Home » darmklachten

Tag: darmklachten

image_pdfimage_print

Oxalaat

Oxalaat is een chemische stof in planten (en in sommig dierlijke voeding) die mineralen in het lichaam bindt, zoals magnesium, kalium, calcium, natrium en hier oxalaatzouten van maakt. Veel van deze zouten zijn oplosbaar en verlaten snel ons lichaam. Het oxalaat wat zich aan calcium bindt is  praktisch onoplosbaar en deze kristallen worden hard in de nieren(nierstenen) of in de urinewegen, wat pijn en irritatie veroorzaakt.

Oxalaat in kleine hoeveelheden is geen probleem voor het lichaam. Zolang het lichaam iedere molecuul oxalaat kan afbreken heb je er geen last van. Zelf als ze in akelig hoge hoeveelheden aanwezig zijn kan het lichaam deze nog verwijderen. 

Een goede spijsvertering en galblaas functie beschermt ons tegen een teveel aan oxalaat.

Maar hoe ontdoet het lichaam zich van giftige hoeveelheden oxalaat? 

Galblaas- en darmproblemen

Een van de meest voorkomende redenen dat iemand een hoog oxalaat heeft is een chronisch galblaas of darmprobleem. Hierdoor verlies je veel sulfaat in de urine. Maar niet iedereen die sulfaat in de urine verliest heeft een oxalaat-, galblaas- of darmprobleem. In deze gevallen zal het zwavel verlies door een ander probleem komen, een genetische mutatie lijkt het meest logische.

Als je oxalaat wil bespreken moet je ook sulfaat bespreken, dit geldt overigens ook voor een salicylaat intolerantie.

Sulfaat is een van de meest geweldige moleculen in ons lichaam:

  • het is een essentieel bijproduct van onze methylatie cyclus waar we niet zonder kunnen.
  • het helpt om een lekke darm te dichten en je botten, ligamenten en pezen sterk te maken.
  • je hebt het nodig voor de Fase 2 ontgifting in de lever. Hier worden gifstoffen, hormonen en zware metalen onschadelijk gemaakt en afgebroken.

Sulfaat is zelfs zo belangrijk voor je lichaam dat het de 4e meest voorkomende voedingsstof in je bloedbaan is!

De grote reden dat oxalaat zo giftig is, is dat iedere oxalaat molecuul die in je lichaam komt zorgt voor het verlies van één molecuul sulfaat. Dit komt doordat oxalaat en sulfaat in het lichaam dezelfde transporter gebruiken.

Op de darmwand, de buitenkant van de leverwand en nieren zit een cellulaire transporter Sat1-transporteiwit. De taak van dit kleine cellulaire micro-machientje is om moleculen in te wisselen of ruilen: een molecuul oxalaat voor een molecuul sulfaat. Het is net als een draaideur die constant sulfaat naar buiten duwt en oxalaat binnen laat. Deze Sat1 transporter is de reden dat we sulfaat verliezen en dat deze in de darmen en urine komt als de oxalaatgehalte omhoog gaat. 

Als de galblaas en de spijsvertering niet goed meer werken komt er veel in de darmen, hier zweeft het rond en het botst tegen de wanden. Op de darmwand van de dikke darm leeft het Sat1-transporteiwit. Deze pakt de oxalaat en sleept het het lichaam in terwijl het tegelijkertijd een sulfaat molecuul verwijderd.

Omdat je de voeding niet goed verteert, ben je een sulfaat molecuul verloren die je nodig had en heb je er een voor terug gekregen die problemen veroorzaakt. Als dit een keertje gebeurt is dat niet erg, maar dit gebeurt op moleculair niveau miljoenen keren. Er is vast een goede reden voor, maar wat die reden is weten we nog niet!

