Home » suiker

Tag: suiker

image_pdfimage_print

Koolhydraten

Koolhydraten voorzien het lichaam van energie in de vorm van glucose. Er zijn twee soorten koolhydraten: enkelvoudige, de snelle koolhydraten en meervoudige, de langzame koolhydraten.

Snoep, koek, gebak, witbrood, frisdrank, witte rijst, cornflakes, witte pasta, etc. zijn allemaal enkelvoudige koolhydraten die het bloedsuiker snel doen stijgen. Ze leveren instant energie, alleen wel van korte duur. Wat er snel in gaat, gaat er ook snel weer uit. Hierdoor ontstaat er een schommelende bloedsuikerspiegel waardoor je erg trek krijgt in meer suiker. Als er teveel suiker in het bloed komt, wordt dit opgeslagen als vet. Daarnaast kan langdurig gebruik van snelle suikers insuline problemen opleveren zoals insuline resistentie of hypoglycemie. Bij langdurig veel gebruik en te weinig verbranding (door beweging) kan er uiteindelijk diabetes type 2 ontstaan.

Volkoren producten, hele granen zoals tarwe, gerst, rogge, quinoa, haver en zilvervliesrijst, zijn langzame koolhydraten. Zij worden langzamer opgenomen waardoor alle energie uit de producten benut kan worden zodat het bloedsuiker meer stabiel blijft en er geen suiker in de vorm van vet wordt opgeslagen.

Koolhydraten en histamine

Als je veel snelle koolhydraten eet, krijg je veel suiker in je bloed. Zoals gezegd, kunnen er hierdoor insuline problemen ontstaan als je daarbij ook te weinig beweegt. Je insuline kan ongevoeliger worden waardoor het minder suiker uit je bloed kan halen, het duurt dan langer voordat je bloedsuiker spiegel weer normaal is. Je hebt dan insuline resistentie, een voorloper van diabetes. Heel veel mensen hebben insuline resistentie zonder het zelf te weten, dit komt doordat dit ook voorkomt bij slanke mensen. Je ziet het dus niet. In het boek over MCAS ‘Never bet against the Occam’ van Dr. Afrin (1) vertelt hij dat hij vermoed dat heel veel mensen met mestcel problemen waarschijnlijk insuline resistentie hebben. Daarnaast heeft arts en onderzoekster Angela A. Stanton (2) een protocol opgesteld voor mensen met migraine. Zij gaat er vanuit dat iedereen met migraine insuline resistentie heeft.

Insuline resistentie en histamine

Als je insuline resistentie hebt, blijft het suiker dus te lang in het bloed. Hierdoor raken de lichaamscellen overvol met suiker (3). Voorheen was de theorie dat men dan juist te weinig suiker in de cellen had, maar nu blijkt dat er juist teveel suiker in de cellen komt. Hierdoor wordt het vocht en natrium gehalte te laag. Een cel kan niet leven zonder vocht en natrium. De cel dreigt nu uit te drogen.

Alarm!

Het lichaam activeert mestcellen, ze degranuleren, er komen allerlei mediatoren uit de mestcellen vrij, waaronder veel histamine. Histamine redt de cellen! Histamine trekt vocht aan, door dit extra vocht kan de cel in leven blijven. Hoera! Gevolg is wel dat histamine nog veel werkingen in het lichaam heeft en het, afhankelijk van welke lichaamssystemen uit balans zijn er allerlei klachten op kunnen treden.

De basis om dit te voorkomen is dus: Insuline resistentie omkeren. Geen snelle koolhydraten gebruiken, minder koolhydraten gebruiken, meer water drinken, voldoende zout innemen.

Koolhydraten, fermentatie en histamine

Bij histamine intolerantie hebben we het probleem dat alles wat gaat fermenteren, histamine verhogend werkt. Ook als je koolhydraten eet die in principe niet histamine verhogend werken, kunnen in de darmen fermenteren, hierdoor kunnen er histamine klachten ontstaan.  Om het fermenteren te verminderen kun je rekening houden met FODMAPs.

