Tag: mcas

Insulineresistentie en histamine

Wist je dat histamine een rol speelt in het reguleren van de bloedsuikerspiegel bij diabetici?

Wist je dat histamine ook de werking en productie van insuline beinvloed? En dat mestcellen bijdragen aan de ontwikkeling van insulineresistentie en diabetes?

Vaker dan je denkt speelt de regulatie van je bloedsuikerspiegel een rol bij histamine klachten en ontstekingen.

Bij onderzoek onder muizen zag men dat dikke muizen meer mestcellen hadden in het witte vetweefsel dan slanke muizen. Mestcellen dragen bij aan de ontwikkeling van obesitas en glucose intolerantie doordat zij ontstekingsstoffen produceren (*)(*).

Over actief immuunsysteem zorgt voor extra insuline afgifte

Als het immuunsysteem met gevaarlijke stoffen in aanraking komt zal het de insuline gevoeligheid van de skeletspieren verminderen om een verhoogde insuline vrijlating te veroorzaken hierdoor verbetert de antivirale immuniteit.

Als er langere tijd extra insuline wordt vrijgegeven kan dit uiteindelijk leiden tot glucose-intolerantie en insuline resistentie.

Insuline resistentie is de voorloper van Diabetes type 2. Dit is vooral belangrijk bij mensen met overgewicht omdat deze meer vetweefsel hebben en dus ook meer mestcellen en ontstekingsstoffen.

Ontstekingen en mestcelactivatie verminderen met medicatie?

Het is dus belangrijk om ontstekingen te verminderen en mestcelactivatie te voorkomen. In het onderzoek zag men dat als er Cromolyn (een mestcel stabilisator) wordt gegeven, obesitas en diabetes verminderen. Zo kunnen metabolische verstoringen met medicatie worden behandeld. Het is natuurlijk beter om de onderliggende oorzaak te onderzoeken en deze te behandelen.

Wat gebeurt er bij insulineresistentie?

Als er eenmaal insulineresistentie is, zijn de glucose moleculen niet meer zo gevoelig voor de insuline en duurt het langer voordat het suiker uit het bloed wordt gehaald en naar de organen wordt gebracht waar het gebruikt kan worden. Bij diabetes is er zo weinig of geen insuline waardoor het suiker niet uit het bloed gehaald kan worden.

Suiker droogt de cellen uit, histamine red de cellen

Bij een hoog glucose gehalte in het bloed, door insuline resistentie, drogen cellen uit. Om cellen van voldoende vocht te voorzien is er water en zout nodig, suiker in het bloed zorgt voor een verminderde vochtigheid in de cellen, hierdoor laten mestcellen histamine vrij, histamine zorgt voor verwijding van vaten zodat er meer vocht in en rond de cellen kan komen. Zo zorgt histamine ervoor dat cellen niet afsterven.

Het is dus een vicieuze cirkel: mestcel activatie waarbij ontstekingsstoffen vrijkomen >insulineresistentie> mestcelreactie om histamine vrij te maken.

Waarom onderzoekt je huisarts je niet op insuline resistentie?

Veel meer mensen dan nu bekend hebben insulineresistentie, je hoeft helemaal niet te merken dat je het hebt en je kunt er jarenlang mee rond lopen. Je hebt dan wel wat klachten, maar legt geen verband met insulineresistentie en diabetes. Er zijn dan ook meer mensen dan we nu weten, die voordat de histamine klachten zich openbaren, al jaren insulineresistentie hebben. Ik ben er zelf één van. Histamine intolerantie en MCAS is een van de gevolgen van insuline resistentie, maar men denkt nu dat veel meer chronische ziekten hier het gevolg van zijn.

De reden waarom men insuline resistentie niet zo snel diagnosticeert komt doordat je aan vijf criteria moet voldoen voordat een arts of dietiste een vermoeden van insuline resistentie krijgt en je zal onderzoeken. Ook de manier van onderzoeken kan verschillen.

De criteria zijn:

Verhoogde nuchtere bloedglucosewaarden (mannen en vrouwen ≥ 6,1 mmol/l, en/of medicatie)
Verhoogde bloeddruk (mannen en vrouwen ≥ 130/85 mm Hg en/of medicatie)
Laag HDL-cholesterolgehalte (mannen ≤ 1,04 mmmol/l; vrouwen ≤ 1,29 mmol/l)
Verhoogde serumtriglyceriden (mannen en vrouwen ≥ 1,7 mmol/l)
Verhoogde buikomvang (mannen > 102 cm; vrouwen > 88 cm). BMI ≥ 30 kg/m2 en een taille-heup ratio van > 0.90 bij mannen en > 0.85 bij vrouwen

Ook zonder alle criteria kun je insuline resistentie hebben

Maar het blijkt dat ook mensen met een lage bloeddruk insulineresistentie kunnen hebben, dit komt vaker voor bij MCAS en histamine intolerantie (door het hoge histamine gehalte, wat de bloedvaten verwijdt en daardoor de bloeddruk verlaagt).

De buikomvang zegt ook niet alles, ook slanke mensen kunnen insulineresistentie hebben. Toen ik startte met het aanpakken van de insuline resistentie was mijn BMI 24,8, wat prima is, geen overgewicht. De buikomvang is ook wat verwarrend, het is de maat van je taille, niet van je heupen. Mijn taille was 86, ook nog binnen de norm.

De nuchtere bloedsuikerspiegel kan ook lager zijn.

Hierdoor worden mensen met een normaal tot slank figuur over het hoofd gezien en de lage bloeddruk geeft een arts niet het signaal dat er men tot handeling over moet gaan.

Onderzoek zelf je bloedsuiker

Het is dus belangrijk dat je zelf je bloedsuiker meet. De eerste keer dat je meet is om een diagnose vast te stellen. Je meet je bloed dan vijf uur lang ieder half uur volgens een vast protocol. Zie dit als een ziekenhuis onderzoek, maak hier tijd voor vrij, zeg je afspraken af, want je moet vijf uur lang stil zitten. Dit is anders dan een ziekenhuis onderzoek naar bloedsuiker. Je stuurt de gegevens naar mij op en ik maak een grafiek en kijk of er sprake is van insulineresistentie of andere bloedsuiker problemen zoals reactieve hypoglycemie.

Het meten doe je met een glucosemeter, deze kun je het makkelijkst online aanschaffen. Het handigst vind ik zelf een combinatie meter die ook ketonen meet omdat als je insuline resistentie hebt, je het beste een ketogeen dieet kunt volgen.

Je prikt je vinger dan met een heel klein gesteriliseerd lancet en je doet een druppel bloed op de teststrip die je in de glucosemeter stopt, dit meet dan je bloedsuiker.

Als je je bloedwaarden hebt opgestuurd kan ik zien hoeveel koolhydraten, eiwitten en vetten je in je dieet kunt gebruiken zodat je je bloedsuiker onder controle kunt krijgen en insuline resistentie kunt terugdraaien. Dit terugdraaien duurt bij de één een maand, bij een ander een half jaar of een jaar, afhankelijk van je overgewicht en de ernst van de resistentie.

Insuline resistentie is één van de oorzaken van de ontregeling van je lichaamssystemen waardoor ook het immuunsysteem ontregeld raakt. Het wil dus niet zeggen dat iedereen met MCAS/histamine intolerantie insuline resistentie heeft.

Voor mijzelf merkte ik na drie maanden ketogeen eten dat ik me niet alleen fitter voelde en slanker werd, maar dat ik ook minder gevoelig werd voor histamine. Zo kon ik na drie maanden weer collageenpoeder en bottenbouillonpoeder gebruiken. Iets wat ik al jaren niet meer had gedaan omdat ik er klachten van kreeg. Tegenwoordig krijg ik er energie van en voel me vrolijker en meer ontspannen.

Wat ook weg is gegaan door het ketogeen dieet en de verminderde insuline resistentie (ik heb reactieve hypoglykemie) is dat ik helemaal ontspannen in de auto zit en ik helemaal geen probleem meer heb met file’s terwijl ik daar tot een jaar terug nog spontane darmkramp door een paniekaanval van kon krijgen.

Ik merk dat mijn lichaam echt tot rust is gekomen en ik beter herstel sinds ik mij onder andere richt op herstel van de insuline resistentie. Een andere belangrijke remedie voor mij persoonlijk is het toevoegen van extra zout en water. Dit is vooral voor mensen met ook migraine erg belangrijk.

Herken je je dit verhaal? Dan kan je bloedsuikerspiegel een rol spelen bij jouw histamine intolerantie en kan ik je helpen om je bloedsuikerspiegel te stabiliseren met een persoonlijk dieet.