Methylatiecyclus verzwakt door sulfaatverlies

Als je oxalaat opname verhoogt is, verlies je sulfaat en dit heeft ernstige gevolgen voor de methylatiecyclus. Het verlies van sulfaat in de darmen en in de urine zal betekenen dat de methylatiecyclus harder moet werken om meer sulfaat te produceren, waardoor je voedingsstoffen voorraden verminderen doordat er geprobeerd wordt de tekorten aan te vullen. Dit zorgt ervoor dat je cellen meer bronnen aanboren om te kunnen ontgiften en te beschermen en er zullen minder voorraden gebruikt worden voor groei en herstel. Onze cellen zullen in een vecht of vlucht modus vastzitten en niet goed kunnen rusten of verteren en dat kan kan je dan zelf ook niet!

Verlies van sulfaat kan voor een gemiddeld persoon een uitdaging zijn en dit kan voor iemand met een genetische mutatie (polymorphisme) met MTHFR, GST, GSS, GSR, SULT 1A1, 1A2 een ramp betekenen. Deze mensen hebben een trage sulfaat ontgifting en het verlies van sulfaat kan er voor zorgen dat het lichaam niet kan bouwen, herstellen of ontgiften. 

De volgende biochemische problemen worden in verband gebracht met een laag sulfaat en hoog oxalaat gehalte 

  • Onvolgroeide groei
  • Trage stofwisseling
  • Veranderd gedrag
  • Verminderde insuline functie
  • Verhoogd LDL en totaal cholesterol
  • Verhoogde lever stress en vette lever afzetting
  • Verzwakte ontgifting en op gereguleerde SULT genen
  • Laag cortisol, tekort aan DHEA en bijnier hormoon
  • Verhoogde colitis en ontstekingsziekten in de dikke darm
  • Verminderde slijmproductie in de darm
  • Verhoogde doorlaatbaarheid darmwand(lekke darm)
  • Ontvankelijk voor agressieve darmbacteriën
  • Verminderde metallothionein expressie en zware metalen ontgifting
  • Vergrootte afmeting en vasculariteit van tumoren
  • Teveel serotonine in het bloed en verlaagd serotonine in de hersenen
  • Autisme gelinkt aan sulfaat verlies

Verder lezen: Ontgiften van Oxalaat en Salicylaat

Koop hier
functional image
functional image

Bron: Dr. Rostenberg, Red Mountain Natural Medicine (V.S.)

Wat zijn mycotoxinen

Mycotoxines zijn giftige stoffen die van nature voorkomen in specifieke soorten schimmels.  Schimmels kunnen onder natte en warme omstandigheden bijna overal groeien. Dit betekent dat ze kunnen koloniseren op behang, plafondtegels, glasvezelisolatie en elders in huis. Mycotoxinen of schimmel metabolieten besmetten vaak gebouwen, voertuigen en sommige voedingsmiddelen.

Ze kunnen op voedingsmiddelen, zoals granen, brood, noten, gedroogd fruit en kruiden groeien. Schimmelgroei en myco-toxiciteit kunnen voorkomen in voedsel voor of na het oogsten of tijdens opslag. Als je bepaalde levensmiddelen op een warme, vochtige of vochtige plaats laat staan, kan dit het risico op schimmel vergroten.

Het is belangrijk om te weten dat mycotoxinen chemisch stabiel zijn en voedselverwerking kunnen overleven. Dit betekent dat je mogelijk niet beschermd bent tegen mycotoxinen bij het kopen of eten van bewerkte of verpakte voedingsmiddelen (1, 2) .

De  drie meest voorkomende soorten mycotoxinen zijn:

  • aflatoxine
  • ochratoxine
  • trichothecene

Schimmel groeit onder de volgende condities

Vocht
Schimmel heeft vocht nodig om te groeien. Een product moet voor langere tijd vochtig zijn om te kunnen groeien.

Schimmelsporen
Je kunt ze niet zien, maar ze zijn er wel. Schimmels maken sporen. Ze komen meestal van buiten naar binnenshuis.

Zuurstof
Ook schimmels hebben zuurstof nodig om te groeien en reproduceren

Weinig zonlicht
Schimmels houdt van gure donkere plekken, zo blijft het lekker vochtig.

Voedingsbronnen
Organische materialen in het huis vindt schimmel heerlijk!