Iedere letter in het woord FODMAP staat voor een suikersoort wat problemen kan geven doordat deze snel fermenteert. Je hoeft dit FODMAP principe niet persé te volgen, maar mocht je last krijgen van bepaalde voedingsmiddelen terwijl ze niet op de histamine lijst staan, dan kan het zijn dat je gevoelig bent voor een van onderstaande suikers: 

FFermenteerbare
OOligosachariden (fructanen en galactanen)
DDisachariden (lactose), in melk producten
MMonosachariden (fructose) in fruit en groenten
AAnd
PPolyolen (suikeralcoholen) in zoetstoffen, fruit en groenten

Het gaat dus om 4 soorten suiker.

Snel fermenterende suikers zijn: 

  • Fructose: fruit, gedroogd fruit en honing.
  • Lactose (niet gefermenteerde melk, room en ijs)
  • Inuline (uien, knoflook en cichorei inuline)
  • Galacto-oligosacchariden (peulvruchten)
  • Polyolen (xylitol, maltitol, sorbitol en gedroogde pruimen)

Mocht je ervaren dat je sommige koolhydraat producten wel kan verdragen, dan kun je deze weer toevoegen. Zelf moet ik er bijvoorbeeld niet aan denken geen uien te mogen eten. Ik heb hier ook geen last van. Dus ik gebruik ze elke dag. Ook omdat ze quercetine bevatten en histamine verlagen. Je hoeft dus geen last te hebben van het fermenteren van alle FODMAP’s.

Belangrijk is dus ook hier weer: testen, testen, testen. Eet en kijk hoe je lichaam reageert. 

Op de website: http://www.fodmapdieet.nl kun je meer lezen over het FODMAP dieet en kun je lijsten vinden met voedingsmiddelen. Ook is er een handige FODMAP app voor je telefoon waar je heel snel kunt zien of een product FODMAPS bevat.

FODMAP fruit

Fruit bevat veel suikers, ik zie fruit alleen als een lekkernij. Eet het zoals je anders een koekje zou eten. Dus niet veel en zeker niet te zoet. Fructose, het suiker in fruit, gaat nog sneller je bloedbaan dan glucose. Heb je insuline resistentie dan is het belangrijk helemaal geen zoet fruit te gebruiken. Heb je diabetes, gebruik dan helemaal geen fruit.

Als je fruit eet,  doe dit dan op de lege maag. Meng het niet andere voedingsmiddelen. Je kunt het bij opstaan eten, maar mijn voorkeur is om 16:00 uur ’s middags. Anders krijg je bij het opstaan al een bloedsuikerpiek waardoor je heel de dag trek houdt in zoetigheid zodra het bloedsuiker daalt. Wil je echt fruit in de ochtend eten, neem dan altijd eerst je probiotica in met een glas water en sole (dit is een keltisch zeezout-water oplossing).

Wacht een klein half uurtje.

Neem dan je fruit. De probiotica zal dan een deel van de suiker opeten.  Zuur fruit bevat het minste suiker van de fruitsoorten en geven de minste klachten. 

  • Groene Appel
  • Bramen
  • Blauwe bessen
  • Duindoorn 
  • Kersen
  • Kiwi*
  • Mangosteen
  • Noni sap
  • Granaatappel 
  • Cranberrysap (puur en ongezoet)
  • Rabarber

* Dit fruit bevat histamine, kijk hoe je er op reageert.

Rozijnen dadels en gedroogde pruimen zijn niet toegestaan omdat het suikergehalte te hoog is en gedroogde vruchten rijk aan benzoaat zijn waardoor er een histamine reactie kan ontstaan.

  1. Dr. Afrin en de onverklaarbare ziekte
  2. Dr. Jason Fong Wat is nu eigenlijk insulineresistentie
  3. Angela A. Stanton over insuline resistentie

Oestrogeen dominantie omkeren

Oestrogeen dominantie komt heel veel voor en draagt bij aan de verhoging van histamine. Je kunt dit hier lezen. Je merkt dit vooral als je in de overgang komt en de hormonen gaan veranderen, zo’n 70% van mijn clienten zijn vrouwen van 40 jaar en ouder, waarbij de hormonen aan het veranderen zijn en een teveel aan oestrogeen is en een tekort aan progesteron.

Maar ook jonge vrouwen en zelfs mannen hebben er last van. Wil je je klachten verminderen dan zul je dus het oestrogeen gehalte moeten verlagen.