Bron:

https://alisonvickery.com.au/histamine-and-blood-sugar/

Oestrogeen dominantie omkeren

Oestrogeen dominantie komt heel veel voor en draagt bij aan de verhoging van histamine. Je kunt dit hier lezen. Je merkt dit vooral als je in de overgang komt en de hormonen gaan veranderen, zo’n 70% van mijn clienten zijn vrouwen van 40 jaar en ouder, waarbij de hormonen aan het veranderen zijn en een teveel aan oestrogeen is en een tekort aan progesteron.

Maar ook jonge vrouwen en zelfs mannen hebben er last van. Wil je je klachten verminderen dan zul je dus het oestrogeen gehalte moeten verlagen.

Dit is belangrijk om te onthouden: Progesteron verhogen met cremes is niet de oplossing, het probleem is een te hoog oestrogeengehalte, niet alleen het lage progesteron gehalte. Bovendien, als je progesteron gaat suppleren, zal je lichaam denken dat er voldoende progesteron is waardoor het zelf nog minder aanmaakt dan voorheen, je wordt nu afhankelijk van creme’s en pillen.

Om te begrijpen wat je moet doen om het oestrogeen gehalte te verlagen, moet je eerst weten wat oestrogeen precies en wat het doet.

Wat is oestrogeen?

Oestrogeen is je primaire vrouwelijke geslachtshormoon. Hieronder zie je een aantal van de belangrijke rollen die oestrogeen in je lichaam speelt.

Borstgroei (oestrogeen is een reden waarom je borsten opzwellen tijdens bepaalde delen van je cyclus)
Je menstruatiecyclus starten en reguleren
Evenwicht tussen cholesterolwaarden
Regulerende stemming en emotionele controle
Behoud van botsterkte

Oestrogeen werkt samen met progesteron, het andere belangrijkste vrouwelijke geslachtshormoon, om alle bovengenoemde processen in je lichaam te beheersen.

Oestrogeen en progesteron reguleren elkaar in een ingewikkeld systeem van controle en balans. Als ze allebei op het niveau zijn dat ze zouden moeten zijn, gaat het goed. Maar als een van beide domineert, raakt de andere uit balans.

Er zijn twee soorten oestrogeen dominantie:

Je lichaam produceert te veel oestrogeen.
Je progesteronspiegel is abnormaal laag, wat leidt tot een onbalans in de hoeveelheid oestrogeen die je hebt ten opzichte van progesteron.

Hoge oestrogeenspiegels kunnen verschillende bijwerkingen veroorzaken die variëren van mild tot ernstig.

Meer informatie over histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op mestcelactivatiesyndroom.nl

9 symptomen van oestrogeen dominantie

Zowel mannen als vrouwen kunnen oestrogeen dominantie ervaren, maar de gezondheidsproblemen die het veroorzaakt zien er een beetje anders uit tussen de geslachten.

Bij vrouwen kan een hoog oestrogeengehalte het volgende veroorzaken:

Gewichtstoename (vooral in de heupen en taille)
Menstruatieproblemen, zware menstruatie of onregelmatige menstruatie
Fibrocystische mastopathie in de borsten (niet-kankerachtige knobbeltjes)
Vleesbomen (niet-kwaadaardige tumoren in de baarmoeder)
Premenstrueel syndroom en / of stemmingswisselingen
Laag libido
Vermoeidheid
Depressie
Angst

Bij mannen kan oestrogeen dominantie veroorzaken:

Vergrote borsten
Erectiestoornissen
Onvruchtbaarheid

Als je een van deze symptomen ervaart, of als ze op regelmatige momenten tijdens je cyclus komen en gaan (als je een vrouw bent), kunt je oestrogeen dominantie hebben.

De beste manier om er zeker van te zijn, is om je huisarts om een bloed- of urinetest te vragen om je oestrogeen- en progesteronspiegels te meten.

5 Oorzaken van oestrogeen dominantie

Hier zijn de meest voorkomende oorzaken van oestrogeen dominantie:

# 1: Suikerconsumptie

Same old story, suiker….op nummer 1! Je hormoonbalans is echt afhankelijk van je dieet. Vooral suiker en geraffineerde koolhydraten zijn verstorend voor je hormonen.

Suiker zorgt voor een stijging van insuline, hierdoor wordt een ander hormoon, geslachtshormoon-bindend globuline (SHBG), verlaagd . SHBG bindt zich aan oestrogeen in je bloed en houdt het in balans.

Wanneer SHBG laag is, is er niet genoeg om het oestrogeen in je bloed te binden en stijgen je oestrogeenspiegels meer dan zou moeten

Dit is een goed voorbeeld van hoe je hormonen met elkaar verbonden zijn. Suiker beïnvloedt insuline >>>die SHBG beïnvloedt>>> wat oestrogeen verhoogt >>>en dit kan na verloop van tijd bijdragen aan oestrogeen dominantie.

# 2: Chronische stress

Stress beïnvloedt elk systeem in je lichaam, maar het heeft het meest duidelijke effect op je hormonen.

Een van de meest eenvoudige manieren waarop stress kan leiden tot oestrogeen dominantie is via een proces genaamd de “pregnenolone stelen.”

Dit is hoe het werkt:

Pregnenolon is de voorloper van vele andere hormonen – inclusief je geslachtshormonen en stresshormonen.

Het probleem is dat er maar zoveel pregnenolon in de buurt is en als je er veel van gebruikt om cortisol te maken, heb je minder beschikbaar om geslachtshormonen zoals oestrogeen en progesteron te maken.

Als je onder stress staat, denkt je lichaam dat er een bedreiging is waarmee je moet omgaan. Het verplaatst pregnenolon naar het maken van veel cortisol , het belangrijkste stresshormoon van uw lichaam.

Als stress de productie van oestrogeen en progesteron vermindert, hoe veroorzaakt het dan oestrogeen dominantie?

Progesteron fungeert als een voorloper van cortisol. Dus wanneer stress hoog is, raakt progesteron op als een voorloper en kan het zijn normale geslachtshormoonactiviteit in je lichaam niet uitvoeren.

De bruikbare progesteron daalt hierdoor aanzienlijk, waardoor je een relatieve oestrogeen dominantie overhoudt.

# 3: Producten voor persoonlijke verzorging

Veel producten voor persoonlijke verzorging bevatten xenoestrogenen, chemicaliën die het gedrag van oestrogeen in uw lichaam nabootsen. Xenoestrogenen worden geclassificeerd als “hormoonontregelaars” vanwege hun vermogen om met je hormonale systeem te knoeien.

De meest voorkomende manier waarop xenoestrogenen hun effecten uitoefenen, is door oestrogeenreceptoren te binden en te activeren. Ze leggen je receptoren vast, net als oestrogeen, maar omdat ze niet chemisch identiek zijn aan oestrogeen, kunnen ze routes op een onvoorspelbare manier in- of uitschakelen.

Parabenen zijn mild oestrogeen en recent onderzoek suggereert dat je moeite hebt om ze te elimineren. In plaats daarvan accumuleren parabenen bioaccumulerend en beïnvloeden geleidelijk je oestrogeenspiegels naarmate je de producten langer gebruikt..

UV-filters zijn ook oestrogeen. Deze komen veel voor in zonnebrandcrèmes en UV-beschermende crèmes en hebben verschillende namen, waaronder octylmethoxycinnamaat , benzofenon , kamferderivaten en cinnamaatderivaten . UV-filters verstoren zowel oestrogeen als testosteron.

Als je wilt weten hoe veilig je producten voor persoonlijke verzorging zijn (en welke alternatieven je daarvoor kunt gebruiken), kijk dan op de website van de Environmental Working Group .

Het EWG beoordeelt cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging op basis van hun ingrediënten. Je kunt naar de producten die je gebruikt zoeken en zien hoe ze zich stapelen.

# 4 Plastic

Je hebt waarschijnlijk het groeiende aantal “BPA-vrije” labels op waterflessen, voedselopslagcontainers en andere plastic producten opgemerkt.

BPA staat voor bisfenol A. Het is een hormoonontregelaar en oestrogeen uit de omgeving. Langdurige blootstelling hangt samen met het risico op obesitas, diabetes type 2, onvruchtbaarheid en bepaalde soorten kanker.

BPA wordt gebruikt om plastic producten zoals voedselcontainers te maken. Het wordt ook toegevoegd aan de voering van ingeblikte goederen. Je lichaam absorbeert BPA en kan het moeilijk afbreken. Dus, net als parabenen, wordt BPA geleidelijk in je lichaam opgestapeld.

Veel bedrijven zijn gestopt met het gebruik van BPA in hun plastic materialen. Het zien van de “BPA-vrije” sticker is echter mogelijk niet voldoende om jee veiligheid tegen xeno-oestrogenen te waarborgen.