Temperatuur
In onze huizen is het vaak 20 graden Celsius of warmer en laat dat nou precies de temperatuur zijn waar schimmels ook zo van houden.

Hoe Mycotoxinen ons immuunsysteem beïnvloeden

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie kunnen mycotoxinen acute symptomen van ernstige ziekte veroorzaken na consumptie van besmette voedingsmiddelen. Ze waarschuwen ook dat mycotoxinen, vooral in voedingsmiddelen, in verband zijn gebracht met ernstige gezondheidsproblemen op lange termijn, waaronder immuundeficiëntie en kanker 

Ochratoxine A wordt geproduceerd door Penicillium en Aspergillus. Het is een veel voorkomende mycotoxine die kan worden aangetroffen in besmet voedsel, inclusief droge wijnstokken, wijn, druivensap, koffie, granen, zoethout en kruiden. Het kan leiden tot negatieve effecten op uw immuunsysteem, nieren en foetale ontwikkeling.

Pautine is een ander mycotoxine dat wordt geproduceerd door Penicillium en Aspergillus en Byssochlamys. Het kan worden gevonden in granen, rottende appels en appel producten, beschimmeld fruit en andere voedingsmiddelen. Het kan toxische en schadelijke effecten hebben op uw immuunsysteem, lever, nieren en milt. Het kan leiden tot misselijkheid, braken en gastro-intestinale problemen 

Fusarium is een schimmel die wordt aangetroffen in de aarde, in groenten en in fruit en kan leiden tot de vorming van schimmeltoxines. Het kan leiden tot onderdrukking van het immuunsysteem, darmproblemen en slokdarmkanker.

Mycotoxinen zijn bijzonder gevaarlijk voor mensen met een verzwakt immuunsysteem door een ziekte of medicamenteuze behandeling. Omdat hun immuunsysteem al is aangetast, hebben ze meer kans om infecties en symptomen in hun huid , ogen, longen en andere organen te ontwikkelen.

Blootstelling aan schimmel kan leiden tot allergie voor mycotoxine, gevoeligheid of een verscheidenheid aan ongewenste symptomen. Mensen die gevoelig of allergisch zijn voor mycotoxinen kunnen allergische reacties ervaren bij het inademen van schimmels of schimmelsporen.

Symptomen van mycotoxine-allergie kunnen zijn:

  • loopneus
  • niezen
  • verstopte neus
  • waterige ogen
  • jeuk
  • huiduitslag

Mycotoxinen kunnen ook leiden tot astma-aanvallen en soortgelijke symptomen die leiden tot:

  • piepende ademhaling
  • beklemming op de borst
  • kortademigheid
  • sommige mensen kunnen na blootstelling aan schimmel ademhalingsinfecties of longontsteking ontwikkelen. Hoewel dit ongewoon is, is het belangrijk om in gedachten te houden.

Mycotoxinen kunnen ook leiden tot:

  • Vermoeidheid
  • Slapeloosheid
  • Droge huid
  • Haaruitval
  • Wazig zien
  • Lek darm syndroom
  • Chronische pijn
  • Onverklaarbare gewichtstoename of gewichtsverlies
  • Hormonale problemen
  • Doof gevoel
  • Insuline-resistentie
  • Darmproblemen, zoals misselijkheid, diarree en buikkrampen
  • Prikkelbare darm syndroom (IBS)
  • Chemische gevoeligheid
  • Wazig zien
  • fibromyalgie
  • Gedragsveranderingen
  • Emotionele veranderingen
  • mycotoxines, Mycotoxins: wat zijn ze, testen en hoe te ontgiften

Voedingsmiddelen met de meeste mycotoxinen

Een van de meest voorkomende, maar soms onverwachte manieren om mycotoxinen tegen te komen, is via voedsel. Hier is een lijst met voedingsmiddelen die de meeste mycotoxinen bevatten:

  • Alcoholische dranken
  • Tarwe
  • Gerst
  • Rogge
  • Suikerstok
  • Suikerbieten
  • Maïs
  • Sorghum
  • Pinda
  • Harde kazen
  • Sojaproducten

Testen op blootstelling aan mycotoxinen

Als je symptomen van blootstelling aan mycotoxinen opmerkt of je vermoedt dat je bent blootgesteld aan mycotoxinen, is het een goed idee om je te laten testen om de juiste behandeling te vinden en je symptomen voor eens en voor altijd op te lossen. Een goed onderzoek is de GPL-Mycotox test, deze wordt in de Verenigde staten uitgevoerd door Great Plains Laboratory, de prijs varieert van $330 -$399 en onderzoekt op 15 soorten schimmels.