Dit is belangrijk om te onthouden: Progesteron verhogen met cremes is niet de oplossing, het probleem is een te hoog oestrogeengehalte, niet alleen het lage progesteron gehalte. Bovendien, als je progesteron gaat suppleren, zal je lichaam denken dat er voldoende progesteron is waardoor het zelf nog minder aanmaakt dan voorheen, je wordt nu afhankelijk van creme’s en pillen.

Om te begrijpen wat je moet doen om het oestrogeen gehalte te verlagen, moet je eerst weten wat oestrogeen precies en wat het doet.

Wat is oestrogeen?

Oestrogeen is je primaire vrouwelijke geslachtshormoon. Hieronder zie je een aantal van de belangrijke rollen die oestrogeen in je lichaam speelt.

  • Borstgroei (oestrogeen is een reden waarom je borsten opzwellen tijdens bepaalde delen van je cyclus)
  • Je menstruatiecyclus starten en reguleren
  • Evenwicht tussen cholesterolwaarden
  • Regulerende stemming en emotionele controle
  • Behoud van botsterkte

Oestrogeen werkt samen met progesteron, het andere belangrijkste vrouwelijke geslachtshormoon, om alle bovengenoemde processen in je lichaam te beheersen.

Oestrogeen en progesteron reguleren elkaar in een ingewikkeld systeem van controle en balans. Als ze allebei op het niveau zijn dat ze zouden moeten zijn, gaat het goed. Maar als een van beide domineert, raakt de andere uit balans.

Er zijn twee soorten oestrogeen dominantie:

  1. Je lichaam produceert te veel oestrogeen.
  2. Je progesteronspiegel is abnormaal laag, wat leidt tot een onbalans in de hoeveelheid oestrogeen die je hebt ten opzichte van progesteron.

Hoge oestrogeenspiegels kunnen verschillende bijwerkingen veroorzaken die variëren van mild tot ernstig.

Meer informatie over histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op mestcelactivatiesyndroom.nl

9 symptomen van oestrogeen dominantie

Zowel mannen als vrouwen kunnen oestrogeen dominantie ervaren, maar de gezondheidsproblemen die het veroorzaakt zien er een beetje anders uit tussen de geslachten.

Bij vrouwen kan een hoog oestrogeengehalte het volgende veroorzaken:

  1. Gewichtstoename (vooral in de heupen en taille)
  2. Menstruatieproblemen, zware menstruatie of onregelmatige menstruatie
  3. Fibrocystische mastopathie in de borsten (niet-kankerachtige knobbeltjes)
  4. Vleesbomen (niet-kwaadaardige tumoren in de baarmoeder)
  5. Premenstrueel syndroom en / of stemmingswisselingen
  6. Laag libido
  7. Vermoeidheid
  8. Depressie
  9. Angst

Bij mannen kan oestrogeen dominantie veroorzaken:

  1. Vergrote borsten
  2. Erectiestoornissen
  3. Onvruchtbaarheid

Als je een van deze symptomen ervaart, of als ze op regelmatige momenten tijdens je cyclus komen en gaan (als je een vrouw bent), kunt je oestrogeen dominantie hebben.

De beste manier om er zeker van te zijn, is om je huisarts om een ​​bloed- of urinetest te vragen om je oestrogeen- en progesteronspiegels te meten.

5 Oorzaken van oestrogeen dominantie

Hier zijn de meest voorkomende oorzaken van oestrogeen dominantie:

# 1: Suikerconsumptie

Same old story, suiker….op nummer 1! Je hormoonbalans is echt afhankelijk van je dieet. Vooral suiker en geraffineerde koolhydraten zijn verstorend voor je hormonen.

Suiker zorgt voor een stijging van insuline, hierdoor wordt een ander hormoon, geslachtshormoon-bindend globuline (SHBG), verlaagd . SHBG bindt zich aan oestrogeen in je bloed en houdt het in balans.

Wanneer SHBG laag is, is er niet genoeg om het oestrogeen in je bloed te binden en stijgen je oestrogeenspiegels meer dan zou moeten

Dit is een goed voorbeeld van hoe je hormonen met elkaar verbonden zijn. Suiker beïnvloedt insuline >>>die SHBG beïnvloedt>>> wat oestrogeen verhoogt >>>en dit kan na verloop van tijd bijdragen aan oestrogeen dominantie.