Sommige BPA-vervangingen hebben ook xenoestrogen-activiteit in ouw lichaam. Eén studie toonde aan dat acryl-, polystyreen-, polyethersulfon- en Tritan ™ -harsen ook hormoonontregelende chemicaliën kunnen uitlogen

Je kunt het beste plastic vermijden zover je kunt. Glazen en roestvrijstalen containers zijn beter voor zowel je gezondheid als voor het milieu.

# 5 Overtollig lichaamsvet

Overmatig lichaamsvet verhoogt ook de oestrogeenactiviteit. Zwaarlijvige vrouwen hebben aanzienlijk hogere niveaus van oestrogeen, wat overeenkomt met een verhoogd risico op borstkanker.

Het is vooral belangrijk om overtollig lichaamsvet kwijt te raken als je postmenopauzaal bent. Voordat je door de menopauze gaat, synthetiseert je lichaam voornamelijk oestrogeen in je eierstokken.

Na de menopauze, wanneer je eierstokken niet langer een actieve bron van oestrogeen zijn, neemt je vetweefsel (vetcellen) de plaats in van je eierstokken en beginnen ze meer oestrogeen te produceren.

Dat betekent dat hoe meer lichaamsvet je hebt, hoe meer oestrogeen je produceert.

Dit wordt een probleem bij zwaarlijvige vrouwen na de menopauze en kan leiden tot overmatige oestrogeenproductie.

Hoe oestrogeen dominantie om te keren

Hormonale onevenwichtigheden kunnen frustrerend zijn. Het goede nieuws is dat er verschillende dingen zijn die u kunt doen om ze te corrigeren.

De twee sleutels tot het voorkomen of omkeren van oestrogeen dominantie zijn om uw oestrogeenblootstelling te beperken en overtollig oestrogeen uit uw systeem te verwijderen. Hier zijn een paar manieren om het hormonale evenwicht te herstellen:

# 1: Vermijd suiker

Suiker is ronduit slecht voor je. Het is meer dan alleen oestrogeen , suiker draagt bij aan hartziekten, diabetes, obesitas, ontsteking, leverschade en meer.

Welk dieet je ook volgt, probeer minder dan 20 gram suiker per dag te eten. Je zult er beter uitzien en je er beter door voelen, en het helpt om oestrogeen dominantie te voorkomen.

# 2: Ondersteun je lever

Je lever is het primaire orgaan dat oestrogeenuitscheiding reguleert. Het optimaliseren van uw leverfunctie helpt uw lichaam te ontgiften door een teveel aan oestrogeen. Hier zijn een paar levervriendelijke tips:

Neem leverondersteunende supplementen zoals melkdistel, NAC (n-acetylcysteïne), calcium d-glucaraat en kliswortel.
Train regelmatig. Oefening verbetert uw leverfunctie.
Gebruik culinaire kruiden zoals peterselie, kurkuma, koriander en oregano – ze stimuleren allemaal je lever.

# 3 Wees een bewuste consument

Het is moeilijk om plastic helemaal te vermijden, dus zorg er bij het kopen van plastic voor dat ze “BPA-vrij” op de verpakking vermelden.

Bewaar uw voedsel indien mogelijk in glazen containers en gebruik een herbruikbare BPA-vrije waterfles in plaats van plastic te kopen.

Cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging bevatten te veel hormoonverstorende chemicaliën om hier te vermelden. Neem het giswerk weg en koop producten die zijn gerangschikt door bedrijven zoals EWG .

# 4 Beheer stress

Je stresshormonen en geslachtshormonen hebben een intieme en onafscheidelijke relatie. Door je stress te beheersen en je stresshormonen in balans te houden, heb je ook direct invloed op de balans van je geslachtshormonen. Enkele manieren om stress op afstand te houden zijn:

Meditatie
Beweging
Ademhaling, yoga prana
Een dagboek bijhouden

Hoe een Ketogeen dieet kan helpen

Het volgen van een ketogeen dieet kan je hormonen op verschillende manieren in evenwicht brengen.

Het meest eenvoudige effect van het keto-dieet op uw geslachtshormonen is een afname van insuline . Door koolhydraten te verwijderen, blijft je insuline stabiel en laag, wat je SHBG in evenwicht houdt en dit helpt je oestrogeenspiegels onder controle te houden [ * ].

Een andere manier waarop het ketogeen dieet je hormoongezondheid kan ondersteunen, is door ontstekingen te verminderen.

Hoge ontstekingsniveaus kunnen de activiteit van het oestrogeen-synthetiserend hormoon aromatase verhogen . Dat betekent dat hoe meer ontstekingen je hebt, hoe meer oestrogeen je lichaam produceert. Hoge aromatase als gevolg van chronische ontsteking is zelfs gekoppeld aan een verhoogd risico op borstkanker als gevolg van overmatige oestrogeenproductie [ * ].

Wanneer je een ketogeen dieet volgt, creëert je lichaam een overvloed aan keton beta-hydroxybutyraat (BHB). BHB remt ontstekingsroutes in je lichaam, die op hun beurt de overactivering van aromatase kunnen voorkomen [ * ].

Hoe oestrogeen dominantie aan te pakken

Samenvattend, hier zijn vier manieren om overtollig oestrogeen kwijt te raken:

Vermijd suiker
Beheer stress als een professional
Vermijd hormoonverstorende producten voor persoonlijke verzorging
Probeer een ketogeen dieet

Een ketogeen dieet heeft een breed scala aan voordelen buiten het balanceren van uw hormonen.

Het vermindert ontstekingen, versnelt uw metabolisme, maakt gewichtsverlies gemakkelijker en kan u de hele dag stabiele energie geven.

Wil je meer weten en zelf aan de slag? Lees dan het boek Oestrogeendominantie, met extra aandacht voor de overgang, MCAS en histamine intolerantie. Koop hem hier.

Meer informatie over histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op mestcelactivatiesyndroom.nl

Histamine intolerantie en MCAS

Histamine intolerantie

Histaminose of histamine intolerantie zijn de algemene benamingen voor een teveel aan histamine in het lichaam (lokaal of systemisch).

Het verstoort je welzijn en de lichamelijke/mentale functies.
Anders dan bij een allergie zijn er geen antilichamen betrokken bij histamine intolerantie.
Dat is ook de reden dat je bij een allergietest een negatieve uitslag hebt ondanks je klachten.

MestcelActivatieSyndroom (MCAS)

Het mestcel activatie syndroom is een aandoening die nog niet zo lang bestaat, eind jaren negentig werd er voor het eerst melding gemaakt van patienten met mestcel activatie symptomen zonder aantoonbaar bewijs van een proliferatieve mestcel stoornis. In de afgelopen 20 jaar zijn de methoden om abnormale mestcellen te identificeren verbeterd en werd het duidelijk dat er patienten waren die symptomen vertoonden van afgifte van mestcel mediatoren die niet voldeden aan de criteria voor Systemische Mastocytose. Zo begon de evolutie van discussies over andere vormen van mestcel aandoeningen, dat bekend werd als Mestcel Activatie Syndroom (MCAS).

De voornaamste symptomen van MCAS zijn:

blozen
jeuk (pruritus)
netelroos (urticaria)
hoofdpijn
maag-darm klachten (waaronder diarree, misselijkheid, braken, buikpijn, opgeblazen gevoel, brandend maagzuur)
lage bloeddruk (hypotensie)

Bij het mestcel activatie syndroom worden de mestcellen te snel geactiveerd. Je hebt dan naast voeding die histamine vrijmaakt in mestcellen ook last van warmte, beweging (sport) en stress. Alles wat de mestcellen prikkelt kan zorgen voor reacties. Spelen bij histamine Intolerantie vooral een tekort aan enzymen een rol, bij MCAS zorgen ontstekingen en slap bindweefsel voor de overactiviteit van mestcellen. Wil je je in het ziekenhuis laten testen download dan dit document waarin uitgelegd wordt hoe er getest moet worden en welke waarden er gehanteerd moeten worden.

Oorzaken

Er zijn verschillende oorzaken van histamine intolerantie, hierdoor is het soms moeilijk te achterhalen wat de oorzaak is.

Het is vaak een combinatie van factoren waarbij de ene verstoring de andere in de hand werkt.

Histamine intolerantie is niet een op zichzelf staande aandoening, er is altijd een onderliggend probleem in het systeem of een orgaan waardoor het hele lichaam betrokken kan worden bij de histamine problemen. Zo zal alleen een histamine arm dieet dan ook niet de oorzaak verhelpen, alleen de huidige klachten verlichten.