Deze Mycotoxin-test kijkt naar alle GPL-Mycotox-markers, inclusief Aflatoxin M1 (AFM1), Ochratoxin A (OTA), Sterigmatocystin (STG), Roridin E, Verrucarin A, Enniatin B1, Zearalenone (ZEA). Het test ook op schimmels, zoals Aspergillus, Penicillium, Stachybotrys en Fusarium. Je kunt meer over deze markeringen leren in dit bericht .

De test is uiterst eenvoudig. Het enige dat je nodig hebt, is 10 ml ochtendurine vóór eten of drinken. Tenzij je deze test niet in combinatie met andere urinetests uitvoert, raad ik je aan om 12 uur te vasten voordat je gaat testen om de uitscheiding van mycotoxinen uit het vetweefsel te verhogen.

Een andere manier om te kijken of je uberhaupt last hebt van mycotoxinen of andere biotoxinen is deze lijst met symptomen, download hier de Biotoxine test van Dr. Shoemaker.

Wil je weten of ik je kan helpen? Bel dan tussen 10 en 12 uur voor een gratis kennismakingsgesprek van maximaal 15 minuten: 0613426644 of mail naar info@histamine-intolerantie.nl

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.

Ontstekingen verminderen

Bij MCAS is er een overmatige van mestceldegranulatie. Er zijn teveel mestcellen die geactiveerd worden op momenten dat er lichaamsvreemde stoffen binnen komen, ook op stoffen die niet gevaarlijk zijn. Het openbreken van de mestcel en vrijlaten van de mediatoren, heet mestceldegranulatie. Hierbij komt er voornamelijk histamine vrij, daarnaast zijn er nog meer stoffen die vrijgelaten worden, een van die stoffen is cytokine. 

Cytokinen zijn eiwitten, en meer specifiek, peptiden en hebben een signaalfunctie.  Ze zijn betrokken bij de afweer, het immuunsysteem en de vorming van bloedcellen. Er zijn ontstekingsbevorderende en ontstekingsremmende cytokinen. 

De ontstekingsbevorderende cytokinen zijn  IL-1β, IL-6 en TNF-α, deze cytokinen spelen rol bij ontstekingsziekten in de darmen, zoals bij het prikkelbare darm syndroom de ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa. 

Ontstekingsremmende cytokinen zijn IL-4, Il-10 en IL13.
Ontstekingsremmende cytokinen zorgen voor een gezond productieve immuunrespons.

Ontstekingsbevorderende cytokinen zorgen voor:

  • Auto-immuunziekten
  • Allergien/intoleranties
  • Metabole stoornissen
  • Neurologische ziekten
  • Kanker
  • Sepsis
  • Hart- en vaatziekten

Het is belangrijk dat de ontstekingsremmende en ontstekingsbevorderende cytokinen in balans zijn, zo kunnen ontstekingen opgelost worden. Als de cytokinen uit balans zijn kun je de darmziekten niet oplossen.
Als je een darmziekte hebt, kan je darmflora flink uit balans zijn waardoor histamine niet goed afgebroken wordt, histamine is ook een ontstekingsstof, het verhoogt de ontstekingsbevorderende cytokinen. 

Heb je mestcel activatie dan komen er regelmatig histamine en cytokinen vrij. En zijn er meer ontstekingsbevorderende cytokinen dan ontstekingsremmende.

Het is dus essentieel om de ontstekingsgevoeligheid van je lichaam te verlagen als je weer gezond wil worden, geen mestcel reactie meer wilt hebben, geen histamine klachten. Maar veel mensen met histamine intolerantie en/of MCAS hebben ook darmklachten of een darmziekte en/of auto-immuunziekte door het hoge cytokinen gehalte. 