# 2: Chronische stress

Stress beïnvloedt elk systeem in je lichaam, maar het heeft het meest duidelijke effect op je hormonen.

Een van de meest eenvoudige manieren waarop stress kan leiden tot oestrogeen dominantie is via een proces genaamd de “pregnenolone stelen.”

Dit is hoe het werkt:

Pregnenolon is de voorloper van vele andere hormonen – inclusief je geslachtshormonen en stresshormonen.

Het probleem is dat er maar zoveel pregnenolon in de buurt is en als je er veel van gebruikt om cortisol te maken, heb je minder beschikbaar om geslachtshormonen zoals oestrogeen en progesteron te maken.

Als je onder stress staat, denkt je lichaam dat er een bedreiging is waarmee je moet omgaan. Het verplaatst pregnenolon naar het maken van veel cortisol , het belangrijkste stresshormoon van uw lichaam.

Als stress de productie van oestrogeen en progesteron vermindert, hoe veroorzaakt het dan oestrogeen dominantie?

Progesteron fungeert als een voorloper van cortisol. Dus wanneer stress hoog is, raakt progesteron op als een voorloper en kan het zijn normale geslachtshormoonactiviteit in je lichaam niet uitvoeren.

De bruikbare progesteron daalt hierdoor aanzienlijk, waardoor je een relatieve oestrogeen dominantie overhoudt.

# 3: Producten voor persoonlijke verzorging

Veel producten voor persoonlijke verzorging bevatten xenoestrogenen, chemicaliën die het gedrag van oestrogeen in uw lichaam nabootsen. Xenoestrogenen worden geclassificeerd als “hormoonontregelaars” vanwege hun vermogen om met je hormonale systeem te knoeien.

De meest voorkomende manier waarop xenoestrogenen hun effecten uitoefenen, is door oestrogeenreceptoren te binden en te activeren. Ze leggen je receptoren vast, net als oestrogeen, maar omdat ze niet chemisch identiek zijn aan oestrogeen, kunnen ze routes op een onvoorspelbare manier in- of uitschakelen.

Parabenen zijn mild oestrogeen en recent onderzoek suggereert dat je moeite hebt om ze te elimineren. In plaats daarvan accumuleren parabenen bioaccumulerend en beïnvloeden geleidelijk je oestrogeenspiegels naarmate je de producten langer gebruikt..

UV-filters zijn ook oestrogeen. Deze komen veel voor in zonnebrandcrèmes en UV-beschermende crèmes en hebben verschillende namen, waaronder octylmethoxycinnamaat , benzofenon , kamferderivaten en cinnamaatderivaten . UV-filters verstoren zowel oestrogeen als testosteron.

Als je wilt weten hoe veilig je producten voor persoonlijke verzorging zijn (en welke alternatieven je daarvoor kunt gebruiken), kijk dan op de website van de Environmental Working Group .

Het EWG beoordeelt cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging op basis van hun ingrediënten. Je kunt naar de producten die je gebruikt zoeken en zien hoe ze zich stapelen.

# 4 Plastic

Je hebt waarschijnlijk het groeiende aantal “BPA-vrije” labels op waterflessen, voedselopslagcontainers en andere plastic producten opgemerkt.

BPA staat voor bisfenol A. Het is een hormoonontregelaar en oestrogeen uit de omgeving. Langdurige blootstelling hangt samen met het risico op obesitas, diabetes type 2, onvruchtbaarheid en bepaalde soorten kanker. 

BPA wordt gebruikt om plastic producten zoals voedselcontainers te maken. Het wordt ook toegevoegd aan de voering van ingeblikte goederen. Je lichaam absorbeert BPA en kan het moeilijk afbreken. Dus, net als parabenen, wordt BPA geleidelijk in je lichaam opgestapeld.

Veel bedrijven zijn gestopt met het gebruik van BPA in hun plastic materialen. Het zien van de “BPA-vrije” sticker is echter mogelijk niet voldoende om jee veiligheid tegen xeno-oestrogenen te waarborgen.