Het lichaam is een geheel, werkt er één onderdeel van het lichaam niet goed, dan moet een ander onderdeel dit opvangen; totdat deze het niet meer aan kan en er meerdere onderdelen aangetast zijn.

Zo kan een maagprobleem leiden tot een darmprobleem en een schildklierprobleem tot een psychisch probleem.

Vaak zie je dat er bij mensen met ernstige gezondheidsklachten waarbij histamine klachten zijn ontstaan, veel organen betrokken zijn bij het onderliggende probleem. Door de oorzaak te achterhalen kan er stap voor stap begonnen worden met herstel.

In de Westerse wereld is het voorgestelde gezonde eetpatroon van de afgelopen 50 jaar niet goed geweest, tel hierbij de milieuvervuiling (uitlaatgassen, zware metalen in voeding, amalgaamvullingen, straling) bij op, vul dit aan met de constante stress door de prestatiemaatschappij en zowel de darmen, lever als bijnieren zijn dan ontregeld.

Herstel heeft tijd nodig. Je bent niet in drie maanden klaar. Je lichaam heeft tenslotte ook niet al die klachten in drie maanden opgebouwd.
Een jaar of langer is realistischer. Een voordeel is, je kunt sneller genezen dan dat het heeft geduurd voordat je ziek werd.

In de artikelen op deze website worden meerdere oorzaken en oplossingen besproken.

Mestcellen

Histamine bevind zich in je lichaam in mestcellen. De mestcellen bevinden zich in weefsels die in contact staan met de buitenwereld: je neus, je mond, je maag, je darmen, je huid, je longen en in bindweefsel. Ook in de baarmoeder bevinden zich mestcellen. Als er teveel histamine in je lichaam is, ontstaat er een constante alarmfase: de mestcellen laten dan bij het minste geringste histamine vrij om indringers buiten de deur te houden. Ook als die indringers helemaal geen indringers zijn. Gifstoffen zijn bijvoorbeeld indringers maar een eiwit van een gekookt ei is niet gevaarlijk voor het lichaam. En toch is er alarm. Voor niets. De histamine-reactie is altijd een reactie op eiwitten, zowel dierlijk als plantaardig. Als je voornamelijk mestcelreacties hebt, los van voeding, laat je dan onderzoeken op MestCelActivatieSyndroom.

Lees hier verder over mestcellen.

Voeding met histamine

Daarnaast is er voeding met histamine, alle gefermenteerde, gerijpte, gedroogde en gerookte voedingsmiddelen bevatten in meer of mindere mate histamine en/of andere biogene aminen. Daarnaast zijn er veel fruit- en sommige groentensoorten die histamine vrijmaken uit mestcellen.

Aangezien histamine uit voeding in de darmen wordt afgebroken door het enzym diamine oxidase, kun je als je darmproblemen hebt, een tekort aan dit enzym krijgen waardoor histamine niet of niet goed afgebroken kan worden. Bij teveel histamine in je systeem ontstaan er klachten.

Is histamine slecht?

Nee, histamine is zelfs heel goed en het is een heel belangrijke stof. Je moet er alleen niet te veel van hebben. Eet je bedorven tonijn dan krijgt zelfs de meest gezonde mens nog klachten door het te hoge histamine gehalte en ken je iemand die rode wangen en neus krijgt van het drinken van rode wijn? Dit is histamine!

DAO

Histamine wordt in de darm afgebroken door het enzym diamine oxidase (DAO). Bij mensen met een lage DAO activiteit of lage aanwezigheid van DAO,dit kan ook genetisch zijn, wordt histamine niet gemetaboliseerd waardoor er teveel in het lichaam achterblijft, dit geeft verschillende klachten.

DAO is het belangrijkste enzym voor de afbraak van histamine.

HNMT

Het tweede enzym wat histamine afbreekt is Histamine-N-methyltransferase (HNMT). Dit enzym is werkzaam in de cellen zelf en werkt voornamelijk in de hersenen, nieren en lever en speelt een rol bij psychische klachten.

Een teveel aan histamine lokt tal van klachten uit, zoals bijvoorbeeld rhinitis, hoofdpijn, maag- en darmklachten, hartkloppingen, netelroos en jeuk, maar ook tal van psychische klachten waarbij angst het meest voorkomt.

Naast DAO en HNMT wordt histamine in mindere mate ook afgebroken door DPP-IV en MAO enzymen.

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.

Koper

Ik heb al vaker over koper geschreven, het is een mineraal waar zoveel over te vertellen valt dat ik er zo wel tien artikelen over kan schrijven. Omdat koper zo belangrijk is voor je immuunsysteem en je weerstand tegen pathogene organismen kan ik niet genoeg benadrukken: Check je koperstatus! Niet alleen koper in bloed maar ook in je haar, dit geeft samen aan of er voldoende koper beschikbaar is.

Het menselijke lichaam bevat circa 80-120 mg koper, waarvan het meeste in de lever is opgeslagen. Een ernstig kopertekort komt zelden voor. Een niet-optimale, verlaagde koperstatus komt vermoedelijk wel geregeld voor en kan het gevolg zijn van een lage koperinname uit voeding en/of door langdurige inname van bepaalde medicijnen of zinksupplementen zonder koper.

Een verlaagde koperstatus kan een rol spelen bij ontstaan en progressie van uiteenlopende aandoeningen, waaronder

bloedarmoede
atherosclerose (aderverkalking)
aneurysma (lokale verwijding van een bloedvat)
hartritmestoornissen
maagzweer
decubitus (doorligwonden)
osteoporose
reumatoïde artritis
osteoartritis
hypercholesterolemie (hoog cholesterol)
hypoglycemie (laag bloedsuikergehalte)
polyneuropathie
vitiligo (een pigment verstoring)
MCAS

Heb je één of meer van deze aandoeningen en histamine klachten: check je koperstatus! ( ik heb 2 van deze aandoeningen en MCAS)

Je wil dus geen kopertekort, een maar ook geen teveel aan koper. Een koperstapeling is geassocieerd met een verhoogde kans op cognitieve achteruitgang en de ziekte van Alzheimer, doen ouderen er goed aan altijd te letten op voldoende ceruloplasmine productie en activatie.

Mestcellen

Voor ons is koper en de mestcel reactie belangrijk. (En eigenlijk ook voor heel veel andere ontstekingsziekten, omdat mestcellen ontstekingsstoffen afgeven en mestcel activatie waarschijnlijk veel vaker voorkomt dan we nu denken, lees hierover in het boek Dr.Afrin, Never Bet Against the Occam)

Mestcellen reageren op koper omdat koper betrokken is bij immuunresponsen. Als je lichaam een kopertekort heeft, zorgt dit ervoor dat de korrels in mestcellen sneller rijpen waardoor je sneller mestceldegranulatie hebt. Een mestcel geeft dan dus sneller histamine en vooral tryptase af waardoor je histamine en ontstekingsklachten krijgt.

De hoeveelheid koper in je lichaam heeft geen invloed op hoeveel histamine er in een mestcel zit, maar het zorgt wel voor een hoger tryptase gehalte, dit zou dan wel voor een snellere mestcelrijping en daardoor snellere reactie zorgen. Lees het hierin een onderzoek in 2017 in het Journal of Immunology.

In dit onderzoek zag men dat als je een koperstapeling hebt dit juist het tryptase-gehalte in de mestcellen zou verlagen. Ditzelfde zag men ook op genetisch niveau. Waarbij koper het tryptase gen beïnvloedt. Een kopertekort zorgt zo voor een snellere mestcelreactie en meer tryptase.

Een overbelasting van koper zou de rijping juist vertragen.

We spreken hierbij dan over koper in het bloed: biologisch beschikbaar koper.

Soms hebben mensen een koperstapeling en daardoor een overmatige mestcel activatie, dit is wat anders dan koper in het bloed. Je hebt dan in de weefsels een teveel aan koper (hersenen, lever, vrouwelijke organen), maar daardoor nog steeds een laag kopergehalte in het bloed.

Het blijft dan een tekort aan biologisch beschikbaar koper en waarschijnlijk een tekort aan geactiveerd ceruloplasmine. Probeer dan het ceruloplasmine te verhogen en als het goed op niveau is, en je hebt toch een koperstapeling, zorg dan dat de ceruloplasmine ook geactiveerd kan worden..

Infecties

Teveel koper maakt je gevoelig voor infecties. Als je de juiste hoeveelheid koper hebt, kun je makkelijk gist (candida) in toom houden en zal een teveel snel afgebroken worden. Als het koper uit balans is wordt dit veel moeilijker. Je krijgt dan sneller gist- en schimmelinfecties, maar ook sinus en oorproblemen, vaginale schimmel, winderigheid door schimmel in de darmen, pijn in de maag en andere verteringsproblemen.