Nogmaals: alleen histamine arm eten is niet genoeg: Pak de ontstekingsgevoeligheid aan,anders kun je niet beter worden. Uiteindelijk gaat je lichaam steeds een stukje verder om je te laten weten dat je je anders moet voeden en je levensstijl aan moet passen. 

Hoe breng je de cytokinen in balans en verminder je ontstekingen en daarmee dus ook mestcelactivatie?

Eet ontstekingsremmend: kijk hier hoe je dat doet.

Gebruik ontstekingsremmende supplementen: kijk hier welke supplementen ontstekingsremmend zijn.

Verbeter de darmflora met voeding en probiotica.

Symptomen

Huidklachten

  • flushing (gevoel van warmte en roodheid van de huid)
  • netelroos (jeukende uitslag op de huid)
  • rode jeukende zwellingen op de huid
  • oedeem (vochtophoping in de huid)
  • huiduitslag
  • melasma

Lichamelijke klachten

  • hartkloppingen (onregelmatige hartslag)
  • tachycardie
  • diarree 
  • darmkrampen 
  • lage bloeddruk
  • benauwdheid
  • winderigheid
  • hoofdpijn
  • loopneus
  • niezen
  • jeuk

Psychische klachten

  • depressie
  • angsten
  • verslavingen
  • mistig hoofd
  • concentratieproblemen

Download hier de factsheet Histamineintolerantie/MCAS/Mastocytose

Histamine reacties verminderen met elektrolyten

Een te hoog histaminegehalte in je lichaam, of dat nu komt door een tekort aan enzymen, over actieve mestcellen of een allergie, zorgt voor een hele reeks van klachten: huiduitslag, jeuk, niezen, hoofdpijn, migraine, vermoeidheid etc.  

Je kunt hiervoor antihistaminica gebruiken, wat het leven voor sommigen meer dragelijk maakt, maar deze werken niet altijd, sommigen maken de klachten alleen maar erger, je kunt er suf van worden en bovenal, worden de klachten wel vermindert maar verlaagt het niet de histamine in je lichaam waardoor je lichaam ontstekingsgevoelig wordt. 

Ik heb hier al een keer eerder over histamine en voldoende water drinken geschreven. Hierin beschrijf ik ook waarom je voldoende zout moet gebruiken om het kalium in je voeding in je cellen te krijgen zodat er geen histamine vrijkomt na het eten. 

Een histamine reactie ontstaat vaak doordat je cellen dorst hebben!

Dus ook al voel je zelf niet direct dorst (ook omdat dorst nog wel eens verward wordt met honger), dan kunnen je cellen wel dorst hebben doordat er te weinig elektrolyten zijn.

Wat zijn elektrolyten?

Elektrolyten zijn mineralen die ook wel ionen genoemd worden. 

De meeste bekende elektrolyt is natrium chloride, ofwel tafelzout.

Elektrolyten zijn positief of negatief:

Positief geladen: Natrium, kalium, magnesium, calcium

Negatief geladen: fosfaat en chloride

Er ontstaat elektriciteit als negatief en positief geladen elektrolyten gecombineerd worden. Natrium chloride (tafelzout) is dus zowel positief als negatief en is hierdoor elektrisch geladen. 

Elektrolyten zorgen ervoor dat water elektrisch geladen is, hierdoor kan het signalen doorgeven. Hiermee reguleren ze de wateropname in de cellen en kunnen neuronen in ons lichaam signalen doorgeven. Als de neuronen geen signalen door kunnen geven, zouden we niet kunnen ademhalen, zou ons hart niet slaan en ons hersenen niet kunnen leren. 

Daarnaast zorgen de elektrolyten ervoor dat water in onze cellen kan komen en zo ons lichaam van voldoende water voorziet. Als er niet genoeg water in de cellen kan komen, verschrompelen of verbrokkelen de cellen en gaan ze dood. Elektrolyten zijn dus essentieel voor het leven.

