontstekingsbevorderende en ontstekingsremmende cytokinen.

De ontstekingsbevorderende cytokinen zijn IL-1β, IL-6 en TNF-α, deze cytokinen spelen rol bij ontstekingsziekten in de darmen, zoals bij het prikkelbare darm syndroom de ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa.

Ontstekingsremmende cytokinen zijn IL-4, Il-10 en IL13.
Ontstekingsremmende cytokinen zorgen voor een gezond productieve immuunrespons.

Ontstekingsbevorderende cytokinen zorgen voor:

Auto-immuunziekten
Allergien/intoleranties
Metabole stoornissen
Neurologische ziekten
Kanker
Sepsis
Hart- en vaatziekten

Het is belangrijk dat de ontstekingsremmende en ontstekingsbevorderende cytokinen in balans zijn, zo kunnen ontstekingen opgelost worden. Als de cytokinen uit balans zijn kun je de darmziekten niet oplossen.
Als je een darmziekte hebt, kan je darmflora flink uit balans zijn waardoor histamine niet goed afgebroken wordt, histamine is ook een ontstekingsstof, het verhoogt de ontstekingsbevorderende cytokinen.

Heb je mestcel activatie dan komen er regelmatig histamine en cytokinen vrij. En zijn er meer ontstekingsbevorderende cytokinen dan ontstekingsremmende.

Het is dus essentieel om de ontstekingsgevoeligheid van je lichaam te verlagen als je weer gezond wil worden, geen mestcel reactie meer wilt hebben, geen histamine klachten. Maar veel mensen met histamine intolerantie en/of MCAS hebben ook darmklachten of een darmziekte en/of auto-immuunziekte door het hoge cytokinen gehalte.

Nogmaals: alleen histamine arm eten is niet genoeg: Pak de ontstekingsgevoeligheid aan,anders kun je niet beter worden. Uiteindelijk gaat je lichaam steeds een stukje verder om je te laten weten dat je je anders moet voeden en je levensstijl aan moet passen.

Hoe breng je de cytokinen in balans en verminder je ontstekingen en daarmee dus ook mestcelactivatie?

Eet ontstekingsremmend: kijk hier hoe je dat doet.

Gebruik ontstekingsremmende supplementen: kijk hier welke supplementen ontstekingsremmend zijn.

Verbeter de darmflora met voeding en probiotica.

Histamine klachten door melk

Krijg je door het drinken van melk of gebruik van zuivel klachten? Dan denk je in eerste instantie aan lactose intolerantie of caseine allergie. Maar dit hoeft niet het geval te zijn. Je kunt ook reageren op het aminozuur histidine in melk en dan specifiek A1 melk. Dit is de melk, en alle zuivel die hiervan gemaakt wordt, die in Nederland wordt gebruikt in supermarkten maar ook bij veel boeren. Daarnaast kun je last hebben van deze melk doordat je er suf van wordt en niet goed kunt nadenken.

Als melk niet lekker valt, lees dan verder!

Want wist je dat er naast A1 melk ook A2 melk is? Deze A2 melk en dus alle zuivel die hiervan gemaakt wordt, is melk die ook voor mensen met darm- en histamine klachten goed te verteren is. Dit is melk van koeien die niet zo ver doorgefokt zijn en nog de goeie set genen hebben die meer A2 melk produceren.

Onder andere de Friese en Holsteiner koeien, zeg maar waar in Nederland bijna alle melkproducten van worden gemaakt is, geven A1 melk. Jersey, Guernsey, Normande en Bruine koeien (bijvoorbeeld in Frankrijk en Italie), maar ook de echte Afrikaanse en Indiase koeien, geven A2 melk. Dus eigenlijk is alles goed behalve de Hollandse koe die zo lekker veel melk geeft……

We zijn, als ons zuinige Hollanders die vooral rijk willen worden, weer eens voor kwantiteit gegaan in plaats van kwaliteit, ten koste van de gezondheid, what’s new..

Type A1 en A2 melk hebben bijna dezelfde aminozuursamenstelling. Ze verschillen echter op 1 specifieke plek. De een heeft daar het aminozuur histidine zitten en de ander proline.

In A1 melk, de melk die door mensen met een zwakke darmflora en lekke darm moeilijk verdragen breekt een stof af, die we liever niet afgebroken willen hebben. Caseine zijn melkeiwitten en deze worden in A1 melk verder afgebroken dan in A2 melk.

Waardoor krijg je klachten?

Je alvleesklier maakt enzymen aan voor de spijsvertering, een van deze enzymen is elastase. Dit enzym kan de bèta caseïne A1 splitsen op de histidine plek. (A2 heeft geen histidine en wordt zodoende ook niet gesplitst)

Bij de splitsing wordt de peptide BCM-7 (beta casomorfine-7)van histidine afgehaald. En dit is precies wat we niet willen. Die BCM-7 moet vast blijven zitten aan de peptide. Want als het losgekoppeld is kan het door een lekke darm passeren en komt het in de bloedcirculatie terecht. BCM-7 is een zeer sterke opioïde en oxidant en kan veel verschillende klachten veroorzaken.

Opioïden zijn sufmakende en verslavende stoffen, net als opioïde drugs. Je kunt je dus suf voelen na het gebruik van A1 zuivel. Tegelijkertijd kun je verslaafd raken aan dit fijne suffe gevoel, het kalmeert je. Dit is waarom sommige mensen een liter melk per dag drinken en zich suf voelen, een wattig hoofd hebben.

Bij A2 melk gebeurt dit niet. Daarom wordt deze melk vaak wel goed verdragen, ook bij een lekke darm.

Histamine

Zoals eerder vermeld bevat A1 melk histidine en A2 melk proline. Histidine is een aminozuur wat in het lichaam omgezet wordt naar histamine. Als je histamine intolerantie hebt, kun je dus problemen hebben met deze melk. Je kunt dit merken doordat je na het gebruik van zuivel van A1 melk, meer slijmvorming hebt. Dit is een histamine reactie.

Heb je histamine- en darmklachten en wil je graag zuivel gebruiken, zonder suf te worden, probeer dan eens Jerseymelk of Franse/Italiaanse kaas met keurmerk. Het keurmerk is geen garantie dat de kaas van A2 melk is gemaakt, maar in Frankrijk en Italië worden de meeste kazen wel van melk van het koeienras Normande, Race Brun en Montbéliarde gemaakt, dit zijn allemaal A2 koeienrassen.

Insulineresistentie en histamine

Wist je dat histamine een rol speelt in het reguleren van de bloedsuikerspiegel bij diabetici?

Wist je dat histamine ook de werking en productie van insuline beinvloed? En dat mestcellen bijdragen aan de ontwikkeling van insulineresistentie en diabetes?

Vaker dan je denkt speelt de regulatie van je bloedsuikerspiegel een rol bij histamine klachten en ontstekingen.

Bij onderzoek onder muizen zag men dat dikke muizen meer mestcellen hadden in het witte vetweefsel dan slanke muizen. Mestcellen dragen bij aan de ontwikkeling van obesitas en glucose intolerantie doordat zij ontstekingsstoffen produceren (*)(*).

Over actief immuunsysteem zorgt voor extra insuline afgifte

Als het immuunsysteem met gevaarlijke stoffen in aanraking komt zal het de insuline gevoeligheid van de skeletspieren verminderen om een verhoogde insuline vrijlating te veroorzaken hierdoor verbetert de antivirale immuniteit.

Als er langere tijd extra insuline wordt vrijgegeven kan dit uiteindelijk leiden tot glucose-intolerantie en insuline resistentie.

Insuline resistentie is de voorloper van Diabetes type 2. Dit is vooral belangrijk bij mensen met overgewicht omdat deze meer vetweefsel hebben en dus ook meer mestcellen en ontstekingsstoffen.

Ontstekingen en mestcelactivatie verminderen met medicatie?