Sommige antibiotica werken doordat ze koper mobiliseren. Maar deze antibiotica zijn erg giftig. Je kunt beter natuurlijke antibiotica gebruiken zoals propolis of vitamine A en je moet uiteraard stoppen met slecht voedsel en veel groenten eten.

Koper Ontgiften

Bronnen:

https://drlwilson.com/Articles/copper_toxicity_syndrome.htm

https://www.orthokennis.nl/nutrienten/koper

DPP4, een histamine afbrekend enzym

De kans is groot dat je op deze blog bent gekomen omdat je op google zocht naar meer informatie over DPP4 verlagende medicatie en Diabetes. Misschien heb je deze voorgeschreven gekregen van je arts en wil je weten hoe het werkt. Dan ga ik je verbazen en hopelijk verblijden met de volgende informatie die waarschijnlijk het tegenovergestelde is van wat je arts je vertelde: Je moet DPP4 verlagen. Ik ga je haarfijn uitleggen waarom je dit juist niet moet doen!

Daarnaast rijst je de vraag, wat heeft Diabetes type 2 met histamine intolerantie te maken? Het is gebleken dat heel veel mensen insuline resistent zijn. Uit onderzoek blijkt dat MCAS onder andere door insuline resistentie veroorzaakt kan worden. Insuline resistentie is een voorloper van Diabetes type 2. Als je resistent bent voor insuline kan het suiker niet goed uit je bloed gehaald worden en drogen de cellen uit. Op het moment dat cellen dreigen uit te drogen, wordt histamine geactiveerd om de cel van vocht te voorzien. Histamine helpt dus celdood te voorkomen. Hoera voor histamine! En een grote BOE! voor suiker.

DPP4 is een van de enzymen wat histamine uit voeding afbreekt. Diamine Oxidase breekt het meeste af,maar DPP4 mag je zeker niet vergeten.

Wat is DPP 4?

DPP4 is een enzym (eiwit) met meer dan 70 functies en helpt bij de afbraak van exorfinen uit gluten en caseïne. Het gaat hierbij om gliadin morfine 7 (GMP 7) en bèta casomorfine 7 (BCM7) voornamelijk uit koeienmelk type A1, ik schreef hier al eerder over het verschil tussen A1 en A2 melk.

Exorfinen zijn morfine-achtige stoffen. De exorfinen zorgen dat het immuunsysteem de wand van de dunne darm aanvalt waardoor je gevoelig wordt voor gluten. Je hebt dan geen Coeliakie, maar wel glutenintolerantie officieel noemt men dat Non-Celiac Gluten Sensitivity (NCGS).
De darmwand wordt hierdoor aangetast en er kan zich hierdoor een lekke darm ontwikkelen waardoor er verschillende ziekten zich kunnen ontwikkelen, waaronder histamine intolerantie.

Als je gluten en/of caseïne eet krijg je een tevreden gevoel, je kunt hier aan verslaafd raken. Exorfinen zijn tenslotte morfinen. Dit gevoel ontstaat doordat de exorfinen zich in de hersenen aan endorfine binden. Als je veel gluten en caseïne eet, dus bijvoorbeeld veel brood, pasta, koekjes, kaas, melk krijg je veel exorfinen binnen en kunnen endorfinen uitgeput raken, de endorfine receptoren worden dan geblokkeerd en er wordt tegelijkertijd minder dopamine afgegeven. Endorfine is de stof die je zo’n prettig gevoel heeft.
Hierdoor kun je juist meer trek hebben in zoetigheid. Je wilt dat de dopamine omhoog gaat. Je kunt concentratieproblemen hebben, ADHD, autisme, schizofrenie, verslavingen, eetstoornissen en depressie doordat je teveel exorfinen hebt.

Diabetes type 2

Doordat er teveel exorfinen zijn en ga je meer eten en heb je kans op obesitas en diabetes type 2. Je verlangt vooral naar caseine, zuivel met veel vet en naar gluten, brood, koekjes, pasta en de combinatie van deze twee is funest voor je gezondheid. Doordat je veel koolhydraten en vetten binnenkrijgt kun je insuline resistent worden en kun je uiteindelijk diabetes type 2 krijgen. Zoals ik zei wordt bij een te hoog suikergehalte in het bloed histamine uit mestcellen vrijgelaten om celdood door uitdroging te voorkomen. MCAS kan zo ontstaan.

DPP 4 en de darm

Het is dus belangrijk dat er niet teveel exorfinen in je darmen en hersenen komen. In je een gezonde dunne darm bevindt zich het dipeptidylpeptidase (DPP4) enzym, dit enzym breekt eiwitten af en wordt onder andere door de epitheelcellen in de darm gemaakt. (Ook in de alvleesklier, luchtwegen en het oorkanaal). Er zijn meerdere enzymen die eiwitten af kunnen breken, maar DPP4 is het enige enzym wat de eiwitten van gluten en caseïne af kan breken en is dus erg belangrijk. Als hier een tekort aan is, kunnen de exorfinen dus niet door een ander enzym afgebroken worden.

Tekort aan DPP 4

Zoals gezegd zorgt een tekort aan DPP4 voor een gluten en caseïne overgevoeligheid en diezelfde gluten en caseïne veroorzaken ook een tekort aan DPP 4. Dus als je tarwe, rogge, kamut, spelt en zuivel van A1 koeien blijft gebruiken, zul je nooit uit de vicieuze cirkel komen.

Bij diabetes type 2 worden ook nog wel eens DPP 4 remmers als medicatie gegeven omdat het bloedglucosegehalte dan daalt. Door deze medicatie vererger je de situatie. Door een nog verdere daling van DPP4 worden de darmen nog verder aangetast. De bijwerkingen van deze medicatie zijn darmklachten, hoofdpijn en infecties van long en luchtwegen en griep en verkoudheidsverschijnselen. Het laatste wat je wil doen in dit geval is je DPP4 verlagen.

Zorg dus dat je de oorzaak aanpakt: Wat veroorzaakt een bloedsuikerverhoging: het eten van veel koolhydraten en suikers. Dus de trek in koolhydraten moet je verlagen. En dat doe je door de darmgezondheid te verbeteren zodat het endorfine systeem niet overbelast wordt.

Dus eet geen gluten en caseïne meer en let op de volgende factoren die tevens het DPP4 enzym verlagen

Dynorfinen zijn opioïde peptiden(eiwitten) Het endorfinesysteem heeft 3 soorten receptoren: KOR, DOR en MOR. Dynorfinen activeren KOR en deze receptoren remmen MOR en DOR. Exorfinen en andere opiaten activeren dynorfinen. Dynorfinen remmen dopamine, het DPP-IV enzym en BDNF. BDNF is een belangrijke stof voor het overleven van neuronen. Het beschermt de hersenen tegen neurodegeneratie, een problematiek die voorkomt bij geheugenproblemen, de ziekte van Alzheimer en Parkinson .
Histamine is een stof die vrijkomt bij allergische reacties en voedingsintoleranties. Histamine is een dynorfine activator.
TNF-alfa komt vrij bij een mestcel reactie bij allergie, histamine-intolerantie, voedselintolerantie, MCAS.
TGF-beta (transformerende groei factor)
Hyperinsulinemie (stofwisselingsziekte met verhoogd insuline)
Kwik (amalgaam vullingen, vis, vaccins), laat amalgaamvullingen verwijderen en ontgift van zware metalen met een speciaal programma.
Cadmium in sigaretten Ook meeroken kan voor een te hoog cadmiumgehalte zorgen. Ontgift van zware metalen met een speciaal programma. Ook als je vroeger gerookt hebt, kun je nog steeds cadmium in je diepere weefsels hebben.
Calcium suppletie Het nemen van DPP-IV producten mag liefst niet gecombineerd worden met de extra inname van calcium.
Insecticiden, herbiciden en pesticiden: eet biologisch
Cholecystokinine, een neurohormoon dat de galblaas stimuleert tot het afscheiden van gal. Cholecystokinine veroorzaakt een toename van dynorfine. Exorfinen veroorzaken een sterke toename van cholecystokinine wat op termijn kan leiden tot het ophopen van galstenen en galblaas infecties (helaas wordt er veel te snel overgegaan tot het operatief verwijderen van de galblaas). Gluten veroorzaakt een acht keer langzamere lediging van de galblaas door toename van cholecystokinine.
Gierst bevat een DPP 4 verlagende stof. Parelgierst wordt soms gebruikt bij het maken van bier.
Polyfenolen. Komen van nature voor in planten en groenten. In natuurlijke vorm zijn polyfenolen gezond. Geconcentreerde polyfenolen (extracten) gebruikt in voedingssupplementen zijn giftig omdat ze een sterke DPP-IV remmende werking hebben. Sommige van deze polyfenolen remmen het DPP-IV enzym sterker dan de DPP-IV remmende geneesmiddelen die aan diabetici worden voorgeschreven. De polyfenolen werden in dit onderzoek R ingedeeld in drie groepen: Groep 1 (sterkste remmers): resveratrol, luteoline, apigenine en flavonen. Groep 2 (matige remmers): naringenin, hesperetin, cyanidin-3-glucoside, kaempferol en malvidine. Groep 3 (zwakke remmers): cyanidine, quercetine en koffiezuur. Waarbij quercetine een zo sterke histamine verlagende werking heeft en slechts een kleine verzwakking van het DPPIV enzym dat het geen probleem is deze te gebruiken.
Druivenpitten (ook in olie en druivenpitten supplementen zoals proanthenol en resveratrol).
Naringin: een flavonoïde, zit in grapefruit en sinaasappelschillen (commercieel sinaasappelsap uit extracten bevat schil restanten). Naringin blokkeert niet alleen de P450-detox-enzymen (CYP3A4 en CYP1A2) maar ook het DPP-IV enzym.
Fosforzuur: (een smaakversterker in bijna alle frisdranken)
Chitosan is een natuurlijk voorkomende polysacharide met antibacteriële werking. Het wordt gebruikt in deodorants, waterverzachters, waterfilters en voor het klaren van wijn. Chitosan is een sterke DPP-IV remmer (80% verminderde activiteit van het DPP-IV gen) gebruik geen Chitosan supplement om je bindweefsel te versterken bij MCAS. Bovendien wordt het van schaaldieren gemaakt die histamine vrijmaken uit mestcellen.
Fluor en fluoride (tandpasta)
Wei : bv. in proteïne shakes