Meer informatie over het DNA onderzoek histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op  www.mestcelactivatiesyndroom.nl

Uitgedroogde cellen

Als je te weinig water drinkt, droogt je lichaam uit. Als je dan ook nog te weinig elektrolyten binnen krijgt droogt je lichaam ook nog eens op celniveau uit. Op dat moment wordt er histamine vrij gelaten. Histamine trekt namelijk water aan, het verhoogt het watergehalte. Maar ja, als er geen water is dan valt er weinig te verhogen. Hierdoor kan de histamine niet zakken.

Als je lichaam uitgedroogd is, produceert het lichaam ook nog eens minder antilichamen die allergieën stoppen. Hoe minder antilichamen, hoe meer histamine er wordt vrijgelaten. Bij een histamine reactie ga je veel niezen en verlies je vocht, hierdoor droog je nog verder uit.

Genoeg drinken en genoeg elektrolyten consumeren is de eerste stap die je kunt doen om hooikoorts, allergie en histamine intolerantie te verminderen.

Zoutverlies in de urine

Al in 1951 zag men in een onderzoek naar migraine, dat migraineurs 50% meer zout in hun urine hebben dan mensen zonder migraine.  Dit betekent dat de nieren van deze mensen veel meer zout uitscheiden dan zou moeten. De oorzaak hiervan is vermoedelijk genetisch, door genetische mutaties kun je meer risico lopen op een aandoening, in dit geval migraine. De klachten ontstaan dan door een onbalans in het lichaam.

Doordat men zoveel zout verliest, heeft het lichaam een tekort aan natrium en vaak een teveel aan kalium. Als er te weinig groenten worden gegeten kan er zowel een kalium als natrium tekort zijn. Of, als er weinig groenten wordt gegeten en veel bewerkte voeding, teveel natrium en te weinig kalium.

Nu werd dit onderzoek uitgevoerd bij mensen met migraine. Deze mensen zouden veel baat hebben bij een hogere zoutinname waardoor voeding die normaal gesproken migraine veroorzaakt, niet langer een probleem is. Omdat een hogere zoutinname gevaarlijk kan zijn als dit niet correct of niet nodig is, moet je dit alleen doen bij een therapeut die verstand heeft van elektrolyten en migraine. 

Wat ik dan interessant vind, is de vraag of mensen met histamine intolerantie, ook een verhoogde zoutuitscheiding hebben. Een verhoogde zoutuitscheiding kan namelijk ontstaan als de bijnieren uitgeput raken. 

Bij mijn cliënten met histamine intolerantie klachten, is er in 8 van 10 gevallen sprake van stress, burnout en uitgeputte bijnieren en hormonale disbalans (vaak oestrogeendominantie en overgangsklachten)

De klachten die in het algemeen ontstaan bij een verstoorde elektrolytenbalans zijn ook klachten die je ziet bij histamine intolerantie:

  • pijnlijke spieren, krampen, zwakke spieren
  • rusteloosheid
  • angst
  • hoofdpijn
  • erge dorst
  • slapeloosheid
  • koorts, zweten, hitte
  • hartkloppingen,onregelmatige hartslag
  • darmklachten zoals kramp, constipatie, diarree
  • verwarring en concentratieproblemen
  • gewrichtspijn, gevoelloosheid in gewrichten
  • bloeddruk schommelingen
  • veranderingen in trek of  lichaamsgewicht
  • vermoeidheid (waaronder chronisch vermoeidheid syndroom)
  • duizeligheid, vooral als je snel op staat (lage bloeddruk)

Zou het zo kunnen zijn dat de hele epidemie van voedselintoleranties die er nu ontstaat, het gevolg is van een verstoring in de balans van de elektrolyten? 

Als dat zo is, wat is dan de oorzaak van deze verstoring? Wel. Dit verschilt per persoon. Bij vrouwen zie je vaak een hormonale onbalans, teveel oestrogeen tegen over te weinig progesteron. Daarnaast zorgen antibiotica kuren voor veel problemen. Hieronder zie je oorzaken van een elektrolyten verstoring.