Het is dus belangrijk om ontstekingen te verminderen en mestcelactivatie te voorkomen. In het onderzoek zag men dat als er Cromolyn (een mestcel stabilisator) wordt gegeven, obesitas en diabetes verminderen. Zo kunnen metabolische verstoringen met medicatie worden behandeld. Het is natuurlijk beter om de onderliggende oorzaak te onderzoeken en deze te behandelen.

Wat gebeurt er bij insulineresistentie?

Als er eenmaal insulineresistentie is, zijn de glucose moleculen niet meer zo gevoelig voor de insuline en duurt het langer voordat het suiker uit het bloed wordt gehaald en naar de organen wordt gebracht waar het gebruikt kan worden. Bij diabetes is er zo weinig of geen insuline waardoor het suiker niet uit het bloed gehaald kan worden.

Suiker droogt de cellen uit, histamine red de cellen

Bij een hoog glucose gehalte in het bloed, door insuline resistentie, drogen cellen uit. Om cellen van voldoende vocht te voorzien is er water en zout nodig, suiker in het bloed zorgt voor een verminderde vochtigheid in de cellen, hierdoor laten mestcellen histamine vrij, histamine zorgt voor verwijding van vaten zodat er meer vocht in en rond de cellen kan komen. Zo zorgt histamine ervoor dat cellen niet afsterven.

Het is dus een vicieuze cirkel: mestcel activatie waarbij ontstekingsstoffen vrijkomen >insulineresistentie> mestcelreactie om histamine vrij te maken.

Waarom onderzoekt je huisarts je niet op insuline resistentie?

Veel meer mensen dan nu bekend hebben insulineresistentie, je hoeft helemaal niet te merken dat je het hebt en je kunt er jarenlang mee rond lopen. Je hebt dan wel wat klachten, maar legt geen verband met insulineresistentie en diabetes. Er zijn dan ook meer mensen dan we nu weten, die voordat de histamine klachten zich openbaren, al jaren insulineresistentie hebben. Ik ben er zelf één van. Histamine intolerantie en MCAS is een van de gevolgen van insuline resistentie, maar men denkt nu dat veel meer chronische ziekten hier het gevolg van zijn.

De reden waarom men insuline resistentie niet zo snel diagnosticeert komt doordat je aan vijf criteria moet voldoen voordat een arts of dietiste een vermoeden van insuline resistentie krijgt en je zal onderzoeken. Ook de manier van onderzoeken kan verschillen.

De criteria zijn:

Verhoogde nuchtere bloedglucosewaarden (mannen en vrouwen ≥ 6,1 mmol/l, en/of medicatie)
Verhoogde bloeddruk (mannen en vrouwen ≥ 130/85 mm Hg en/of medicatie)
Laag HDL-cholesterolgehalte (mannen ≤ 1,04 mmmol/l; vrouwen ≤ 1,29 mmol/l)
Verhoogde serumtriglyceriden (mannen en vrouwen ≥ 1,7 mmol/l)
Verhoogde buikomvang (mannen > 102 cm; vrouwen > 88 cm). BMI ≥ 30 kg/m2 en een taille-heup ratio van > 0.90 bij mannen en > 0.85 bij vrouwen

Ook zonder alle criteria kun je insuline resistentie hebben

Maar het blijkt dat ook mensen met een lage bloeddruk insulineresistentie kunnen hebben, dit komt vaker voor bij MCAS en histamine intolerantie (door het hoge histamine gehalte, wat de bloedvaten verwijdt en daardoor de bloeddruk verlaagt).

De buikomvang zegt ook niet alles, ook slanke mensen kunnen insulineresistentie hebben. Toen ik startte met het aanpakken van de insuline resistentie was mijn BMI 24,8, wat prima is, geen overgewicht. De buikomvang is ook wat verwarrend, het is de maat van je taille, niet van je heupen. Mijn taille was 86, ook nog binnen de norm.

De nuchtere bloedsuikerspiegel kan ook lager zijn.

Hierdoor worden mensen met een normaal tot slank figuur over het hoofd gezien en de lage bloeddruk geeft een arts niet het signaal dat er men tot handeling over moet gaan.

Onderzoek zelf je bloedsuiker

Het is dus belangrijk dat je zelf je bloedsuiker meet. De eerste keer dat je meet is om een diagnose vast te stellen. Je meet je bloed dan vijf uur lang ieder half uur volgens een vast protocol. Zie dit als een ziekenhuis onderzoek, maak hier tijd voor vrij, zeg je afspraken af, want je moet vijf uur lang stil zitten. Dit is anders dan een ziekenhuis onderzoek naar bloedsuiker. Je stuurt de gegevens naar mij op en ik maak een grafiek en kijk of er sprake is van insulineresistentie of andere bloedsuiker problemen zoals reactieve hypoglycemie.

Het meten doe je met een glucosemeter, deze kun je het makkelijkst online aanschaffen. Het handigst vind ik zelf een combinatie meter die ook ketonen meet omdat als je insuline resistentie hebt, je het beste een ketogeen dieet kunt volgen.

Je prikt je vinger dan met een heel klein gesteriliseerd lancet en je doet een druppel bloed op de teststrip die je in de glucosemeter stopt, dit meet dan je bloedsuiker.

Als je je bloedwaarden hebt opgestuurd kan ik zien hoeveel koolhydraten, eiwitten en vetten je in je dieet kunt gebruiken zodat je je bloedsuiker onder controle kunt krijgen en insuline resistentie kunt terugdraaien. Dit terugdraaien duurt bij de één een maand, bij een ander een half jaar of een jaar, afhankelijk van je overgewicht en de ernst van de resistentie.

Insuline resistentie is één van de oorzaken van de ontregeling van je lichaamssystemen waardoor ook het immuunsysteem ontregeld raakt. Het wil dus niet zeggen dat iedereen met MCAS/histamine intolerantie insuline resistentie heeft.

Voor mijzelf merkte ik na drie maanden ketogeen eten dat ik me niet alleen fitter voelde en slanker werd, maar dat ik ook minder gevoelig werd voor histamine. Zo kon ik na drie maanden weer collageenpoeder en bottenbouillonpoeder gebruiken. Iets wat ik al jaren niet meer had gedaan omdat ik er klachten van kreeg. Tegenwoordig krijg ik er energie van en voel me vrolijker en meer ontspannen.

Wat ook weg is gegaan door het ketogeen dieet en de verminderde insuline resistentie (ik heb reactieve hypoglykemie) is dat ik helemaal ontspannen in de auto zit en ik helemaal geen probleem meer heb met file’s terwijl ik daar tot een jaar terug nog spontane darmkramp door een paniekaanval van kon krijgen.

Ik merk dat mijn lichaam echt tot rust is gekomen en ik beter herstel sinds ik mij onder andere richt op herstel van de insuline resistentie. Een andere belangrijke remedie voor mij persoonlijk is het toevoegen van extra zout en water. Dit is vooral voor mensen met ook migraine erg belangrijk.

Herken je je dit verhaal? Dan kan je bloedsuikerspiegel een rol spelen bij jouw histamine intolerantie en kan ik je helpen om je bloedsuikerspiegel te stabiliseren met een persoonlijk dieet.

Bron:

https://alisonvickery.com.au/histamine-and-blood-sugar/

Mestcelreacties verminderen door rust, rust, rust

Als je histamine intolerantie hebt gekregen na een moeilijke stressvolle periode in je leven, lees dit artikel dan even door. Je leert wat stress met je lichaam doet en waarom je histamine intolerant bent geworden. Ik heb hier al eerder een artikel over geschreven, deze keer gaan we in op wat er in je lichaam gebeurt.

Als je hersenen een stressreactie krijgen laat je hypothalamus een hormoon vrij. Dit is het Corticotropine Releasing Hormoon (CRH), hierdoor gaat het cortisol omhoog.

Door cortisol zelf krijg je geen verhoogd histaminegehalte, maar het CRH activeert de mestcellen waardoor deze histamine vrijlaten.

Cortisol zelf verlaagd dan weer de histamine uitstoot.