Leefstijlfactoren

Uitgaan: Bijna alle drugs maar vooral dopamine stimulerende drugs als dextro-amfetamine en amfetamine/speed, Ritalin, roken, alcohol activeren dynorfinen waardoor DPP 4, dopamine en BDNF geremd wordt.
Chronische en belastende stress. Stress activeert het CRH-hormoon, dat op zijn beurt dynorfine activeert.

Medicatie en supplementen met DPP 4 verlagende werking

DPP-IV remmers: wordt voorgeschreven bij diabetes! DPP-IV remmers verhogen de kans op psychose en andere dopamine verstoringen bv. verslaving en gewelddadig gedrag
Dopamine stimulerende medicatie (bv. Ritalin®/Rilatine® R, dextro-amfetamine R, Levodopa® R), activeren dynorfine.
Glucocorticoïden corticosteroïden, worden voorgeschreven bij ontstekingen en allergieën, het onderdrukt het immuunsysteem. Wat toch al onderdrukt wordt door het teveel aan exorfinen.
Ezetimibe en statines (cholesterolverlagers)
Chlorambucil (chemotherapie)
Antipsychotica
EDTA (een zware metalen chelator)
Adenosine
Forskolin (vetverbrander voor gewichtsverlies)
Antibiotica
Efedrine (hoestdranken, drugs)
Rauvolfia serpentina/slangenhout (een van de 50 meest gebruikte kruiden in de Chinese geneeskunde)
Berberine: een vaak toegepast voedingssupplement, komt ook voor in Relora® (productnaam van een voedingssupplement met extracten van Phellodendron amurense)
Epicatechine derivaten: antioxidanten concentraten uit groene thee, rode wijn en chocolade. Het nemen van teveel antioxidanten via supplementen is toxisch.
Teveel zink: (bv. door hoge doseringen in voedingssupplementen. Chlorella, tarwe en andere granen kunnen een zink-tekort veroorzaken. Magnesium versterkt de binding van de endorfine receptoren in de hersenen van ratten, terwijl zink deze magnesium interventie neutraliseert

DPP4 verhogen

Stop met het gebruik van gluten en zuivel. Je kunt proberen A2 zuivel te gebruiken. In Nederland is A2 melk verkrijgbaar van Jersey koeien. Veel ambachtelijke kaas uit zuid-Europa wordt gemaakt van koeien die A2 melk geven. Lees hier meer over A2 melk. Het veiligst is om in de herstelfase helemaal geen zuivel te gebruiken.
Eet koolhydraatarm: veel groenten, eiwitten en vetten. Zorg altijd dat groenten de basis vormen. Vetten lijken DPP4 in de darmen en nieren te verhogen. De huidige reguliere aanpak bij diabetes is om DPP4 te verlagen, door middel van medicatie en de vetinname te verlagen. Je blijft dan koolhydraten en caseine eten en er wordt niet gekeken naar de gluten en caseïne gevoeligheid door een tekort aan DPP 4. Als je dan ook nog DPP 4 verlagende medicatie gebruikt wordt de situatie van kwaad tot erger. Je diabetes zal dan niet overgaan.
Misschien ken je het programma van Voeding Leeft: Keer Diabetes 2 om, in dit programma wordt er koolhydraatarm gegeten. Dit ondersteunt het principe wat ik hierboven uitgelegd heb. Je herstelt de oorzaak van je diabetes: exorfinen belasting en tekort aan DPP 4. De basis van je gezondheid zijn gezonde darmen.
Betreft de lange lijst met DPP 4 verlagende stoffen, gluten en caseine zijn de veroorzakers van een te laag DPP 4, probeer rekening te houden met je voeding en supplementen. Eet vers en onbewerkt, geen frisdranken en chemicalien. Eet zoveel mogelijk biologisch.
Heb je darmklachten, glutenintolerantie en misschien ook wel caseine allergie en heb je moeite om koolhydraten te laten staan waardoor je diabetes hebt ontwikkeld? Start dan zo snel mogelijk met een dieet zonder gluten en caseïne en begin met supplementeren van DPP4 enzymen. En stop met de DPP 4 remmers als je die nu gebruikt.

Overleg deze aanpak wel eerst met je huisarts. laat hem/haar dit artikel lezen.. Ik kan je begeleiden met het herstellen van je darmen waardoor je geen insuline of andere medicatie kunt verminderen of zelfs helemaal kunt stoppen.

Wil je weten of ik je kan helpen? Bel dan tussen 10 en 12 uur voor een gratis kennismakingsgesprek: 0613426644 of mail naar info@histamine-intolerantie.nl

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.

Bindweefsel en histamine

In ieder bindweefsel van ons lichaam bevinden zich mestcellen, deze beschermen ons tegen giftige stoffen en infecties. Bij het mestcelactivatie syndroom (MCAS) reageren deze mestcellen te snel en te veel. Er wordt dan door middel van mestceldegranulatie veel te veel histamine vrijgelaten. Je immuunsysteem valt dan je eigen lichaam aan, hierdoor ontstaan auto-inflammatoire processen en bepaalde auto-immuunziekten.

Wat is mestcel degranulatie: in de mestcel zijn chemische stoffen als pakketjes opgeslagen dit noemt men granulen (korrels). Als deze granulen/pakketjes uit elkaar vallen heet dit degranulatie. Degranulatie gebeurt zodra de granulen door de celwand van de mestcel dringen. Dit gebeurt als reactie van de mestcellen zodra ze met een giftige stof of infectie in aanraking komen en is een normale reactie waardoor de ingepakte stoffen vrijkomen en hun werk kunnen doen. Eén van deze stoffen is histamine, andere stoffen die ook vrijkomen zijn de ontstekingsstoffen cytokinen en interleukines. De taak van histamine is om lokaal andere cellen te versterken, de histamine vergroot de bloedvaten en maakt ze doorlaatbaar zodat de andere cellen makkelijker naar een lokale infectie kunnen om de infectie te bestrijden. Ook zorgt histamine voor ontsteking zodat op korte termijn een probleem op gelost kan worden. Als een ontsteking langer duurt kan je lichaam niet werken zoals het zou moeten werken. Langdurige ontstekingen kunnen onder andere ontstaan door een mestcel verstoring, zoals mcas en mastocytose.Ook bij histamine intolerantie is je lichaam in een hogere staat van ontsteking doordat er histamine uit mestcellen wordt vrijgelaten en niet goed kan worden afgebroken.

Een goed bindweefsel is stevig heeft normaal reagerende mestcellen, slecht bindweefsel is verslapt, zie het als een gelatinepudding met vruchtjes waar te weinig gelatine in zit. Als er te weinig gelatine in de pudding blijven de vruchtjes niet op hun plek zitten: er is beweging in de pudding.