Sommige BPA-vervangingen hebben ook xenoestrogen-activiteit in ouw lichaam. Eén studie toonde aan dat acryl-, polystyreen-, polyethersulfon- en Tritan ™ -harsen ook hormoonontregelende chemicaliën kunnen uitlogen

Je kunt het beste plastic vermijden zover je kunt.  Glazen en roestvrijstalen containers zijn beter voor zowel je gezondheid als voor het milieu.

# 5 Overtollig lichaamsvet

Overmatig lichaamsvet verhoogt ook de oestrogeenactiviteit. Zwaarlijvige vrouwen hebben aanzienlijk hogere niveaus van oestrogeen, wat overeenkomt met een verhoogd risico op borstkanker.

Het is vooral belangrijk om overtollig lichaamsvet kwijt te raken als je postmenopauzaal bent. Voordat je door de menopauze gaat, synthetiseert je lichaam voornamelijk oestrogeen in je eierstokken.

Na de menopauze, wanneer je eierstokken niet langer een actieve bron van oestrogeen zijn, neemt je vetweefsel (vetcellen) de plaats in van je eierstokken en beginnen ze meer oestrogeen te produceren.

Dat betekent dat hoe meer lichaamsvet je hebt, hoe meer oestrogeen je produceert.

Dit wordt een probleem bij zwaarlijvige vrouwen na de menopauze en kan leiden tot overmatige oestrogeenproductie.

Hoe oestrogeen dominantie om te keren

Hormonale onevenwichtigheden kunnen frustrerend zijn. Het goede nieuws is dat er verschillende dingen zijn die u kunt doen om ze te corrigeren.

De twee sleutels tot het voorkomen of omkeren van oestrogeen dominantie zijn om uw oestrogeenblootstelling te beperken en overtollig oestrogeen uit uw systeem te verwijderen. Hier zijn een paar manieren om het hormonale evenwicht te herstellen:

# 1: Vermijd suiker

Suiker is ronduit slecht voor je. Het is meer dan alleen oestrogeen , suiker draagt ​​bij aan hartziekten, diabetes, obesitas, ontsteking, leverschade en meer.

Welk dieet je ook volgt, probeer minder dan 20 gram suiker per dag te eten. Je zult er beter uitzien en je er beter door voelen, en het helpt om oestrogeen dominantie te voorkomen.

# 2: Ondersteun je lever

Je lever is het primaire orgaan dat oestrogeenuitscheiding reguleert. Het optimaliseren van uw leverfunctie helpt uw ​​lichaam te ontgiften door een teveel aan oestrogeen. Hier zijn een paar levervriendelijke tips:

  • Neem leverondersteunende supplementen zoals melkdistel, NAC (n-acetylcysteïne), calcium d-glucaraat en kliswortel.
  • Train regelmatig. Oefening verbetert uw leverfunctie.
  • Gebruik culinaire kruiden zoals peterselie, kurkuma, koriander en oregano – ze stimuleren allemaal je lever.

# 3 Wees een bewuste consument

Het is moeilijk om plastic helemaal te vermijden, dus zorg er bij het kopen van plastic voor dat ze “BPA-vrij” op de verpakking vermelden.

Bewaar uw voedsel indien mogelijk in glazen containers en gebruik een herbruikbare BPA-vrije waterfles in plaats van plastic te kopen.

Cosmetica en producten voor persoonlijke verzorging bevatten te veel hormoonverstorende chemicaliën om hier te vermelden. Neem het giswerk weg en koop producten die zijn gerangschikt door bedrijven zoals EWG .

# 4 Beheer stress

Je stresshormonen en geslachtshormonen hebben een intieme en onafscheidelijke relatie. Door je stress te beheersen en je stresshormonen in balans te houden, heb je ook direct invloed op de balans van je geslachtshormonen. Enkele manieren om stress op afstand te houden zijn:

  • Meditatie
  • Beweging
  • Ademhaling, yoga prana
  • Een dagboek bijhouden

Hoe een Ketogeen dieet kan helpen

Het volgen van een ketogeen dieet kan je hormonen op verschillende manieren in evenwicht brengen.

Het meest eenvoudige effect van het keto-dieet op uw geslachtshormonen is een afname van insuline . Door koolhydraten te verwijderen, blijft je insuline stabiel en laag, wat je SHBG in evenwicht houdt en dit helpt je oestrogeenspiegels onder controle te houden [ * ].

Een andere manier waarop het ketogeen dieet je hormoongezondheid kan ondersteunen, is door ontstekingen te verminderen.