Als je chronische stress hebt, komt er constant cortisol vrij en wordt je er ongevoelig voor, hierdoor laat de cortisol de histamine uitstoot zijn gang laat gaan. Ondertussen blijft het CRH gehalte verhoogt.

CRH activeert de mestcellen in de hersenen om ontstekingsbevorderende cytokinen vrij te laten. Door die activatie wordt de doorlaatbaarheid van de hersenbarriere groter. Sommige mensen produceren heel veel CRH en minder cortisol waardoor zij veel histamine intolerantie klachten hebben.

Stress is echt funest voor je lichaam, want naast de verhoogde CRH, zorgt stress ook nog voor een overactieve hypothalamus, hypofyse en bijnieren, hierdoor ontstaan veel gezondheidsproblemen.

Het kan zelfs de doorlaatbaarheid van je hersencellen vergroten, je zou dan kunnen zeggen dat je “lekkende hersenen” hebt, net zoiets als lekkende darmen. Bij een onderzoek bij muizen zag men dat de muizen bij acute stress sneller Multiple Sclerose ontwikkelden. Bij muizen die geen mestcellen of het CRH hormoon hadden, verdween deze aandoening.

Het belangrijkste wat je moet doen als histamine klachten hebt door stress, is alle stress uit je leven verminderen en liefst helemaal verbannen, neem complete rust. Zowel lichamelijk als geestelijk. Intensief sporten of streng dieten zorgen ook voor stress. Wees lief voor jezelf, dat is het beste medicijn.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9629233

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17127408

http://dujs.dartmouth.edu/2011/02/the-physiology-of-stress-cortisol-and-the-hypothalamic-pituitary-adrenal-axis/#.VN9JHFXF8a4

Koper

Ik heb al vaker over koper geschreven, het is een mineraal waar zoveel over te vertellen valt dat ik er zo wel tien artikelen over kan schrijven. Omdat koper zo belangrijk is voor je immuunsysteem en je weerstand tegen pathogene organismen kan ik niet genoeg benadrukken: Check je koperstatus! Niet alleen koper in bloed maar ook in je haar, dit geeft samen aan of er voldoende koper beschikbaar is.

Het menselijke lichaam bevat circa 80-120 mg koper, waarvan het meeste in de lever is opgeslagen. Een ernstig kopertekort komt zelden voor. Een niet-optimale, verlaagde koperstatus komt vermoedelijk wel geregeld voor en kan het gevolg zijn van een lage koperinname uit voeding en/of door langdurige inname van bepaalde medicijnen of zinksupplementen zonder koper.

Een verlaagde koperstatus kan een rol spelen bij ontstaan en progressie van uiteenlopende aandoeningen, waaronder

bloedarmoede
atherosclerose (aderverkalking)
aneurysma (lokale verwijding van een bloedvat)
hartritmestoornissen
maagzweer
decubitus (doorligwonden)
osteoporose
reumatoïde artritis
osteoartritis
hypercholesterolemie (hoog cholesterol)
hypoglycemie (laag bloedsuikergehalte)
polyneuropathie
vitiligo (een pigment verstoring)
MCAS

Heb je één of meer van deze aandoeningen en histamine klachten: check je koperstatus! ( ik heb 2 van deze aandoeningen en MCAS)

Je wil dus geen kopertekort, een maar ook geen teveel aan koper. Een koperstapeling is geassocieerd met een verhoogde kans op cognitieve achteruitgang en de ziekte van Alzheimer, doen ouderen er goed aan altijd te letten op voldoende ceruloplasmine productie en activatie.

Mestcellen

Voor ons is koper en de mestcel reactie belangrijk. (En eigenlijk ook voor heel veel andere ontstekingsziekten, omdat mestcellen ontstekingsstoffen afgeven en mestcel activatie waarschijnlijk veel vaker voorkomt dan we nu denken, lees hierover in het boek Dr.Afrin, Never Bet Against the Occam)

Mestcellen reageren op koper omdat koper betrokken is bij immuunresponsen. Als je lichaam een kopertekort heeft, zorgt dit ervoor dat de korrels in mestcellen sneller rijpen waardoor je sneller mestceldegranulatie hebt. Een mestcel geeft dan dus sneller histamine en vooral tryptase af waardoor je histamine en ontstekingsklachten krijgt.

De hoeveelheid koper in je lichaam heeft geen invloed op hoeveel histamine er in een mestcel zit, maar het zorgt wel voor een hoger tryptase gehalte, dit zou dan wel voor een snellere mestcelrijping en daardoor snellere reactie zorgen. Lees het hierin een onderzoek in 2017 in het Journal of Immunology.

In dit onderzoek zag men dat als je een koperstapeling hebt dit juist het tryptase-gehalte in de mestcellen zou verlagen. Ditzelfde zag men ook op genetisch niveau. Waarbij koper het tryptase gen beïnvloedt. Een kopertekort zorgt zo voor een snellere mestcelreactie en meer tryptase.

Een overbelasting van koper zou de rijping juist vertragen.

We spreken hierbij dan over koper in het bloed: biologisch beschikbaar koper.

Soms hebben mensen een koperstapeling en daardoor een overmatige mestcel activatie, dit is wat anders dan koper in het bloed. Je hebt dan in de weefsels een teveel aan koper (hersenen, lever, vrouwelijke organen), maar daardoor nog steeds een laag kopergehalte in het bloed.

Het blijft dan een tekort aan biologisch beschikbaar koper en waarschijnlijk een tekort aan geactiveerd ceruloplasmine. Probeer dan het ceruloplasmine te verhogen en als het goed op niveau is, en je hebt toch een koperstapeling, zorg dan dat de ceruloplasmine ook geactiveerd kan worden..

Infecties

Teveel koper maakt je gevoelig voor infecties. Als je de juiste hoeveelheid koper hebt, kun je makkelijk gist (candida) in toom houden en zal een teveel snel afgebroken worden. Als het koper uit balans is wordt dit veel moeilijker. Je krijgt dan sneller gist- en schimmelinfecties, maar ook sinus en oorproblemen, vaginale schimmel, winderigheid door schimmel in de darmen, pijn in de maag en andere verteringsproblemen.

Sommige antibiotica werken doordat ze koper mobiliseren. Maar deze antibiotica zijn erg giftig. Je kunt beter natuurlijke antibiotica gebruiken zoals propolis of vitamine A en je moet uiteraard stoppen met slecht voedsel en veel groenten eten.

Koper Ontgiften

Bronnen:

https://drlwilson.com/Articles/copper_toxicity_syndrome.htm

https://www.orthokennis.nl/nutrienten/koper

Welke probiotica bij histamine intolerantie en MCAS

Wat is histamine?

Histamine is een neurotransmitter die betrokken is bij je immuunsysteem en zenuwstelsel. Het is ook een onderdeel van je maagzuur en dus cruciaal voor een goede spijsvertering. De taak van histamine is om een directe ontstekingsreactie te geven. Het werkt als de rode vlag in je immuunsysteem en geeft je lichaam een seintje als er een potentiële aanval is. Gevaar! Hup sluizen dicht!

De bloedvaten zwellen op of verwijden zodat de witte bloedcellen als een tierelier de aanvaller kunnen bereiken en ze vernietigen. Een infectie wordt op deze manier aangepakt. Heel fijn dus! Het is een natuurlijke reactie van je lichaam.

Maar wat gebeurt er als er teveel histamine is? Je krijgt dan ontstekingsreactie, hoofdpijn, je voelt je verhit, geïrriteerd, rusteloos en zit in de algehele malaise. Een teveel aan histamine ontstaat als histamine niet voldoende afgebroken kan worden. Je kunt dan een histamine intolerantie ontwikkelen, wat dus eigenlijk het resultaat is van een disbalans tussen het afbreken van histamine en de aanmaak.