De vruchtjes zijn de mestcellen, deze zullen door de beweging in het bindweefsel openspringen en histamine en ontstekingsstoffen vrijlaten..

Darmklachten door slap bindweefsel

Bij histamine intolerantie zijn vaak de darmen de oorzaak, dit is niet alleen doordat er te weinig voedingsstoffen zijn om het enzym DAO (diamine oxidase) te produceren én te activeren, maar ook door slap bindweefsel. Als het bindweefsel niet stevig is hebben de spieren moeite met samentrekken, zo kunnen je darmen moeite hebben met het voortstuwen van voeding en afval en kun je last krijgen van obstipatie, maar ook diarree kan ontstaan doordat rottende voedingsresten te lang in de darm blijven waardoor ongezonde bacteriën zich kunnen vermeerderen en darmklachten ontstaan als buikpijn en winderigheid.

Verzwakt bindweefsel kan ook een lekke darm veroorzaken, doordat de darmwand wordt aangetast.

De darmwand bestaat uit 3 lagen:

De binnenste laag, waar de voeding en het afval passeert is het slijmvlies, deze laag is sterk geplooid en bedekt met microvilli, dit zijn microscopisch kleine haartjes die voedingsstoffen opnemen. In deze laag liggen ook de kleine klieren die darmsappen produceren, waaronder DAO.
De middelste laag, de submucosa, is het bindweefsel, deze zorgt voor de stevigheid van de darmwand. Hier bevinden zich ook de mestcellen.
De buitenste laag is een dubbele spierlaag die ervoor zorgt dat de voedsel door de darm beweegt. De spieren trekken samen en ontspannen, hierdoor wordt de voedselbrij steeds een stukje vooruit geduwd.

Is het bindweefsel in je darm te slap, dan zorgen de mestcellen voor vrijlating van histamine en ontstekingsstoffen, hierdoor wordt het slijmvlies van de darmwand aangetast en verschrompelen de microvilli. De darmwand wordt vlakker en er ontstaan openingen waardoor afval en gifstof moleculen door het verslapte bindweefsel van darmwand kunnen dringen. Dit is een lekke darm.

Soepel maar stevig bindweefsel

Het bindweefsel is als het ware een sluis die voedings- en afval/gifstoffen doorlaat. Is het bindweefsel te slap dan kan het bindweefsel de afvalstoffen niet goed afvoeren, de cellen in het bindweefsel raken vol met afval en gif en er kunnen geen nieuwe voedingsstoffen opgenomen worden. Zo heb je niet alleen een lekke darm, maar ook een tekort aan voedingsstoffen.

Voor het afvoeren van de afval en gifstoffen en het doorvoeren van voedingsstoffen moet het bindweefsel soepel zijn. Bindweefsel bestaat grotendeels uit vocht en collageen. Collageen is soepel maar rekt niet, het zorgt voor stevigheid. Daarnaast bevat bindweefsel ook elastische vezels, deze zorgen voor de soepelheid. De soepelheid verschilt per locatie in je lichaam, het ene deel is vrij taai, het andere deel heel soepel.

Je wilt dus stevig maar soepel bindweefsel, niet alleen om mcas en histamine intolerantie te verminderen maar ook ontstekingsziekten en auto-immuunziekten. Het is geen toeval dat deze aandoeningen vaak samen voorkomen.

Hoe maak je stevig en soepel bindweefsel?

Beweeg

Beweging houd het bindweefsel soepel waardoor afval- en gifstoffen afgevoerd kunnen worden en voedingsstoffen opgenomen. Beweeg iedere dag minstens een half uur, al is het maar een blokje om wandelen, maar beweeg.

Massage

Je kunt een bindweefselmassage doen door je lichaam licht te masseren. Doe vooral geen diepe massage want als je bindweefsel verslapt is komen de mestcellen in beweging en zullen ze histamine vrijlaten.

Enzymen

Zorg voor voldoende enzymen, deze zorgen voor transport van de afval en gifstoffen en voor transport van de voedingsstoffen naar de lymfevaten, bloed en uiteindelijk naar de lever. Enzymen worden in je speeksel, alvleesklier en lever geproduceerd. Voor je speeksel enzymen heb je een alkalische omgeving nodig, voor de alvleesklier en lever een zure omgeving (maagzuur). Heb je te weinig maagzuur dan produceren de alvleesklier en lever te weinig enzymen. Je kunt ook enzymen via de voeding binnenkrijgen, de meeste enzymen zitten in rauwe voeding. Enzymen zijn aminozuren gekoppeld aan vitaminen of mineralen en dierlijke producten bevatten meer eiwitten dan plantaardige producten en bevatten dus ook meer enzymen. Als het je niet lukt om je lichaam van voldoende enzymen te voorzien, kun je een supplement nemen met enzymen, ik adviseer om een supplement te nemen waar ook DPP-IV enzymen in zitten.

Ontgiften

Het is verstandig om je lichaam te ontgiften zodat het bindweefsel opgeruimd wordt van afvalstoffen, de lever schoon wordt en het lymfevocht alle stoffen goed kan vervoeren. Doe dit onder begeleiding, want als je lichaam zwaar vervuild is kun je je lichaam te zwaar belasten met een strenge detox en kun je dus ook zware ontgiftingsverschijnselen krijgen.

Bouillon

Heb je alleen ontstekingen of een auto-immuunziekte dan kun je het beste een bouillon maken getrokken van botten, en dan het liefst visgraten omdat deze minder schadelijke stoffen bevatten. (antibiotica, groeihormoon, e.a.)

Heb je MCAS of histamine intolerantie, dan is de lang getrokken bottenbouillon een probleem, deze bouillon bevat veel histamine en veroorzaakt vaak een reactie. Wat je kunt proberen is eerst te beginnen met een bouillon van vlees getrokken en dan niet langer dan een uur trekken. Je drinkt dan veel van deze bouillon die gevuld is met groenten.

Als de darmwand herstelt is kun je overstappen op bottenbouillon. Het kan zijn dit hier enkele maanden overheen gaan.

Collageen

De reden dat bottenbouillon zo helend werkt is dat er veel collageen in zit. Collageen is de stof die zorgt voor elasticiteit en stevigheid. (Gelatine is collageen wat verhit is geweest.). Je bindweefsel bestaat grotendeels uit collageen. Als je geen bottenbouillon kunt of wilt gebruiken (bijvoorbeeld omdat je vegetarisch eet), kun je collageen in poedervorm nemen.

Great Lakes is een goed merk en is gemaakt van botten van grasgevoerde koeien.

Ergomax is ook een goed merk, deze poeder is gemaakt van kabeljauw graat.

De kabeljauw versie wordt het best opgenomen en zal je bindweefsel sneller herstellen, maar omdat deze dus van kabeljauw gemaakt is zijn er ook mensen die er op reageren ondanks dat het een hydrolysaat poeder is. Lees hieronder waarom de hydrolysaat vorm belangrijk is.

De minste kans op reactie is bij Great Lakes runderbotten poeder. Er zijn maar heel weinig mensen die slecht reageren op collageen poeder, dit komt omdat je mestcellen reageren op eiwitten in voeding, eiwitten bestaan uit aminozuren. Nu bestaat collageen ook uit aminozuren maar collageen poeder is gehydrolyseerd, dit betekent dat de aminozuren van elkaar los zijn gemaakt. De mestcellen zien de poeder niet als eiwit, maar als losse aminozuren, hierdoor zal het niet reageren.

Vegetarisch of Vegan Collageen

Eet je vegetarisch of veganistisch dan is het belangrijk om te weten dat collageen poeder gemaakt is van botten van grasgevoerde koeien. Er is geen plantaardige vorm van collageen die je lichaam op kan nemen. Het beste wat je kunt doen is te zorgen dat je lichaam voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt om sterk bindweefsel te kunnen maken. Dit is een langere weg dan direct collageen poeder in te nemen, maar het werkt wel.

Let op de volgende voedingsstoffen: Aminozuren: Proline ,lysine en arginine.Vitamine A, B2 en C. Mineralen koper, zink en mangaan,magnesium en zwavel. En het flavonoïde Anthocyanine. Kijk voor een uitgebreide uitleg over vegetarisch/vegan eten op deze website.

Ondersteunende voedingsstoffen voor bindweefsel

Het vloeistof waarin het collageenvezels zich bevindt bevat belangrijke stoffen die zorgen voor het herstel van de collageen en het lichaamswater. Ze zorgen o.a.voor het vasthouden van water en opbouw van kraakbeen.