Hoge ontstekingsniveaus kunnen de activiteit van het oestrogeen-synthetiserend hormoon aromatase verhogen  . Dat betekent dat hoe meer ontstekingen je hebt, hoe meer oestrogeen je lichaam produceert. Hoge aromatase als gevolg van chronische ontsteking is zelfs gekoppeld aan een verhoogd risico op borstkanker als gevolg van overmatige oestrogeenproductie [ * ].

Wanneer je een ketogeen dieet volgt, creëert je lichaam een ​​overvloed aan keton beta-hydroxybutyraat (BHB). BHB remt ontstekingsroutes in je lichaam, die op hun beurt de overactivering van aromatase kunnen voorkomen [ * ].

Hoe oestrogeen dominantie aan te pakken

Samenvattend, hier zijn vier manieren om overtollig oestrogeen kwijt te raken:

  1. Vermijd suiker
  2. Beheer stress als een professional
  3. Vermijd hormoonverstorende producten voor persoonlijke verzorging
  4. Probeer een ketogeen dieet

Een ketogeen dieet heeft een breed scala aan voordelen buiten het balanceren van uw hormonen.

Het vermindert ontstekingen, versnelt uw metabolisme, maakt gewichtsverlies gemakkelijker en kan u de hele dag stabiele energie geven.

Wil je meer weten en zelf aan de slag? Lees dan het boek Oestrogeendominantie, met extra aandacht voor de overgang, MCAS en histamine intolerantie. Koop hem hier.

Meer informatie over histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op mestcelactivatiesyndroom.nl

Suiker als oorzaak van mestcelactivatie en te hoog histamine

Suiker maakt ziek, dat is duidelijk. Bij de meeste gezondheidsaandoeningen is dan ook het advies suiker te laten staan en koolhydraten te beperken. Maar heb je er dan ook wel eens aan gedacht dat ook bij histamine intolerantie suiker het onderliggende probleem kan zijn?

Dat het de suikers zijn die zorgen voor je darmklachten en voor het uitputten van je bijnieren? Dat schommelingen in je bloedsuikerspiegel kunnen zorgen voor verhoging van histamine?

Wel, dat kan dus! Er is een direct verband tussen bloedsuiker en histamine! Dat betekent dat een schommelende bloedsuikerspiegel het histamine gehalte kan verhogen en dat hoge histamine gehalten kunnen zorgen voor de ontwikkeling van diabetes of insuline resistentie.

Ook als je denkt weinig suiker en koolhydraten te eten, dan kan dit nog steeds teveel zijn. De oorzaak zou genetisch kunnen zijn en ontstaat op het moment dat het lichaam uit balans is en de homeostase is verstoord.

Histamine en diabetes

Als je kijkt naar onderzoeken zie je dat mensen met diabetes een verhoogd histaminegehalte  hebben, bij onderzoeken op dieren met diabetes bleek dat deze dieren weinig DAO hebben.

De H3 receptoren (histamine 3 receptor) bevinden zich ook in de alvleesklier. De alvleesklier produceert insuline en enzymen. Als je medicatie gebruikt die deze receptoren blokkeert daalt ook het glucose gehalte. (onderzoek bij dieren).1

Bij diabetes is er een verhoogd glucosegehalte in het bloed. Dit ontstaat bij diabetes type 2 door insulineresistentie, insuline verlaagt normaal gesproken het bloedglucose. Bij diabetes type 1 ontstaat door vernietiging van de bètacellen in de alvleesklier, wat een auto-immuunreactie is.

Daarnaast zorgt histamine voor het verwijden van bloedvaten waardoor deze ook meer doorlaatbaar worden, hierdoor kan de ziekte zich verder ontwikkelen en klachten veroorzaken.

Glucose in bloed zorgt voor  mestcel activatie

Uit onderzoek blijkt dat hoge glucosespiegels in het bloed de AGE’s (Advanced Glycation Endproducts) overladen worden met glucose. Hierdoor worden er direct mestcellen geactiveerd en laten zij hun granulen vol met histamine en andere mediator stoffen los.