Oorzaken van een elektrolyten verstoring

  • Slechte voedingsgewoonten met bewerkte voeding waardoor je te weinig essentiële voedingsstoffen binnenkrijgt uit volwaardige voeding
  • Moeite hebben met opname van voedingsstoffen door darm- en verteringsproblemen
  • Antibiotica en vrij verkrijgbare diuretische middelen of medicatie
  • Corticosteroïde hormonen
  • Hormonale onbalans en hormonale verstoringen
  • Medicatie voor kankerbehandeling, hart-en vaatziekten of hormonale stoornissen
  • Overgeven, diarree, zweten, hoge koorts zorgen voor veel vocht en elektrolytenverlies.
  • Nier- of leverschade De nieren spelen een kritieke rol bij de regulatie van chloride in je bloed en ze spoelen kalium, magnesium en natrium uit
  • Chemotherapie kan als bijwerking zorgen voor een laag calciumgehalte in het bloed of een calciumdeficiëntie. Het verandert het kaliumgehalte in het bloed en zorgt ook voor andere elektrolyten tekorten.
  • Ketogeen Dieet Zelfs als je veel water drinkt, verlies je nog steeds veel vocht en met dat vocht verlies je ook elektrolyten als magnesium, natrium en kalium. Zorg dus voor een extra aanvoer van deze mineralen. Bottenbouillons zijn goed om de elektrolyten aan te vullen.  Als je sterk reageert op bottenbouillon vanwege de glutamaat, moet je deze niet nemen. Vul de elektrolyten dan aan met supplementen.
  • Thee met diuretische (vochtafdrijvende) werking. Dit is zwarte en groene thee, vanwege de cafeïne,  maar ook kruidenthee als brandnetel, verbena, hyssop, heermoes, borage, lavendel. Nu is het zo dat je bij een histamine stapeling veel vocht kan vasthouden. Dit vocht wil je kwijt. Maar houdt er rekening mee dat je dan veel elektrolyten verliest. Zie uitleg in volgende alinea.

Ik houd vocht vast en daar wil ik vanaf!

Als je nog niet weet dat histamine de oorzaak is van je klachten, kun je veel vocht vasthouden doordat je voeding eet wat veel histamine bevat. Histamine houdt vocht vast om je cellen te beschermen tegen celdood. Je zou dus kunnen zeggen dat de histamine je leven redt, ook al ervaar je dat op dit moment geheel anders.  

Zodra je histaminerijke producten weglaat zul je merken dat je veel vocht verlies en je afvalt. Met als gevolg ook een groot verlies aan elektrolyten waar toch al niet zoveel van was (anders zou de histamine niet zo hoog zijn).  

Je volgt de volgende stappen: 

  1. Eet histamine arm, zo verlies je vocht.
  2. Vermijd suiker en gebruik weinig zetmeel. 
  3. Onderzoek de oorzaak van het ontstaan van de elektrolytenonbalans (zie hierboven) en begin aan herstel.
  4. Vul de elektrolyten aan. 

Ik heb ondergewicht en wil meer vocht!

Als je ondergewicht hebt en moeite hebt vocht vast te houden, volg je in principe dezelfde stappen als bij een teveel vocht vasthouden. Je verlies veel vocht door een van bovenstaande oorzaken en je hebt een groot tekort aan elektrolyten.  Om aan te kunnen komen in gewicht dien je de oorzaak van het elektrolytentekort aan te pakken en de elektrolyten aan te vullen. Zodra er voldoende natrium, kalium en magnesium zijn zal je lichaam weer vocht vast kunnen houden en kan de crisis toestand opgeheven worden waardoor er aan herstel gewerkt kan worden. Zolang het lichaam in crisis is, kan het niet herstellen. De histamine zal hoog blijven om de cellen te beschermen. 

Hoe voeg je elektrolyten toe?

Kalium krijg je binnen via groenten en proteïnen, als je veel groenten eet en daarnaast een bron van proteïnen (vlees, vis, ei, zuivel) krijg je veel kalium binnen.

Een kaliumtekort komt niet snel voor, wel een natriumtekort. 