Histamine intolerantie

Je lichaam maakt histamine aan, maar histamine zit ook in voeding en er is bovendien ook nog voeding die de aanmaak verminderd van het enzym wat histamine afbreekt. Histamine wordt afgebroken door verschillende enzymen. In verschillende delen van het lichaam zijn ook verschillende enzymen werkzaam. Zo is er in de lever een ander enzym voor de afbraak van histamine dan in de darmen. Het belangrijkste enzym voor de afbraak van histamine is Diamine Oxidase (DAO). Deze breekt de histamine af die je binnenkrijgt door voeding. Als je een tekort hebt aan DAO ontwikkel je waarschijnlijk een histamine intolerantie. Met andere woorden: Je kunt voeding waar (veel) histamine in zit niet verdragen.

Er zijn meerdere oorzaken voor histamine intolerantie, naast een tekort aan DAO kan een lekkende darm of SIBO (een bacteriële overgroei in de darmen) of Candida de oorzaak zijn. Er is dus een fundamenteel probleem in de darmflora balans die de histamine intolerantie veroorzaakt.

Probiotica en histamine intolerantie

Het is dus logisch dat je de darmflora gaat herstellen. En de eerste stap die je neemt is je voeding aanpassen en het nemen van probiotica. Dit kun je doen in de vorm van supplement of door het eten of drinken van gefermenteerde groenten/dranken.Maar gefermenteerde producten staan bovenaan de lijst van producten die je juist moet vermijden bij een histamine intolerantie. Als er ergens veel histamine in zit, is het wel in gefermenteerde producten. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is dat je moet weten wat je doet, er zijn honderden soorten bacteriën en ze hebben allemaal verschillende rollen. Sommige bacteriën werken positief bij histamine intolerantie en anderen negatief. De probiotica die een goed resultaat opleveren bij het reguleren van IgE en histamine receptoren en de ontstekingsremmende stoffen reguleren verminderen de doorlaatbaarheid van de darmwand en verminderen de ziekmakende bacteriën die de darmwand beschadigen.

Bacteriestammen die je moet vermijden:

Uit onderzoeken komt naar voren dat Lactobacillus Casei en Lactobacillus bulgaricus histamine produceren. Er zijn verschillende vormen van L.Casei en niet iedere vorm produceert histamine en niet iedere vorm is ook echt L.casei, het kan ook L.paracasei zijn. Omdat op verpakking nooit vermeldt staat welke L.Casei er is gebruikt en fabrikanten dit ook niet willen of kunnen vertellen (omdat ze het simpelweg niet weten), is het meest veilige deze bacteriestammen te vermijden want ze maken de intolerantie alleen maar erger. Deze bacteriën zitten in yoghurt, gefermenteerde voeding en in de sommige probiotica supplementen.

Helende bacteriestammen:

De volgende bacteriestammen zouden volgens onderzoeken biogene amines (zoals histamine) verlagen: Lactobacillus rhamnosus, Bifidobacterium infantis, Bifidobacterium longum, Lactobacillus plantarum en waarschijnlijk Lactobacillus reuteri*

Het is ook belangrijk om te benadrukken dat iedereen anders en dat je daarom niet standaard een bacterie of een mix van bacteriën voor kan schrijven. Wat goed werkt voor de één werkt minder goed voor de ander. Het blijft een kwestie van uitproberen.

* Van Lactobacillus Reuteri werd gedacht dat deze vermeden moest worden bij mensen met histamine intolerantie omdat het de histamine aanmaak verhoogt. Maar recente onderzoeken tonen aan dat het een bepaald type histamine verhoog, een ontstekingsremmende, hierdoor zou het goed kunnen zijn voor mensen met histamine intoleranties.

De bifidobacterien en de L.Rhamnosus zijn het meest herstellend voor de darmflora bij histamine intolerantie.

Candida

Een lekkende darm kan het gevolg zijn van een overgroei van de candida bacterie. Deze bacterie kun je bestrijden met de Laterosporus bacterie. Dit vraagt om een speciale kuur waarbij de candidabacterien effectief bestreden kunnen worden.

De Laterosporus eet ziekmakende bacterien, waaronder de candidabacterie op en vernietigd ze tegelijkertijd. Het is echt een killer, dus gebruik deze niet langer dan noodzakelijk. Deze bacteriestam werkt niet aan opbouw van nieuwe goede bacterien. Na een kuur met Laterosporus zou je dan de opbouwende helende bacterien moeten nemen om de darmen te voorzien van de goede bacterien.

Wil je de candida blijvend uit je systeem, kijk dan ook naar je mineralen, als er te weinig koper beschikbaar is, kan de candida snel teruggroeien zodra je koolhydraten /suikers eet.

Laura Maintz and Natalija Novak (2007) Histamine and histamine intolerance. American Journal of Clinical Nutrition 85:5 (1185-1196)
Deepika Priyadarshani, W. M. and Rakshit, S. K. (2011), Screening selected strains of probiotic lactic acid bacteria for their ability to produce biogenic amines (histamine and tyramine). International Journal of Food Science & Technology, 46: 2062–2069. doi: 10.1111/j.1365-2621.2011.02717.x
Vittorio Capozzi, Pasquale Russo, et al. (2012) Biogenic Amines Degradation by Lactobacillus plantarum: Toward a Potential Application in Wine. Front Microbiol. 2012; 3: 122. Published online Apr 2, 2012. Prepublished online Mar 4, 2012.doi: 10.3389/fmicb.2012.00122
SPILLER, R. (2008), Review article: probiotics and prebiotics in irritable bowel syndrome. Alimentary Pharmacology & Therapeutics, 28: 385–396. doi: 10.1111/j.1365-2036.2008.03750.x
Thomas CM, Hong T, van Pijkeren JP, Hemarajata P, Trinh DV, et al. (2012) Histamine Derived from Probiotic Lactobacillus reuteri Suppresses TNF via Modulation of PKA and ERK Signaling. PLoS ONE 7(2): e31951. doi:10.1371/journal.pone.0031951
Dev, S., Mizuguchi, H., Das, A. K., Matsushita, C., Maeyama, K., Umehara, H., … & Fukui, H. (2008). Suppression of histamine signaling by probiotic Lac-B: a possible mechanism of its anti-allergic effect. Journal of pharmacological sciences, 107(2), 159-166

Histamine reacties verminderen met elektrolyten

Een te hoog histaminegehalte in je lichaam, of dat nu komt door een tekort aan enzymen, over actieve mestcellen of een allergie, zorgt voor een hele reeks van klachten: huiduitslag, jeuk, niezen, hoofdpijn, migraine, vermoeidheid etc.

Je kunt hiervoor antihistaminica gebruiken, wat het leven voor sommigen meer dragelijk maakt, maar deze werken niet altijd, sommigen maken de klachten alleen maar erger, je kunt er suf van worden en bovenal, worden de klachten wel vermindert maar verlaagt het niet de histamine in je lichaam waardoor je lichaam ontstekingsgevoelig wordt.

Ik heb hier al een keer eerder over histamine en voldoende water drinken geschreven. Hierin beschrijf ik ook waarom je voldoende zout moet gebruiken om het kalium in je voeding in je cellen te krijgen zodat er geen histamine vrijkomt na het eten.

Een histamine reactie ontstaat vaak doordat je cellen dorst hebben!

Dus ook al voel je zelf niet direct dorst (ook omdat dorst nog wel eens verward wordt met honger), dan kunnen je cellen wel dorst hebben doordat er te weinig elektrolyten zijn.

Wat zijn elektrolyten?

Elektrolyten zijn mineralen die ook wel ionen genoemd worden.

De meeste bekende elektrolyt is natrium chloride, ofwel tafelzout.

Elektrolyten zijn positief of negatief:

Positief geladen: Natrium, kalium, magnesium, calcium

Negatief geladen: fosfaat en chloride

Er ontstaat elektriciteit als negatief en positief geladen elektrolyten gecombineerd worden. Natrium chloride (tafelzout) is dus zowel positief als negatief en is hierdoor elektrisch geladen.

Elektrolyten zorgen ervoor dat water elektrisch geladen is, hierdoor kan het signalen doorgeven. Hiermee reguleren ze de wateropname in de cellen en kunnen neuronen in ons lichaam signalen doorgeven. Als de neuronen geen signalen door kunnen geven, zouden we niet kunnen ademhalen, zou ons hart niet slaan en ons hersenen niet kunnen leren.