AGEs ontstaan in het lichaam en tijdens de bereiding van voeding. Doordat glucose wordt gekoppeld aan collageen, andere eiwitten of vetten. AGEs worden afgevoerd door de nieren, maar ze stapelen ook in de weefsels. Daar dragen ze bij aan ongeveer elke denkbare welvaarts- en verouderingsziekte van diabetes, Alzheimer en hart- en vaatziektes tot staar en stijve pezen.

Geef je iemand een mestcel stabilisator en anti-histamine dan zie je ook een verlaging van de diabetes klachten. Men ziet ook een verhoogd aantal mestcellen die histamine vrijlaten en ontstekingen van bloedvaten bij mensen met diabetes.

Insuline Resistentie

Histamine speelt dus bij het reguleren van bloedsuikerspiegel. De rol van histamine bij de insulineproductie en lage, hoge of niet stabiele bloedsuiker is nog steeds een hypothese en niet goed onderzocht. Maar het is geen toeval dat mensen met histamine en mestcel klachten soms al jarenlang bloedsuiker problemen hebben, je ziet ook veel Candida, een schimmel die leeft op suiker. Mensen met diabetes hebben een verhoogd risico op Candida doordat er een verhoogd suikergehalte in het bloed is. Als het bloedsuiker hoog is en de suiker niet in de cellen kan probeert het lichaam dit op een andere manier te verlagen, suiker wordt dan uitgescheiden slijm, zweet en urine. Het darmslijmvlies zal dan meer suiker bevatten en de Candida, maar ook parasieten leven hiervan.2

Er is ook meer glycogeen in de lever, dit is de opslag van suiker in de lever. Hierdoor kan er in de vagina ook een verhoogd glycogeen gehalte ontstaan waardoor het zuurgehalte te hoog wordt en vaginale candida kan ontwikkelen.

De inname van suikers en koolhydraten was al langer een probleem bij deze mensen. De klachten zijn er soms al jaren, zonder dat de klachten herkent worden als  insulineresistentie of in een later stadium diabetes.

De symptomen van insulineresistentie kun je snel over het hoofd zien als je daarnaast ook histamine intolerantie hebt met daarbij darmklachten. Je denkt dan al snel dat een darmdysbiose, schimmels en parasieten de oorzaak zijn van je klachten.

De symptomen van insulineresistentie zijn:

  • Futloosheid
  • Extra vetopslag in de buikstreek
  • Droge mond (veel dorst)
  • Duizeligheid of desoriëntatie
  • Veel trek in zoetigheid
  • Veel moeite met afvallen
  • Appelvormig figuur

Een schommelende bloedsuikerspiegel geeft je lichaam veel stress en histamine is een symptoom van stress in het lichaam!

Cortisol en bloedsuiker

Wat betreft hormonen kun je cortisol en insuline zien als de twee zijden van een munt. Cortisol verhoogt het bloedsuiker en insuline verlaagt. Als dit proces uit balans is door stress kunnen er ernstige gezondheidsproblemen ontstaan zoals diabetes en obesitas.

Stress moet je op grote schaal zien, het kan mentale, psychische stress of lichamelijke stress zijn. Stress kan ontstaan door verkeerde voeding, medicatie en alles wat de lichaamssystemen uit balans brengt. Voor je lichaam maakt de bron van de stress niet uit, stress is stress en op een moment van stress zal er cortisol worden vrijgelaten om de stress te verlagen.

Als je stress hebt, zal  je bloedsuiker omhoog gaan. Je hebt nu meer glucose in bloed zodat je de kracht hebt om terug te vechten of weg te rennen. Dit is een primaire oer reactie van je lichaam omdat echte nuttige stress voor het lichaam alleen stress is die je helpt te overleven en weg te rennen van het dier wat jou op wil eten of je doodt het dier. Het lichaam weet niet dat de stress die je ervaart, werkdruk, pijn of ontstekingen zijn. Meet eens je bloedsuiker, met een glucosemeter, op een moment dat je stress hebt. Het is dan veel hoger dan normaal.

Dit hoge suikergehalte in je bloed zorgt ervoor dat er teveel suiker is. Het suiker kan de cellen niet in omdat er te weinig insuline beschikbaar is voor deze actie. De insuline is namelijk iets heel anders aan het doen, het verlagen van cortisol. Hierdoor is er een suikeroverschot in je bloed. Dit  kun je dus verlagen door als een gek te gaan rennen, gebruik die energie, want er zit een tijger achter je aan! Ondertussen zit je op de bank of achter je bureau met al dat overtollige suiker, passief.