Natriumchloride werkt het beste als antihistamine en ontstekingsremmende elektrolyt. 

Natrium Heb je geen zware metalen belasting dan kun je de dag beginnen met het drinken van water met sole. Sole is opgelost Keltisch zeezout. Je vult een glazen flesje of afsluitbaar glazen potje voor ⅓ met zeezout en vult dit aan met water. Schudt het even door elkaar. Het zout zal niet helemaal oplossen, dat is niet erg. 

Doe 1 tl van deze zoutoplossing in een glas water en drink dit op.

Bij een zware metalen belasting kun je beter wit zeezout of tafelzout gebruiken.

Als je echt aan de slag wilt met het toevoegen van zout, lees dan het boek van Angela A. Stanton Ph.D. How to Treat & Prevent Migraines without medication. Hierin wordt beschreven hoe je kan testen of je meer zout of meer kalium nodig hebt en hoe je een migraine aanval kan stoppen met behulp van zout.

Dit boek is gericht, zoals de titel beschrijft, op het behandelen van migraine. Voor zover ik weet zijn er nog geen behandelaars die histamine intolerantie op deze manier aanpakken. Maar als je ziet wat histamine doet en dat zout een histamine reactie kan stoppen, denk ik dat de theorie die zij beschrijft goed toepasbaar is. Bij mijzelf werkt het toevoegen van zout erg goed, mijn voornaamste klacht is dan ook migraine. Wil je met dit protocol aan de slag dan moet je je heel goed voorbereiden, veel lezen en de instructies precies zo opvolgen als zij ze opgeeft. 

Teveel zout innemen, terwijl je lichaam het niet nodig heeft, is gevaarlijk. Wordt lid van haar facebookgroep voor ondersteuning. Bovendien kun je van teveel zout opnemen een histamine aanval krijgen. Dus je moet dit goed balanceren, niet te weinig, maar zeker ook niet teveel.

Ik heb zelf nog geen ervaring met het behandelen van clienten met histamine intolerantie met (best veel) extra zout, wel adviseer ik clienten met bijnier- en histamine klachten te letten op natrium en kalium. De zout theorie die Angela A. Stanton beschrijft gaat daarin een stap verder. Zoals ik al zei, is de aanpak gericht op migraine. 

In haar boek beschrijft zij ook dat je van histamine intolerantie geen migraine kunt krijgen. Wel dat je door een teveel aan histamine op een bepaalde plek water vasthoudt waardoor er op een andere plek in het lichaam een tekort aan water ontstaat en er zo een elektrolyten onbalans ontstaat wat zorgt voor migraine. Dus teveel histamine zorgt wel voor migraine, alleen histamine intolerantie, een tekort aan DAO, niet. Deze nuance wijst het verschil aan van de oorzaak. Histamine intolerantie wordt veroorzaakt door een tekort aan DAO en migraine door een een teveel aan histamine, wat verschillende oorzaken kan hebben, waaronder een tekort aan elektrolyten.  

Wat je ook nog moet weten is dat naast de elektrolyten onbalans er in deze theorie ook gekeken wordt naar bloedsuikerspiegel als een belangrijk onderdeel van de behandeling en je daarbij koolhydraatarm moet eten. Dit is ook wat ik adviseer bij histamine intolerantie omdat suiker/zetmeel je berooft van elektrolyten. 

Onderzoek

Wil je weten wat jouw elektrolytenbalans op celniveau is, dan kun je het beste een haarmineraal onderzoek doen omdat deze de mineralen op celniveau weergeeft. Voldoende mineralen in je bloed wil namelijk nog niet zeggen dat deze ook goed in je cellen opgenomen worden. Deze test geeft ook aan of er sprake is van zware metalen in de weefsels.

Bestel het haarmineraal onderzoek

Meer informatie over het DNA onderzoek histamine intolerantie en het mestcel activatie syndroom (MCAS) vind je in de kennisbank, cursussen, e-boeken en het MCAS balansprogramma op  www.mestcelactivatiesyndroom.nl

functional image
functional image