Daarnaast zorgen de elektrolyten ervoor dat water in onze cellen kan komen en zo ons lichaam van voldoende water voorziet. Als er niet genoeg water in de cellen kan komen, verschrompelen of verbrokkelen de cellen en gaan ze dood. Elektrolyten zijn dus essentieel voor het leven.

Meer informatie over het DNA onderzoek histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op www.mestcelactivatiesyndroom.nl

Uitgedroogde cellen

Als je te weinig water drinkt, droogt je lichaam uit. Als je dan ook nog te weinig elektrolyten binnen krijgt droogt je lichaam ook nog eens op celniveau uit. Op dat moment wordt er histamine vrij gelaten. Histamine trekt namelijk water aan, het verhoogt het watergehalte. Maar ja, als er geen water is dan valt er weinig te verhogen. Hierdoor kan de histamine niet zakken.

Als je lichaam uitgedroogd is, produceert het lichaam ook nog eens minder antilichamen die allergieën stoppen. Hoe minder antilichamen, hoe meer histamine er wordt vrijgelaten. Bij een histamine reactie ga je veel niezen en verlies je vocht, hierdoor droog je nog verder uit.

Genoeg drinken en genoeg elektrolyten consumeren is de eerste stap die je kunt doen om hooikoorts, allergie en histamine intolerantie te verminderen.

Zoutverlies in de urine

Al in 1951 zag men in een onderzoek naar migraine, dat migraineurs 50% meer zout in hun urine hebben dan mensen zonder migraine. Dit betekent dat de nieren van deze mensen veel meer zout uitscheiden dan zou moeten. De oorzaak hiervan is vermoedelijk genetisch, door genetische mutaties kun je meer risico lopen op een aandoening, in dit geval migraine. De klachten ontstaan dan door een onbalans in het lichaam.

Doordat men zoveel zout verliest, heeft het lichaam een tekort aan natrium en vaak een teveel aan kalium. Als er te weinig groenten worden gegeten kan er zowel een kalium als natrium tekort zijn. Of, als er weinig groenten wordt gegeten en veel bewerkte voeding, teveel natrium en te weinig kalium.

Nu werd dit onderzoek uitgevoerd bij mensen met migraine. Deze mensen zouden veel baat hebben bij een hogere zoutinname waardoor voeding die normaal gesproken migraine veroorzaakt, niet langer een probleem is. Omdat een hogere zoutinname gevaarlijk kan zijn als dit niet correct of niet nodig is, moet je dit alleen doen bij een therapeut die verstand heeft van elektrolyten en migraine.

Wat ik dan interessant vind, is de vraag of mensen met histamine intolerantie, ook een verhoogde zoutuitscheiding hebben. Een verhoogde zoutuitscheiding kan namelijk ontstaan als de bijnieren uitgeput raken.

Bij mijn cliënten met histamine intolerantie klachten, is er in 8 van 10 gevallen sprake van stress, burnout en uitgeputte bijnieren en hormonale disbalans (vaak oestrogeendominantie en overgangsklachten)

De klachten die in het algemeen ontstaan bij een verstoorde elektrolytenbalans zijn ook klachten die je ziet bij histamine intolerantie:

pijnlijke spieren, krampen, zwakke spieren
rusteloosheid
angst
hoofdpijn
erge dorst
slapeloosheid
koorts, zweten, hitte
hartkloppingen,onregelmatige hartslag
darmklachten zoals kramp, constipatie, diarree
verwarring en concentratieproblemen
gewrichtspijn, gevoelloosheid in gewrichten
bloeddruk schommelingen
veranderingen in trek of lichaamsgewicht
vermoeidheid (waaronder chronisch vermoeidheid syndroom)
duizeligheid, vooral als je snel op staat (lage bloeddruk)

Zou het zo kunnen zijn dat de hele epidemie van voedselintoleranties die er nu ontstaat, het gevolg is van een verstoring in de balans van de elektrolyten?

Als dat zo is, wat is dan de oorzaak van deze verstoring? Wel. Dit verschilt per persoon. Bij vrouwen zie je vaak een hormonale onbalans, teveel oestrogeen tegen over te weinig progesteron. Daarnaast zorgen antibiotica kuren voor veel problemen. Hieronder zie je oorzaken van een elektrolyten verstoring.

Oorzaken van een elektrolyten verstoring

Slechte voedingsgewoonten met bewerkte voeding waardoor je te weinig essentiële voedingsstoffen binnenkrijgt uit volwaardige voeding
Moeite hebben met opname van voedingsstoffen door darm- en verteringsproblemen
Antibiotica en vrij verkrijgbare diuretische middelen of medicatie
Corticosteroïde hormonen
Hormonale onbalans en hormonale verstoringen
Medicatie voor kankerbehandeling, hart-en vaatziekten of hormonale stoornissen
Overgeven, diarree, zweten, hoge koorts zorgen voor veel vocht en elektrolytenverlies.
Nier- of leverschade De nieren spelen een kritieke rol bij de regulatie van chloride in je bloed en ze spoelen kalium, magnesium en natrium uit
Chemotherapie kan als bijwerking zorgen voor een laag calciumgehalte in het bloed of een calciumdeficiëntie. Het verandert het kaliumgehalte in het bloed en zorgt ook voor andere elektrolyten tekorten.
Ketogeen Dieet Zelfs als je veel water drinkt, verlies je nog steeds veel vocht en met dat vocht verlies je ook elektrolyten als magnesium, natrium en kalium. Zorg dus voor een extra aanvoer van deze mineralen. Bottenbouillons zijn goed om de elektrolyten aan te vullen. Als je sterk reageert op bottenbouillon vanwege de glutamaat, moet je deze niet nemen. Vul de elektrolyten dan aan met supplementen.
Thee met diuretische (vochtafdrijvende) werking. Dit is zwarte en groene thee, vanwege de cafeïne, maar ook kruidenthee als brandnetel, verbena, hyssop, heermoes, borage, lavendel. Nu is het zo dat je bij een histamine stapeling veel vocht kan vasthouden. Dit vocht wil je kwijt. Maar houdt er rekening mee dat je dan veel elektrolyten verliest. Zie uitleg in volgende alinea.

Ik houd vocht vast en daar wil ik vanaf!

Als je nog niet weet dat histamine de oorzaak is van je klachten, kun je veel vocht vasthouden doordat je voeding eet wat veel histamine bevat. Histamine houdt vocht vast om je cellen te beschermen tegen celdood. Je zou dus kunnen zeggen dat de histamine je leven redt, ook al ervaar je dat op dit moment geheel anders.

Zodra je histaminerijke producten weglaat zul je merken dat je veel vocht verlies en je afvalt. Met als gevolg ook een groot verlies aan elektrolyten waar toch al niet zoveel van was (anders zou de histamine niet zo hoog zijn).

Je volgt de volgende stappen:

Eet histamine arm, zo verlies je vocht.
Vermijd suiker en gebruik weinig zetmeel.
Onderzoek de oorzaak van het ontstaan van de elektrolytenonbalans (zie hierboven) en begin aan herstel.
Vul de elektrolyten aan.

Ik heb ondergewicht en wil meer vocht!

Als je ondergewicht hebt en moeite hebt vocht vast te houden, volg je in principe dezelfde stappen als bij een teveel vocht vasthouden. Je verlies veel vocht door een van bovenstaande oorzaken en je hebt een groot tekort aan elektrolyten. Om aan te kunnen komen in gewicht dien je de oorzaak van het elektrolytentekort aan te pakken en de elektrolyten aan te vullen. Zodra er voldoende natrium, kalium en magnesium zijn zal je lichaam weer vocht vast kunnen houden en kan de crisis toestand opgeheven worden waardoor er aan herstel gewerkt kan worden. Zolang het lichaam in crisis is, kan het niet herstellen. De histamine zal hoog blijven om de cellen te beschermen.

Hoe voeg je elektrolyten toe?

