Er zijn vier verschillende histaminereceptoren, deze bevinden zich in verschillende delen van je lichaam.
| H1 receptor | H2 receptor | H3 receptor | H4 receptor |
| zachte spieren bronchien | pariëtale cellen (maag) | perifere zenuwstelsel | beenmerg |
| vasculaire endotheelcellen (hart en bloedvaten) | vasculair spierweefsel (hart) | longen | dikke en dunne darm |
| hart | neutrofielen(immuuncellen) | hart | lever |
| perifere zenuw stelsel | centraal zenuwstelsel | centraal zenuwstelsel | witte bloedcellen |
| esinofielen | hersenen | esinofielen | longen |
| neutrofielen | thymus | ||
| keel amandelen | |||
| luchtpijp |
.
H1-receptoren De zachte spieren van de bronchien bevatten H1-receptoren. Als deze gestimuleerd wordt trekken de spieren van de bronchien samen. Activatie van de H1-receptor leidt tot verhoogde formatie van IP3 (Inositol 1,4,5-trifosfaat) en diacylglycerol waardoor het calciumgehalte in de cellen wordt verhoogd.
H2-receptoren bevinden zich in de pariëtale cellen van de maag. Als deze receptoren geactiveerd worden verhoogt de uitscheiding van maagzuur van de pariëtale cellen.
De activatie van de H2-receptoren veroorzaakt ook een verhoging van het intracellulaire cAMP* gehalte doordat adenylate cyclase wordt gestimuleerd.
H3-receptoren lijken voornamelijk in het centraal zenuwstelsel voor te komen. In de hypothalamus bevinden zich histaminerge neuronen.
De histaminerge vezels in de hypothalamus, kunnen in geringe concentraties, de voorhersenen en het ruggenmerg bereiken. De histaminerge neuronen reguleren de synthese en vrijlating van histamine. De H3-receptor reguleert de vrijlating van neurotransmitters. Worden de H3- receptoren gestimuleerd dan verhinderen ze de vrijmaking van verschillende neurotransmitters.
De hypothalamus is betrokken bij alle aspecten van de emoties, de voortplanting, het autonome zenuwstelsel en de hormoonhuishouding. je kunt je voorstellen hoeveel invloed histamine heeft op je gehele welzijn.
H4-receptoren zijn betrokken bij de het veranderen van de vorm van esinofiele cellen in de chemotaxie van de mestcellen.
*cAMP: (cyclisch adenosinemonofosfaat) is een secondaire boodschapper. De belangrijkste functie van cAMP is de activering van eiwitkinase waardoor een eiwit geactiveerd kan worden. Deze activering zorgt ervoor dat er chemische reacties in de cel kunnen plaatsvinden en er signalen doorgegeven kunnen worden. cAMP bestuurt veel biologische processen.
De H1 en H2- receptoren verhogen cAMP, H3- en H4-receptoren verlagen cAMP.
cAMP kan de vrijlating van histamine uit mestcellen verlagen doordat het ontstekingsremmend werkt. Het is dus goed als cAMP verhoogd
Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.