Glucosamine

Glucosamine Is de voorloperstof van hyaluronzuur, glycolipiden, glycosaminoglycanen, proteoglycanen en glycoproteïnen. Deze stoffen zijn essentieel voor een gezond bindweefsel, maar ook voor gezonde kraakbeen, pezen en ligamenten. Kies een glucosamine gemaakt van maïs, niet van schaaldieren, in verband met een eventuele allergische of histamine reactie. De vorm die uit schaaldieren wordt verkregen, N-Acetyl-D-Glucosamine, wordt wel beter opgenomen.

Chondroïtine

Chondroïtine (als chondroïtinesulfaat) is een bestanddeel van glycosaminoglycanen. Het werkt ontstekingsremmend en versterkt de werking van glucosamine. Als je de twee supplementen samen neemt zorg dan dat je twee keer zoveel glucosamine neemt als chondroitine. 2:1

Zwavel/ MSM

Zwavel is de belangrijkste stof voor de aanmaak van collageen, zonder zwavel: geen collageen. Als je ouder wordt daalt de hoeveelheid zwavel in je lichaam. Het is dan verstandig om dit te supplementeren als je mestcellen overactief zijn of als je lichaam ontstekingsgevoelig is door een hoog histamine gehalte. Zwavel werkt namelijk ontstekingsremmend en stimuleert de lever om gal af te scheiden, daarnaast verbetert het de cel doorlaatbaarheid waardoor glucosamine beter opgenomen kan worden.

In ons lichaam en in voeding vind je zwavel in de vorm van MethylSulfonylMethaan (MSM). Het is verstandig om veel voeding met MSM te eten, ik adviseer dan ook altijd veel kool en eidooiers te eten. Eidooier bevat cysteine wat een van de beste bronnen van MSM is. Prei, ui en knoflook bevatten ook zwavel en rundvlees. Daarnaast kun je eventueel een supplement met MSM nemen.

Vitamine C

Voor de aanmaak van collageen is vitamine C essentieel, het ondersteunt de enzymen die zorgen voor de stabiliteit van collageen.

Mangaan

Mangaan is nodig voor de synthese van proteoglycanen, het zorgt ook dat vitamine C goed werkt. Als je veel calcium, ijzer of zink inneemt, verlaagt dit de mangaan. Mangaan zelf verlaagt koper en koper verlaagt histamine. Let hier dus goed op de verhoudingen.

Silicium

Silicium is onderdeel van het bindweefsel en het helpt het enzym proli hydroxylase voor de collageensynthese

Gebruik organische silicium, dit wordt het best opgenomen.

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.

Ik besteed veel tijd aan het schrijven van blogartikelen, dit doe ik graag, ik wil dat je goed geinformeerd wordt, ik zou niets liever doen dan voor jou schrijven. Ik verdien hier niets aan, helaas moet ik dan ook steeds meer tijd besteden aan ander (betaald) werk en daardoor kan ik minder schrijven. Wil je mij ondersteunen? Dan kan dat al vanaf eenmalig €5,00 of meer. Gewoon als teken van waardering, of omdat je meer wilt lezen van mijn hand. Jouw donatie besteed ik uiteraard aan tijd om goeie artikelen te schrijven. Alvast, heel erg bedankt!

, Lisa

[doneren_met_mollie]

Wat zijn mestcellen?

Mestcellen zijn cellen van het immuunsysteem die leven in beenmerg en lichaamsweefsels, zoals de bekleding van:

het maag-darmkanaal
de luchtwegen
de huid

Iedereen heeft mestcellen in zijn lichaam en zij spelen veel complexe en vitale rollen die ons helpen gezond te houden. Zo beschermen zij ons tegen infecties en zijn deel van het ontstekingsproces. De mestcellen die betrokken zijn bij allergische reacties, van een kleine zwelling die ontstaat na een muggenbeet tot de levensbedreigende anafylactische shock.

Mestcellen dragen kleine zakjes in zich, de granulen die omgeven worden door een membraan. De zakjes bevatten veel verschillende stoffen die mediatoren noemen, deze spelen een rol in alle bovengenoemde reacties, waaronder de allergische respons en anafylactie. De mediatoren worden selectief vrijgelaten bij een allergische reactie of bij een reactie van de mestcellen.

Mediatoren uit mestcellen zijn:

Aminen: histamine, polyamine

Proteasen: tryptase, chymase, cathepsineG, granzymB, carboxypeptidaseA3

Proteoglycanen: heparine, choindritine sulfaten, serglycine

Lyso-somale enzymen: β-glucuronidase, β-hexosaminidase, arylsulfatase

Cytokinen: TNF, bFGF, IL-4, SCF

Zoals je ziet zijn er veel verschillende mediatoren, bij MCAS speelt histamine de belangrijkste rol. Er zijn artsen die denken dat veel meer mensen dan we nu denken mestcel activatie hebben en dat mestcellen bij veel meer ziekten een rol spelen en dat MCAS een veel bredere aandoening is dan we nu denken.

Mest cellen worden gezien als aangeboren immuuncellen die zich gedragen als eerste reacties in veel microbiele infecties en zijn lang gewaardeerd als sterke bijdragers bij allergische reacties. Maar recente ontwikkelingen op het gebied van auto-immuniteit hebben duidelijk gemaakt dat deze cellen ook betrokken zijn bij de pathogene respons die ziekte verergeren.

Dit onderstaand stukje komt uit een onderzoek waarin men in detail het verband beschrijft tussen mestcel activiteit en ziekten als Multiple Sclerosis (MS), Rheumatoide Arthritis (RA) en zelfs Diabetes Type 1, maar ook andere auto-immuunziekten:

-Het meest overtuigende bewijs van de invloed van mestcellen op autoimmuniteit ontstaat binnen de context van bovengenoemde ziekten, hoe dan ook ,mestcellen zijn betrokken bij andere auto-immuun ziekten zoals Guillain-Barré Syndroom, Graves’ Opthamology, Pemphigus vulgaris, Systemische lupus erythematosus en Sjogren’s syndroom. Data waarin de mestcellen aan deze aandoeningen mee in verband worden gebracht komen voornamelijk van observaties van mestcel activatie gedurende ziekte of van het gebruik van gerichte mestcel therapieen die resulteren in een verlaging van de ziekte.-

-Ondanks de vooruitgang in ons begrip van deze raadselachtige cellen, valt er nog veel te leren over hoe mestcellen de auto-immuniteit beïnvloeden. Mestcel acties bij een auto-immuun respons zijn vaak opvallend vergelijkbaar met hun rol in infectie en allergische ziekte, wat suggereert dat we meer mechanistisch inzicht kunnen krijgen door ons te concentreren op deze overeenkomsten. In elke afzonderlijke ziekte is er echter waarschijnlijk een variabiliteit in de respons van mestcellen op basis van de weefselplaats (en) waarvan ze zijn afgeleid, hun actiewijze en de interacterende cellen die in het spel zijn. Bovendien is het waarschijnlijk dat, net als bij muizen, humane mestcellen unieke en genetisch bepaalde respons op activering vertonen die kunnen bijdragen aan de ernst van of de gevoeligheid voor een bepaalde auto-immuunziekte. De uitdaging om deze cellen uiteindelijk te richten op therapie zal dus zijn om te begrijpen hoe ze bijdragen aan het initiëren van ziekte en het bevorderen van chroniciteit en wat de kwaliteit en omvang van een bepaalde mestcel respons dicteert.

Meer onderzoek is dus nodig!

De onderliggende oorzaak moet aangepakt worden, niet het symptoom. Mestcellen spelen een rol in veel ziekten en als we kunnen zorgen dat ze zich weer normaal gaan gedragen en niet om het minste geringste geactiveerd worden, kan het lichaam zich gaan herstellen.

nih.gov/pmc/articles/PMC4424662/

Wil je weten of ik je kan helpen? Bel dan op maandagochtend tussen 10 en 11 uur voor een gratis kennismakingsgesprek: 0613426644 of mail naar info@voedingsadviesrotterdam.nl

15 juni start de inschrijving voor het Histamine Darmherstel Plan.
Schrijf je in op de nieuwsbrief om een herinnering te krijgen voor inschrijving.

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.

Ik besteed veel tijd aan het schrijven van blogartikelen, dit doe ik graag, ik wil dat je goed geinformeerd wordt, ik zou niets liever doen dan voor jou schrijven. Ik verdien hier niets aan, helaas moet ik dan ook steeds meer tijd besteden aan ander (betaald) werk en daardoor kan ik minder schrijven. Wil je mij ondersteunen? Dan kan dat al vanaf eenmalig €1,00 of meer. Gewoon als teken van waardering, of omdat je meer wilt lezen van mijn hand. Jouw donatie besteed ik uiteraard aan tijd om goeie blogs te schrijven. Alvast, heel erg bedankt!

, Lisa

[doneren_met_mollie]