Kalium krijg je binnen via groenten en proteïnen, als je veel groenten eet en daarnaast een bron van proteïnen (vlees, vis, ei, zuivel) krijg je veel kalium binnen.

Een kaliumtekort komt niet snel voor, wel een natriumtekort.

Natriumchloride werkt het beste als antihistamine en ontstekingsremmende elektrolyt.

Natrium Heb je geen zware metalen belasting dan kun je de dag beginnen met het drinken van water met sole. Sole is opgelost Keltisch zeezout. Je vult een glazen flesje of afsluitbaar glazen potje voor ⅓ met zeezout en vult dit aan met water. Schudt het even door elkaar. Het zout zal niet helemaal oplossen, dat is niet erg.

Doe 1 tl van deze zoutoplossing in een glas water en drink dit op.

Bij een zware metalen belasting kun je beter wit zeezout of tafelzout gebruiken.

Als je echt aan de slag wilt met het toevoegen van zout, lees dan het boek van Angela A. Stanton Ph.D. How to Treat & Prevent Migraines without medication. Hierin wordt beschreven hoe je kan testen of je meer zout of meer kalium nodig hebt en hoe je een migraine aanval kan stoppen met behulp van zout.

Dit boek is gericht, zoals de titel beschrijft, op het behandelen van migraine. Voor zover ik weet zijn er nog geen behandelaars die histamine intolerantie op deze manier aanpakken. Maar als je ziet wat histamine doet en dat zout een histamine reactie kan stoppen, denk ik dat de theorie die zij beschrijft goed toepasbaar is. Bij mijzelf werkt het toevoegen van zout erg goed, mijn voornaamste klacht is dan ook migraine. Wil je met dit protocol aan de slag dan moet je je heel goed voorbereiden, veel lezen en de instructies precies zo opvolgen als zij ze opgeeft.

Teveel zout innemen, terwijl je lichaam het niet nodig heeft, is gevaarlijk. Wordt lid van haar facebookgroep voor ondersteuning. Bovendien kun je van teveel zout opnemen een histamine aanval krijgen. Dus je moet dit goed balanceren, niet te weinig, maar zeker ook niet teveel.

Ik heb zelf nog geen ervaring met het behandelen van clienten met histamine intolerantie met (best veel) extra zout, wel adviseer ik clienten met bijnier- en histamine klachten te letten op natrium en kalium. De zout theorie die Angela A. Stanton beschrijft gaat daarin een stap verder. Zoals ik al zei, is de aanpak gericht op migraine.

In haar boek beschrijft zij ook dat je van histamine intolerantie geen migraine kunt krijgen. Wel dat je door een teveel aan histamine op een bepaalde plek water vasthoudt waardoor er op een andere plek in het lichaam een tekort aan water ontstaat en er zo een elektrolyten onbalans ontstaat wat zorgt voor migraine. Dus teveel histamine zorgt wel voor migraine, alleen histamine intolerantie, een tekort aan DAO, niet. Deze nuance wijst het verschil aan van de oorzaak. Histamine intolerantie wordt veroorzaakt door een tekort aan DAO en migraine door een een teveel aan histamine, wat verschillende oorzaken kan hebben, waaronder een tekort aan elektrolyten.

Wat je ook nog moet weten is dat naast de elektrolyten onbalans er in deze theorie ook gekeken wordt naar bloedsuikerspiegel als een belangrijk onderdeel van de behandeling en je daarbij koolhydraatarm moet eten. Dit is ook wat ik adviseer bij histamine intolerantie omdat suiker/zetmeel je berooft van elektrolyten.

Onderzoek

Wil je weten wat jouw elektrolytenbalans op celniveau is, dan kun je het beste een haarmineraal onderzoek doen omdat deze de mineralen op celniveau weergeeft. Voldoende mineralen in je bloed wil namelijk nog niet zeggen dat deze ook goed in je cellen opgenomen worden. Deze test geeft ook aan of er sprake is van zware metalen in de weefsels.

Bestel het haarmineraal onderzoek

Histaminegehalte in wijn

Je kent het wel iemand drinkt een glas wijn en krijgt een rode neus of rode wangen, dit is een histamine reactie. ‘s Nachts kun je darmklachten krijgen en onrustig slapen en de volgende dag heb je een kater, ofwel een histamine dump. Dit is wat er bij mensen gebeurt die niet perse een histamine overschot of MCAS hebben. Heb je dat wel, dan moet je extra oppassen met wijn. Er zijn echter wel wijnen die je, met mate en zeer beperkt, kunt drinken. Zo hoef je jezelf niet alle pleziertjes te ontnemen. Ik heb in mijn hele leven misschien maar drie slokken wijn op, om te proeven en ik vind alcohol helemaal niets, maar omdat ik mensen begeleid die toch al zo beperkt zijn in hun voedselkeuze, leek het me fijn om te weten welke wijn je nu wel kunt drinken en waar je op moet letten bij de aanschaf van wijn. Om te begrijpen waar je op moet letten heb ik het proces van wijnmaken uitgelegd zodat je weet in welke stap er veel histamine ontstaat en hoe je een hoog histaminegehalte in je wijn kunt voorkomen. Weet waar je naar vraagt!

Narigheid in je wijn zorgt voor hoofdpijn

Over het algemeen kun je zeggen dat rode wijn 3 tot 4 keer zoveel histamine bevat dan witte wijn. Als je reageert op wijn, kan dit komen doordat het histamine in het bloedplasma verhoogt. Als je heel gevoelig voor histamine bent maakt het niet zoveel uit of je histamine arme wijn of histaminerijke wijn drinkt omdat histamine niet de enige stof is waar je op kunt reageren. Bij een onderzoekje onder 16 mensen met een intolerantie voor rode wijn, zag men geen verschil in de klachten bij het drinken van verschillende soorten wijn, hoe hoog de histamine ook was. Door een verstoorde darmflora kan iemand met histamine klachten ook reageren op andere biogene aminen en inhoudstoffen, vaak is sulfiet de boosdoener.

Daarnaast worden wijnen vaak gemaakt met allerhande middelen die funest zijn voor het histamine gehalte in je lichaam, door de volgende middelen worden je mestcellen geactiveerd en laten ze histamine vrij:

Zwaveldioxide ofwel sulfiet

Dit is een conserveermiddel wat bij de productie gebruikt wordt. Het kan dermatitis, netelroos en flushing (rood worden) en darmklachten veroorzaken. Het kan astmaklachten veroorzaken doordat de mestcellen in de longen overactief worden en een ontstekingsreactie veroorzaken door onder andere histamine vrij te laten.

Ammoniumsulfaat

Een conserveermiddel wat misselijkheid, braken en darmklachten veroorzaakt.Het zorgt ook voor vrijlating van histamine uit mestcellen.

Gist

Commerciële gisten gebruikt in de industrie zijn bekende histamine vrij laters.

Industrieel geproduceerde wijn bevat daarnaast ook vaak schimmels, mycotoxinen en ftalaten,dit zijn allemaal mestcel triggers. Als je dan daarnaast ook nog bedenkt dat in sommige wijn paarse voedingskleurstof zit (ja dat mag dus..) en dat de gebruikte gist ook genetisch gemodificeerd kan zijn, snap je wel dat wijn een grote histamine trigger is.

Zoek dus naar eerlijke biologische wijn van kleine producenten en die je het liefst zelf kunt aanspreken en vragen kunt stellen.

Waarom alcohol histamine verhoogt

Om histamine af te breken heb je het enzym diamine oxidase (DAO) nodig. Alcohol verlaagt de productie van dit enzym waardoor histamine minder goed of niet afgebroken kan worden. Als je DAO toch al te laag was, is dit een nog verdere aanslag.

Wil je toch een glaasje wijn drinken, neem dan in ieder geval een biologische wijn. Je zult nooit helemaal zonder alle bovenstaande middelen kunnen, maar je kunt wel proberen om het zo puur mogelijk te houden en sulfiet arme wijn te drinken.