Je voelt je moe, want je cellen krijgen niet de energie uit suiker. De hersenen registreren dat geven de lever de opdracht suiker uit de lever vrij te maken: glycogeen, want denken de hersenen, het lichaam is moe, dus heeft meer energie nodig, meer glucose.  Maar is al meer dan genoeg suiker. Je voelt je dus nog vermoeider, want de suiker kan de cellen niet in zolang je in een stress situatie zit. Hoe langer de stress aanhoudt, (wat soms wel weken of maanden kan duren, chronische stress door ziekte zorgt voor veel ellende) hoe minder suiker in je cellen kan komen.  Dit is het moment dat je je echt ziek gaat voelen. Je kunt migraine, en algehele malaise en vermoeidheid, een voorbode van uitgeputte bijnieren. chronische vermoeidheid en histamine intolerantie.

Als je lichaam of geest stress ervaart, moet je je oerbrein voeden; dit betekent: rennen, sporten, bewegen, boxen, ren de trap op en neer! Sla de vijand neer, of ren weg zo ver je kunt! Dit is wat je lichaam wil dat je doet. Bewegen. Zo voorkom je een burnout of erger.

Een hoge bloedsuikerspiegel bestrijd je het beste met beweging en sport.

In dit artikel heb ik beschreven hoe histamine intolerantie kan ontstaan als gevolg van stress en insuline resistentie.

Insuline resistentie is een voorloper van diabetes type 2

Dit alles zorgt voor behoorlijk wat stress waardoor de bijnieren cortisol vrijlaten, om stress te verlagen. Maar tegelijkertijd zorgt cortisol een verhoging van het bloedsuikergehalte. Het maakt je klaar om te vechten of vluchten. Cortisol stimuleert de aanmaak van diamine oxidase (DAO), het enzym wat histamine afbreekt. Zolang er voldoende cortisol is, heb je geen probleem met histamine. De klachten ontstaan zodra er een tekort aan cortisol komt na een langdurige periode van stress en de bijnieren niet meer voldoende cortisol kunnen produceren door tekort aan voedingsstoffen.

Testen op insuline resistentie

Je kunt jezelf testen op insuline resistentie. Naast insuline resistentie zijn er ook andere metabool problemen die je met een bloedsuikertest kunt opsporen.  Afhankelijk van de curve van je metingen, stel ik een voedingsplan op met de juiste hoeveelheid eiwitten, koolhydraten en vetten.

Meer informatie over het DNA onderzoek histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op  www.mestcelactivatiesyndroom.nl

Hoe kun je herstellen?

  • Vermijd stress, dit betekent:
    • werkdruk, sportdruk, sociale druk
    • verwerk trauma’s, ook oude trauma’s leveren nog dagelijks bij aan stress.
    • belastende voeding: voedselintoleranties, bewerkte voeding, kant- en klare voeding, voedingsadditieven, pesticiden: eet biologisch
    • onderzoek je klachten en ziekten, pak ze aan
    • stop tijdelijk met supplementen, deze kunnen bijdragen aan stress (lees dit artikel over supplementen)
    • check of je medicatie niet histamine verhogend werkt. Lees dit artikel.
  • Test op insuline resistentie. Dit vraagt om een speciaal protocol wat je bij mijn behandeling mee krijgt.
  • Ga bewegen, doe rustig aan als je geen goede conditie hebt,maar beweeg wel iedere dag een half uur. Beweeg vooral op momenten van stress. Vervelende vergadering gehad waar je je druk hebt gemaakt? Ga een blokje om, echt: het is belangrijk.
  • Eet koolhydraatarm, als je insulineresistentie hebt volg je een aangepast koolhydraat arm dieet om de insulineresistentie op te lossen.

De AccuCheck Performa Startersset is een compleet pakket om zelf je glucose te meten. Hier is een speciaal protocol voor, eenmalig prikken heeft geen zin. Doe dit in ieder geval 5 uur lang via het protocol wat bij mij  verkrijgbaar is.

1 .https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC151650/

  1. https://www.medicalnewstoday.com/articles/317824.php
functional image
functional image