Daarnaast kun je op letten om zoveel mogelijk histamine arm te eten en histamine verlagende producten te gebruiken. Zo kun je de histamine die je binnenkrijgt balanceren.

De volgende producten in dit gerecht hebben een histamine verlagende werking:

Gemengde jonge sla met verse tijm en verse oregano met komkommer, appelazijn, verse koriander en olijfolie. Puree van flespompoen met gember en kurkuma.

Erbij kun je een biefstuk of kippendij nemen. (grasgevoerd, niet gerijpt).

Waarom het histaminegehalte in wijn zo varieert

Bij de productie van spelen verschillende factoren een rol. De kwaliteit van de druiven is belangrijk, de opslag en welke micro-organismen er worden gebruikt.

Als je beurse druiven plukt, zullen deze eerder gaan gisten en rotten. De wijnmaker moet dus alleen onaangetaste druiven gebruiken. Daarnaast ontstaat er meer histamine als wijn lang gemacereerd wordt en in houten vaten wordt opgeslagen.

Maceratie

Maceratie is, het zacht maken van de druivenpulp. Rode druiven worden langer gemacereerd dan witte druiven, dit duurt 6 tot soms wel 40 dagen. Als de druiven in de wijnkelder komen worden ze gekneusd en licht aangedrukt. Hierna kunnen de druiven gisten voordat ze worden geperst, dit is de maceratie.

Door de maceratie wordt de kleur dieper en krijg je een soepele en meer fruitige wijn. Een lichte frisse fruitige wijn zal tussen 6-8 dagen gemacereerd zijn en een krachtige wijn tot 40 dagen. Deze laatste kun je hierdoor langer bewaren. Hoe langer de druiven gemacereerd zijn hoe hoger het histaminegehalte.

Witte wijn wordt 6 dagen gemacereerd en rosé wordt niet of kort gemacereerd.

Dus hoe fruitiger de wijn, hoe minder histamine, hoe zwaarder en krachtiger hoe meer histamine.

Het is daarnaast beter om wijn te gebruiken die gerijpt is in RVS tanks dan op houten vaten.

De maceratie is op zijn kortst 2-8 uur, dit is voor de histaminevorming het beste. Hiervoor wordt de pulp verhit tot 80 of 60º C. Alle kleurstof trekt uit de schillen in het sap, tannines niet. De pulp wordt direct daarna gekoeld, geperst en als witte wijn gevinifieerd. Dit geeft diep gekleurde rode wijn, zonder tannines, die snel drinkbaar is, maar kort houdbaar.

Malolactische fermentatie

Malolactische fermentatie, ook wel MLF genoemd is het proces waarbij het zure malinezuur in wijn wordt omgezet naar een meer romig melkzuur (zoals je deze ook in melk vind). Door dit proces wordt de wijn minder zuur en laat het kooldioxide vrij.

Tijdens het proces van de malolactische fermentatie wordt het meeste histamine en tyramine gevormd. Dit is dan ook een lang proces wat weken tot maanden kan duren. Je kunt voor de bereiding van verschillende soorten bacteriën en gisten gebruiken. Als je de juiste bacteriën gebruikt, kan de fermentatie verkort worden en kan de malolactische fermentatie beter beheerst worden. Naast de bacteriën wordt er ook gist gebruikt en vooral de gist is belangrijk om het verschil te maken in de productie van histamine en tyramine.

Vaak worden er geïnactiveerde gistcellen die rijk zijn aan aminozuren gebruikt, maar ook caseine, vitaminen, mineralen, polysacchariden en cellulose

Bij de oude manier van dit MLF-proces worden er lactobacillen gebruikt. Hierdoor ontstaat er veel meer histamine dan als deze bacteriën niet gebruikt worden. Tegenwoordig gebruikt men de Oenococcus Oeni bacterie, deze breekt ook het zuur af. Dit noemt men (BZA). Hierdoor bevatten veel wijnsoorten veel minder histamine dan voorheen.

Histamine wijnlijst voor in je tas

Het zou handig zijn als er een “LOW HISTAMINE” keurmerk zou komen die op wijnflessen vermeldt staat maar tot op heden is dit nog niet toegestaan. Een laag histamine gehalte mag niet op het label vermeldt worden omdat dit een ‘gezondheidsclaim’ zou zijn, dit is verboden op dranken die meer dan 1.2% alcohol bevatten. Histamine valt dan ook in de meeste landen niet onder de allergenenwet. Je zult dus zelf alert moeten zijn en je wijn uit moeten zoeken.

Blijft je wel bewust dat alcohol de DAO productie tegengaat. Dus beperk je wijntje voor feestelijke gelegenheden en speciale momenten en balanceer de histamine met je voeding.

DOWNLOAD HIER de lijst met histaminegehaltes in wijn. Stop hem in je tas en geniet!

Bronnen:

https://www.weingut-fuchs.de/en/histamine-free-wine.php

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3301445/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20696534

http://www.wineskills.co.uk/winemaking/winemaking-knowledge-base/malolactic-fermentation-mlf

https://www.mip-provence.com/nl

https://food.r-biopharm.com/news/what-to-consider-when-producing-histamine-free-wine/

https://www.brabantsewijnbouwers.nl/index.php?section=14&page=216&student=1061

Suiker als oorzaak van mestcelactivatie en te hoog histamine

Suiker maakt ziek, dat is duidelijk. Bij de meeste gezondheidsaandoeningen is dan ook het advies suiker te laten staan en koolhydraten te beperken. Maar heb je er dan ook wel eens aan gedacht dat ook bij histamine intolerantie suiker het onderliggende probleem kan zijn?

Dat het de suikers zijn die zorgen voor je darmklachten en voor het uitputten van je bijnieren? Dat schommelingen in je bloedsuikerspiegel kunnen zorgen voor verhoging van histamine?

Wel, dat kan dus! Er is een direct verband tussen bloedsuiker en histamine! Dat betekent dat een schommelende bloedsuikerspiegel het histamine gehalte kan verhogen en dat hoge histamine gehalten kunnen zorgen voor de ontwikkeling van diabetes of insuline resistentie.

Ook als je denkt weinig suiker en koolhydraten te eten, dan kan dit nog steeds teveel zijn. De oorzaak zou genetisch kunnen zijn en ontstaat op het moment dat het lichaam uit balans is en de homeostase is verstoord.

Mineralen en zware metalen haaronderzoek

Histamine en diabetes

Als je kijkt naar onderzoeken zie je dat mensen met diabetes een verhoogd histaminegehalte hebben, bij onderzoeken op dieren met diabetes bleek dat deze dieren weinig DAO hebben.

De H3 receptoren (histamine 3 receptor) bevinden zich ook in de alvleesklier. De alvleesklier produceert insuline en enzymen. Als je medicatie gebruikt die deze receptoren blokkeert daalt ook het glucose gehalte. (onderzoek bij dieren).1

Bij diabetes is er een verhoogd glucosegehalte in het bloed. Dit ontstaat bij diabetes type 2 door insulineresistentie, insuline verlaagt normaal gesproken het bloedglucose. Bij diabetes type 1 ontstaat door vernietiging van de bètacellen in de alvleesklier, wat een auto-immuunreactie is.

Daarnaast zorgt histamine voor het verwijden van bloedvaten waardoor deze ook meer doorlaatbaar worden, hierdoor kan de ziekte zich verder ontwikkelen en klachten veroorzaken.

Glucose in bloed zorgt voor mestcel activatie

Uit onderzoek blijkt dat hoge glucosespiegels in het bloed de AGE’s (Advanced Glycation Endproducts) overladen worden met glucose. Hierdoor worden er direct mestcellen geactiveerd en laten zij hun granulen vol met histamine en andere mediator stoffen los.

AGEs ontstaan in het lichaam en tijdens de bereiding van voeding. Doordat glucose wordt gekoppeld aan collageen, andere eiwitten of vetten. AGEs worden afgevoerd door de nieren, maar ze stapelen ook in de weefsels. Daar dragen ze bij aan ongeveer elke denkbare welvaarts- en verouderingsziekte van diabetes, Alzheimer en hart- en vaatziektes tot staar en stijve pezen.

Geef je iemand een mestcel stabilisator en anti-histamine dan zie je ook een verlaging van de diabetes klachten. Men ziet ook een verhoogd aantal mestcellen die histamine vrijlaten en ontstekingen van bloedvaten bij mensen met diabetes.

Insuline Resistentie

Histamine speelt dus bij het reguleren van bloedsuikerspiegel. De rol van histamine bij de insulineproductie en lage, hoge of niet stabiele bloedsuiker is nog steeds een hypothese en niet goed onderzocht. Maar het is geen toeval dat mensen met histamine en mestcel klachten soms al jarenlang bloedsuiker problemen hebben, je ziet ook veel Candida, een schimmel die leeft op suiker. Mensen met diabetes hebben een verhoogd risico op Candida doordat er een verhoogd suikergehalte in het bloed is. Als het bloedsuiker hoog is en de suiker niet in de cellen kan probeert het lichaam dit op een andere manier te verlagen, suiker wordt dan uitgescheiden slijm, zweet en urine. Het darmslijmvlies zal dan meer suiker bevatten en de Candida, maar ook parasieten leven hiervan.2

Er is ook meer glycogeen in de lever, dit is de opslag van suiker in de lever. Hierdoor kan er in de vagina ook een verhoogd glycogeen gehalte ontstaan waardoor het zuurgehalte te hoog wordt en vaginale candida kan ontwikkelen.

De inname van suikers en koolhydraten was al langer een probleem bij deze mensen. De klachten zijn er soms al jaren, zonder dat de klachten herkent worden als insulineresistentie of in een later stadium diabetes.

De symptomen van insulineresistentie kun je snel over het hoofd zien als je daarnaast ook histamine intolerantie hebt met daarbij darmklachten. Je denkt dan al snel dat een darmdysbiose, schimmels en parasieten de oorzaak zijn van je klachten.

De symptomen van insulineresistentie zijn:

Futloosheid
Extra vetopslag in de buikstreek
Droge mond (veel dorst)
Duizeligheid of desoriëntatie
Veel trek in zoetigheid
Veel moeite met afvallen
Appelvormig figuur

Een schommelende bloedsuikerspiegel geeft je lichaam veel stress en histamine is een symptoom van stress in het lichaam!

Cortisol en bloedsuiker

Wat betreft hormonen kun je cortisol en insuline zien als de twee zijden van een munt. Cortisol verhoogt het bloedsuiker en insuline verlaagt. Als dit proces uit balans is door stress kunnen er ernstige gezondheidsproblemen ontstaan zoals diabetes en obesitas.

Stress moet je op grote schaal zien, het kan mentale, psychische stress of lichamelijke stress zijn. Stress kan ontstaan door verkeerde voeding, medicatie en alles wat de lichaamssystemen uit balans brengt. Voor je lichaam maakt de bron van de stress niet uit, stress is stress en op een moment van stress zal er cortisol worden vrijgelaten om de stress te verlagen.

Als je stress hebt, zal je bloedsuiker omhoog gaan. Je hebt nu meer glucose in bloed zodat je de kracht hebt om terug te vechten of weg te rennen. Dit is een primaire oer reactie van je lichaam omdat echte nuttige stress voor het lichaam alleen stress is die je helpt te overleven en weg te rennen van het dier wat jou op wil eten of je doodt het dier. Het lichaam weet niet dat de stress die je ervaart, werkdruk, pijn of ontstekingen zijn. Meet eens je bloedsuiker, met een glucosemeter, op een moment dat je stress hebt. Het is dan veel hoger dan normaal.

Dit hoge suikergehalte in je bloed zorgt ervoor dat er teveel suiker is. Het suiker kan de cellen niet in omdat er te weinig insuline beschikbaar is voor deze actie. De insuline is namelijk iets heel anders aan het doen, het verlagen van cortisol. Hierdoor is er een suikeroverschot in je bloed. Dit kun je dus verlagen door als een gek te gaan rennen, gebruik die energie, want er zit een tijger achter je aan! Ondertussen zit je op de bank of achter je bureau met al dat overtollige suiker, passief.

Je voelt je moe, want je cellen krijgen niet de energie uit suiker. De hersenen registreren dat geven de lever de opdracht suiker uit de lever vrij te maken: glycogeen, want denken de hersenen, het lichaam is moe, dus heeft meer energie nodig, meer glucose. Maar is al meer dan genoeg suiker. Je voelt je dus nog vermoeider, want de suiker kan de cellen niet in zolang je in een stress situatie zit. Hoe langer de stress aanhoudt, (wat soms wel weken of maanden kan duren, chronische stress door ziekte zorgt voor veel ellende) hoe minder suiker in je cellen kan komen. Dit is het moment dat je je echt ziek gaat voelen. Je kunt migraine, en algehele malaise en vermoeidheid, een voorbode van uitgeputte bijnieren. chronische vermoeidheid en histamine intolerantie.

Als je lichaam of geest stress ervaart, moet je je oerbrein voeden; dit betekent: rennen, sporten, bewegen, boxen, ren de trap op en neer! Sla de vijand neer, of ren weg zo ver je kunt! Dit is wat je lichaam wil dat je doet. Bewegen. Zo voorkom je een burnout of erger.

Een hoge bloedsuikerspiegel bestrijd je het beste met beweging en sport.

In dit artikel heb ik beschreven hoe histamine intolerantie kan ontstaan als gevolg van stress en insuline resistentie.

Insuline resistentie is een voorloper van diabetes type 2

Dit alles zorgt voor behoorlijk wat stress waardoor de bijnieren cortisol vrijlaten, om stress te verlagen. Maar tegelijkertijd zorgt cortisol een verhoging van het bloedsuikergehalte. Het maakt je klaar om te vechten of vluchten. Cortisol stimuleert de aanmaak van diamine oxidase (DAO), het enzym wat histamine afbreekt. Zolang er voldoende cortisol is, heb je geen probleem met histamine. De klachten ontstaan zodra er een tekort aan cortisol komt na een langdurige periode van stress en de bijnieren niet meer voldoende cortisol kunnen produceren door tekort aan voedingsstoffen.

Testen op insuline resistentie

Je kunt jezelf testen op insuline resistentie. Naast insuline resistentie zijn er ook andere metabool problemen die je met een bloedsuikertest kunt opsporen. Afhankelijk van de curve van je metingen, stel ik een voedingsplan op met de juiste hoeveelheid eiwitten, koolhydraten en vetten.

Hoe kun je herstellen?

Vermijd stress, dit betekent:
- werkdruk, sportdruk, sociale druk
- verwerk trauma’s, ook oude trauma’s leveren nog dagelijks bij aan stress.
- belastende voeding: voedselintoleranties, bewerkte voeding, kant- en klare voeding, voedingsadditieven, pesticiden: eet biologisch
- onderzoek je klachten en ziekten, pak ze aan
- stop tijdelijk met supplementen, deze kunnen bijdragen aan stress (lees dit artikel over supplementen)
- check of je medicatie niet histamine verhogend werkt. Lees dit artikel.
Test op insuline resistentie. Dit vraagt om een speciaal protocol wat je bij mijn behandeling mee krijgt.
Ga bewegen, doe rustig aan als je geen goede conditie hebt,maar beweeg wel iedere dag een half uur. Beweeg vooral op momenten van stress. Vervelende vergadering gehad waar je je druk hebt gemaakt? Ga een blokje om, echt: het is belangrijk.
Eet koolhydraatarm, als je insulineresistentie hebt volg je een aangepast koolhydraat arm dieet om de insulineresistentie op te lossen.

De AccuCheck Performa Startersset is een compleet pakket om zelf je glucose te meten. Hier is een speciaal protocol voor, eenmalig prikken heeft geen zin. Doe dit in ieder geval 5 uur lang via het protocol wat bij mij verkrijgbaar is.

1 .https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC151650/

https://www.medicalnewstoday.com/articles/317824.php